حاشیه‌نگاری از شب‌نشینی آقای وزیر در خوابگاه دانشجویی

ساعت حوالیِ ۱۹ روز چهاردهم آذر، تقریبان زمان کلاس‌های دانشجومعلمان پردیس شهید چمران دانشگاه فرهنگیان در تهران به اتمام رسیده است. همچون شب‌های گذشته هر کدام از دانشجویان به سمتی می‌روند. تعدادی راهی خوابگاه می‌شوند، تعدادی راه سلف را در پیش می‌گیرند، برخی دیگر نیز راهی هیئت دانشجویی دانشگاه می‌شوند تا در مراسم ایام فاطمیه (س) به عزاداری بپردازند.

در همین حین خودرویی وارد دانشگاه می‌شود و درست در کنار مزار شهید گمنام این مرکز آموزشی توقف می‌کند، مردی از ماشین پیاده می‌شود و به سمت مزار شهید گمنام می‌رود؛ هوا تاریک است و چهره آن مرد آشکار نیست. پس از قرائت فاتحه آن مرد به سمت حیاط می‌رود و به یکباره خطاب به دانشجو معلمان می‌گوید: «چطورید آقا معلم‌ها؟»

دانشجویان شوکه و متعجب متوجه حضور رضامراد صحرایی می‌شوند و باور نمی‌کنند آن وقت از روز آقای وزیر قرار است مهمانشان باشد!

پس از خوش و بش‌های معمول، وزیر آموزش و پرورش خطاب به دانشجومعلمان می‌گوید: «اینجا خانه من است، آمده‌ام شما را ببینم و روزتان را تبریک بگویم، روزتان مبارک.»

وزیر آموزش و پرورش همراه با دانشجومعلمان راهی سلف دانشگاه می‌شود؛ بازدید کاملا سرزده است، هیچ‌کدام از مسئولان دانشگاه اطلاع‌ ندارند، در این حین مسئول خوابگاه از حضور وزیر آموزش و پرورش آگاه می‌شود و سعی دارد با تماس تلفنی باقی مسئولان پردیس را در جریان حضور وزیر آموزش و پرورش قرار دهد.

آقای وزیر همراه با دانشجومعلمان به سلف می‌رسد و در صف دریافت غذا می‌ایستد تا شام امشب را مهمان دانشجویان باشد. پس از دریافت غذا نیز روی میز و در کنار دانشجویان می‌نشیند، مطالبه‌گری‌ها از همان صرف غذا از سمت دانشجومعلمان آغاز می‌شود و با آقای وزیر گرم صحبت می‌شوند.

صرف شام به پایان می‌رسد، آقای وزیر به سمت خوابگاه‌ها حرکت‌ می‌کند، هنوز هیچ‌ اطلاعی از حضور وزیر آموزش و پرورش به گوش خوابگاهیان نرسیده است، بازهم دانشجوی متعحب دیگری وزیر را می‌بیند و شوکه به داخل خوابگاه می‌رود. تعدادی از دانشجویان بعد از شنیدن سر و صدای حاضران همراه، به پیشواز وزیر آموزش و پرورش می‌آیند و آقای وزیر نیز وارد اتاق این نوورودی‌ها می‌شود و دانشجویان از همان لحظه اول خوش و بش‌ که همراه با چاشنی سوال است، پرسش‌‌ و پاسخ را آغاز می‌کنند.

سوالات تک به تک توسط وزیر آموزش و پرورش پاسخ داده می‌شود، باقی دانشجویان خوابگاه نیز به سمت اتاق محل حضور وزیر آموزش و پرورش سرازیر می‌شوند و به دنبال گفت‌وگو با دکتر صحرایی هستند. به همین دلیل مسئولان دانشگاه که از حضور آقای وزیر با خبر شده‌اند و خود را به محل اسکان رساند‌ه‌اند وی را به سمت نمازخانه دانشگاه هدایت می‌کنند تا باقی دانشجویان نیز بیایند.

وزیر آموزش و پرورش و دانشجویان به رسم ادب با سلام و درود به روح حضرت صدیقه طاهره (س) که به مناسبت شهادت ایشان، نمازخانه مشکی پوش است وارد می‌شوند و در بخشی می‌نشینند.

بازهم انبوهی از سوالات به سمت وزیر آموزش و پرورش سرازیر می‌شود، اولین سوال در رابطه با سند تحول بنیادین است؛ صحرایی نسخه مکتوب آن را نشان دانشجویان می‌دهد و از جفاهایی که در حق این سند روا داشته شده است، می‌گوید. پس از آن به سوالات نیز پاسخ می‌هد و در ادامه برنامه‌های اجرایی‌سازی آن را به صورت کامل برای دانشجومعلمان شرح می‌دهد.

کمبودها و مشکلات موجود دانشگاه فرهنگیان دیگر موضوعی است که دانشجویان سوالات خود را حول محور آن طرح می‌کنند و از وزیر می‌پرسند. صحرایی نیز در پاسخ از تلاش‌های خود و مجموعه وزارت آموزش و پرورش برای به صدر نشاندن دانشگاه فرهنگیان سخن می‌گوید؛ از همیاری و همکاری برای ارتقای جایگاه فارغ‌التحصیلان دانشگاه فرهنگیان تا اصلاح اساسنامه این دانشگاه. در این میان برخی از دانشجویان نسبت به سخنان آقای وزیر قانع نمی‌شوند و درخواست شفاف‌تر کردن موضوعات را دارند که وزیر آموزش و پرورش با سعه صدر می‌گوید: «ما یک خانواده هستیم، سعی من پاسخگویی و در جریان قرار گرفتن شما عزیزان است و امیدواریم با تغییر در برخی قوانین مشکلات موجود حل شود.»

دیدار صحرایی با دانشجومعلمان نزدیک به ۳ ساعت طول کشید، دانشجویان مطالبات خود را مطرح کردند و وزیر نیز همچون پدری دلسوز به سخنان این دانشجومعلمان گوش جان سپرد. دیداری که پر بود از عطر خوش معلمی و آینده‌سازی برای این مرز پرگهر... .