معلمی که رویاها را با هوش مصنوعی قاب کرد

با شروع سال تحصیلی، کلاس اول دبستان شهید برادران، شاهد رخدادی بود که فراتر از یک فعالیت آموزشی معمولی جلوه می‌کرد. رخدادی که رنگ و بو از امید، خلاقیت و آینده‌سازی داشت. آموزگار پرتلاش این کلاس، مدتی بود در اندیشه راهی نو برای بیدار کردن رؤیاهای کوچک شاگردانش بود. او خوب می‌دانست که هر کودک، جهانی از آرزوها در دل دارد. آرزوهایی که اگر دیده و باور شوند، می‌توانند مسیر زندگی او را روشن کنند.

در یکی از روزها، پس از گفت‌وگوی صمیمی با بچه‌ها درباره شغل‌هایی که دوست دارند در آینده داشته باشند، جرقه‌ای در ذهنش زده شد. تصمیم گرفت رؤیاهای آن‌ها را تنها نشنود بلکه به چشمشان نشان دهد. بنابراین با کمک فناوری هوش مصنوعی، چهره هر دانش‌آموز را در قالب شغل دلخواهش طراحی و چاپ کرد. از پزشک و مهندس گرفته تا پلیس، هنرمند، خلبان، ورزشکار و حتی معلم آینده.

صبح فردا، کلاس درس حال و هوای دیگری داشت. دیوارها با تصاویر رنگارنگِ «آینده احتمالی» هر کودک پوشیده شده بود. دیواری که حالا به‌حق می‌شد نامش را «دیوار رؤیاها» گذاشت.

 لحظه ورود بچه‌ها به کلاس، لحظه‌ای بود که هر مشاهده‌گر را به سکوتی همراه با ستایش وا‌می‌داشت. نگاه‌های متعجب، لبخندهای آرام، و برق شادی در چشمانشان، گویای همه چیز بود. آن‌ها خود را در لباس آینده می‌دیدند. آینده‌ای که شاید برای نخستین بار آن‌قدر واضح و قابل‌لمس شده بود.

این اقدام خلاقانه، نه‌تنها دل کودکان را گرم کرد و انگیزه‌ای عمیق در دلشان کاشت، بلکه خانواده‌ها و همکاران آموزشی را نیز شگفت‌زده ساخت. بسیاری آن را نمونه‌ای زیبا از پیوند هنر تعلیم و تربیت با فناوری دانستند، اقدامی که ثابت می‌کند گاهی یک ایده ساده می‌تواند دریچه‌ای بزرگ به سوی اعتمادبه‌نفس، امید و تلاش بگشاید.

اکنون هر روز که بچه‌ها وارد کلاس می‌شوند، دیوار رؤیاها پیش چشمشان می‌درخشد و بی‌صدا یادآوری می‌کند: رؤیاها خیال نیستند بلکه  نخستین نقشه‌ های راه آینده‌اند و تنها کافی است باورشان کنی و برایشان قدم برداری.