آموزگاری که «درخت آفرینش‌های ادبی» را در کلاس کاشت
اسکو (پانا) - در یکی از کلاس‌های ابتدایی، طرحی خلاقانه با عنوان «درخت آفرینش‌های ادبی» حال‌وهوای متفاوتی ایجاد کرده است، طرحی که نه‌تنها فضای آموزشی را دگرگون کرده، بلکه کودکان را از خواننده‌ای منفعل به نویسندگانی کوچک اما خلاق تبدیل کرده است.
در فضای آموزشی که معمولاً کتاب‌ها و نوشته‌ها تنها در نقش ابزار یادگیری ظاهر می‌شوند، یک آموزگار با رویکردی متفاوت تصمیم گرفت دانش‌آموزانش را در جایگاه «نویسنده» بنشاند و نگاه آنان را نسبت به تولید محتوا دگرگون کند. فاطمه لطفی، آموزگار این کلاس، با اجرای طرح «درخت آفرینش‌های ادبی» توانست نهالی از خلاقیت را در ذهن دانش‌آموزانش بکارد و محیط کلاس را به نمایشگاهی از آثار کوچک اما ارزشمند آنان تبدیل کند.
در ابتدای اجرای طرح، هر دانش‌آموز کتابی دست‌نویس خلق کرد. کتاب هایی که موضوعاتشان از دل علاقه‌مندی های خود بچه‌ها می‌آمد. داستان‌هایی کوتاه، شعرهایی کودکانه یا مطالب علمی ساده اما جذاب. سپس یک درخت نمادین از جنس مقوا در کلاس نصب شد. درختی که قرار بود میوه‌هایش نه کاغذهای رنگی، بلکه آثار ادبی بچه‌ها باشند.
در میانه اجرای طرح، لحظه‌ای که دانش‌آموزان کتاب‌هایشان را روی شاخه‌های این درخت نصب می‌کردند، نقطه اوج این فعالیت بود، زیرا آنها برای اولین بار «اثر خود» را به‌عنوان یک محصول ارزشمند می‌دیدند. همین تجربه، اعتمادبه‌نفس تازه‌ای در وجودشان جوانه زد.
در ادامه این گزارش، گفت‌وگویی کوتاه با فاطمه لطفی سرگروه آموزشی پایه پنجم منطقه اسکو، طراح و مجری این ایده خلاقانه، می‌خوانید:
جرقه اولیه اجرای چنین طرحی از کجا آغاز شد؟
همیشه باور داشته‌ام که بچه‌ها فقط نیاز به یک فرصت دارند تا نشان دهند چقدر خلاق‌اند. نمی‌خواستم آنها فقط مصرف‌کننده دانش باشند. هدفم این بود که هویتشان را به‌عنوان «خالق» تقویت کنم. این طرح دقیقاً برای همین شکل گرفت.
روند اجرا چگونه پیش رفت؟
ابتدا اجازه دادم هر دانش‌آموز موضوع مورد علاقه خود را انتخاب کند و یک کتاب کوچک بنویسد و طراحی کند. مرحله بعد نصب درخت نمادین در کلاس بود. کتاب‌ها را به‌عنوان «میوه» روی این درخت قرار دادیم. میوه‌هایی که حاصل ذهن و قلم خود بچه‌ها بود.
فکر می‌کنید این فعالیت چه تاثیری بر آنها گذاشت؟
تأثیرش شگفت‌انگیز بود. بچه‌ها احساس کردند می‌توانند اثرآفرین باشند. اعتماد به نفسشان بیشتر شد و مهم‌تر از آن، یاد گرفتند نوشته های دوستانشان را بخوانند، تحلیل کنند و از یکدیگر الهام بگیرند. کلاس واقعاً به یک فضای تعاملی تبدیل شد.
اگر بخواهید پیام این طرح را در یک جمله خلاصه کنید؟
هر کودک یک جهان درونی وسیع دارد. فقط باید فرصتش را بدهیم تا آن را روی کاغذ بیاورد.
ارسال دیدگاه