سوادکوه؛ منطقه‌ی غارهای کهن و جنگل‌های بکر

شهرستان سوادکوه از ترکیب و توسعه فضاهای روستایی مناطق دره‌ای و کوهستانی شکل گرفته است و با توجه به آثار دیدنی و تاریخی نظیر پل ورسک، غارهای مختلف، پل شاپور در شیرگاه به یکی از کانون‌های جذب گردشگران تبدیل شده است.

جاذبه‌های گردشگری، تاریخی و فرهنگی سوادکوه:

آبشار شورآب

در 35 کیلومتری جنوب شهر پل سفید قراردارد و آب آن در اراضی پائین دست روستای شوراب و از داخل تونل راه آهن از دل زمین فوران نموده و به وسیله یک کانال به خارج از تونل هدایت شده و در مدخل تونل مذکور به پائین می‌ریزد. آب این چشمه و آبشار به خاطر گذر از لایه‌های گوگردی زیر زمین قابل استفاده نبوده و به همین دلیل شوراب نام دارد. به علت وجود املاح فراوان، مجرا و محل ریزش این آبشار به شکل بسیار زیبایی به رنگ قرمز در آمده است. بنا بر گفته سالخوردگان در زمان جنگ جهانی دوم، روس‌ها از این آب و گل‌ولای آن برای مصارف پزشکی بهره‌برداری می‌کردند.

سه خط طلا

راه‌آهن معروف به سه خط طلا در سه کیلومتری بعد از آبادی ورسک به سمت گدوک در ارتفاعات شرق جاده خطوط راه‌آهن و با پل‌ها و تونل‌های زیبا در سه خط به موازات هم مشاهده می‌شود. این خطوط برای کم کردن شیب و افزایش ضریب قدرت لوکوموتیوها به این شکل بنا شده است.

دریاچه شورمست

تنها دریاچه طبیعی شهرستان سوادکوه که وسعت آن 15 هزار متر مربع و عمق آن 5 متر است. این دریاچه در 5/5 کیلومتری شهر پل سفید واقع شده است. درختان کهنسال و بلند قامت توسکا در اطراف آن منظره رویایی را به وجود آورده است.

غار کیجاکچال

این غار زیبا در داخل ارتفاعات جنگلی مشرف به روستای پیت سرا در دوآب سوادکوه قراردارد. محل اصلی غار در بدنه یک دیوار60 متری از جنس آهک واقع شده که ارتفاع آن از سطح زمین به 23 مترمی رسد. سقف گنبدی آن با کف غار نیز 7 متر فاصله دارد. دیواره 60 متری شکل یک کلاهک میباشد طوریکه دهانه غار در زیر یک نقاب به طول 4/5 متر قرارگرفته است. محوطه زیر دهانه غار نیز شکل یک کلاهک است. غار کیجاکچال از هر جهت شبیه غار اسپهبد خورشید است و مانند آن احتمالا مربوط به اواخر دوران ساسانی و از دژهای دفاعی اسپهبدان طبرستان در برابر حمله‌ی اعراب به منطقه و پناهگاه سلاطین و حکمرانان وقت بوده است.

منطقه جنگلی لفور

این جنگل در مرکز دهستان لفور و شارقلت و در مسیر و محدوده اطراف سد دارای زمینه بسیار مساعد برای اجرای طرحهای توریستی می باشد. اکنون نیز علیرغم عدم برخورداری از امکانات مناسب اقامتی و پذیرائی، به علت وجود روستاهای زیبای بورخانی، گشنیان، نفت چال، چاکسر، اسبو کلا، گالش کلا، میرار کلا، غوزک رودبار، اماکلا، کالی کلا، مرزی دره و عالم کلا و به همراه چشمه سارها، رودها، نهرها و مناظر بی نظیر طبیعی دیگر، از بدیع ترین چشم اندازها برخوردار است و در زمان تعطیلات، سالانه گردشگران بیشماری را به خود جذب می‌کند.

جنگل گروسر

این ناحیه در 18 کیلومتری شمال غرب شهر شیرگاه و در کنار جاده لفور به شیرگاه واقع شده و نام آن نیز به مناسبت وجود یک چشمه آب معدنی گوگردی، گروسر است. این چشمه به همراه دهها چشمه آب شیرین، آبشارهای کوچک و بزرگ، رودخانه و کوهستان شرایط محیطی بسیار جذاب و زیبا را فرا هم آورده که در حال حاضر نیز هزاران گردشگر بومی و غیر بومی برای گذران تعطیلات از این مکان بهره می برند. رودخانه معروف بابل رود نیز از کنار آن عبور می کند. بخش کوچکی از این جنگلها در محدوده شرقی دهستان بابل کنار شهرستان بابل قرار گرفته است.

قلعه کنگلو

این قلعه به فاصله تقریبی ۲۰ کیلومتری در جنوب شرقی دوآب (منطقه سوادکوه) درنزدیکی روستای کنگلو بر بالای صخرهای قرار دارد که قسمت اعظم آن با گذشت زمان و عوامل مخرب جوی از بین رفتهاست. نمای خارجی قلعه را یک باروی عظیم سنگی تشکیل میدهد که در قسمت میانی و طرفین آن، برج‌های دیده بانی وجود دارد. فضای داخلی این قلعه با توجه به بقایای آن، مدور و در دو طبقه ساخته شده بود که قسمت عمده آن از بین رفته و در حال ویرانی است.

برج لاجیم

برج لاجیم در خارج از یک گنبد مخروطی ساده و ظریف پوشیده شده است که در داخل به حالت مدور تغییر شکل می‌دهد. ورودی این بنای آجری در سمت شرق است و پایه گنبد به وسیله یک ردیف طاقنما تزئین شده است. در کمربند زیر گنبد دو کتیبه به خط کوفی و پهلوی بر روی هم قرار گرفته است. این دو کتیبه بشکل زیبایی با آجرهای تراش‌خورده در زمینهای از گچ سفید نصب شده‌اند. کتیبه با خط کوفی نام کیا اسماعیل ابوالفوراس شهریار ابن عباس صاحب بنا و تاریخ ۴۱۳ هجری قمری را نشان میدهد. جاده دسترسی به روستای لاجیم از شهر زیرآب آغاز میشود و پس از طی یک مسافت 27 کیلومتری به سر گردنه مرتفعی میرسد که از طبیعت و ارتفاعات جنگلی خارج و به چمنزار و بوته زارهای زیبا بدل می‌گردد .نکته دیگر وجود یک مقبره در داخل بنای برج است. به گفته اهالی این مقبره مربوط به یکی از امام زادگان است. محوطه اطراف برج در واقع قبرستان لاجیم است که محل تدفین متوفیان روستا است.