در گفتوگو با پانا:
فیلم کوتاه برای من مقصد است، نه پُل عبور به سینمای بلند
تهران (پانا) - ادریس محمودیان، کارگردان جوان سینمای کوتاه، معتقد است این قالب هنری باید به‌عنوان یک مدیوم مستقل دیده شود نه صرفاً مرحله‌ای برای ورود به سینمای بلند. وی از تجربه‌گرایی، چالش‌های تولید، نقش جشنواره‌ها و نسبت میان مخاطب و فیلم‌ساز سخن گفت.
ادریس محمودیان، کارگردان فیلم کوتاه «لیمو از همه چیز خبر داشت»، در گفتوگو با پانا با تأکید بر اهمیت جایگاه مستقل فیلم کوتاه در سینما گفت: «فیلم کوتاه برای من یک مقصد است، نه صرفاً پلی برای رسیدن به سینمای بلند. این قالب، زبانی مستقل دارد که می‌توان از طریق آن روایت‌هایی خالص، فشرده و اثرگذار خلق کرد.»
وی با اشاره به ویژگی‌های منحصربه‌فرد فیلم کوتاه توضیح داد: «محدودیت زمانی فیلم کوتاه باعث می‌شود روایت به شکلی دقیق، بدون حاشیه و ایجازگونه بیان شود؛ همین فشردگی، تمرکز مخاطب را حفظ می‌کند و گاه تأثیرگذاری بیشتری از روایت‌های بلند دارد.»
محمودیان تجربه‌گرایی را از مهم‌ترین ظرفیت‌های فیلم کوتاه دانست و افزود: «در این قالب، فرم و محتوا معمولاً در هم تنیده‌اند. برای من، ایده و فرم هم‌زمان شکل می‌گیرند. نمی‌توانم این دو را از هم جدا کنم، چرا که اگر فرم را تغییر دهم، اساس ایده تغییر خواهد کرد.»
وی درباره وضعیت فیلم کوتاه در ایران گفت: «در سال‌های اخیر، فیلم کوتاه به یکی از خلاق‌ترین و پویاترین بخش‌های سینمای ایران تبدیل شده است. با این حال، به دلیل نبود زیرساخت‌های نمایش عمومی و درآمدزایی پایدار، هنوز به‌عنوان یک مدیوم حرفه‌ای در سینما جا نیفتاده و بسیاری آن را تنها مقدمه‌ای برای فیلم بلند می‌دانند.»
این کارگردان ادامه داد: «اگرچه ورود به سینمای صنعتی ممکن است از مسیر فیلم کوتاه بگذرد، اما نباید ارزش و ظرفیت مستقل این قالب را نادیده گرفت. بسیاری از فیلم‌سازان بزرگ جهان حتی پس از موفقیت در فیلم بلند، به فیلم کوتاه بازگشتند.»
محمودیان در بیان چالش‌های فیلم‌سازی، نگارش فیلمنامه را دشوارترین مرحله دانست و گفت: «یک فیلمنامه قوی، اساس موفقیت فیلم است. گاهی نوشتن یک فیلمنامه کوتاه یک سال زمان می‌برد و تمام ذهن فیلم‌ساز را درگیر می‌کند.»
وی با اشاره به نقش جشنواره‌ها در حیات فیلم کوتاه افزود: «در غیاب سیستم پخش و نمایش گسترده، جشنواره‌ها تنها مسیر ارتباط فیلم کوتاه با مخاطب، صنعت سینما و سرمایه‌گذار هستند. البته باید مراقب بود که وابستگی به سلیقه جشنواره‌ها، فیلم‌ساز را از دغدغه‌های شخصی دور نکند.»
محمودیان تأمین بودجه را یکی از چالش‌های جدی تولید فیلم کوتاه دانست و راه‌حل آن را در طراحی پروژه‌های کم‌هزینه دانست: «استفاده از لوکیشن محدود، تجهیزات ساده، نابازیگر و روایت‌های قابل تولید، می‌تواند راه را برای ساخت فیلم هموار کند.»
وی درباره نسبت مخاطب و فیلم‌ساز گفت: «زمان نوشتن فیلمنامه به مخاطب فکر نمی‌کنم، اما در بازنویسی‌ها دغدغه‌اش گریبان‌گیرم می‌شود. تلاش می‌کنم نه تابع سلیقه مخاطب باشم و نه از او غافل بمانم؛ بلکه به زبان مشترکی برسم که بتواند بین نگاه من و تجربه زیسته مخاطب پل بزند.»
ادریس محمودیان در پایان، مهم‌ترین مؤلفه‌های موفقیت یک فیلم کوتاه را چنین برشمرد: «ایده خلاقانه، فیلمنامه منسجم، شخصیت‌پردازی دقیق، پایان‌بندی تأثیرگذار، کارگردانی خلاقانه و کیفیت بصری همگی در خدمت انتقال پیام فیلم قرار می‌گیرند. پایان درست در فیلم کوتاه می‌تواند عامل اصلی ماندگاری آن در ذهن مخاطب باشد.»
وی در پایان تأکید کرد: «فیلم کوتاه برای من نه مقدمه، بلکه یک زبان مستقل و واقعی برای بیان حقیقت، تخیل و دغدغه‌های انسانی است؛ زبانی که گاهی در چند دقیقه، تجربه‌ای عمیق‌تر از یک فیلم بلند را رقم می‌زند.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه