قهرمانان اتومبیلرانی زنان در کرج در گفتوگو با پانا بیان کردند:
رمز موفقیت هر ورزشکاری در میزان اراده و تلاشش است
کرج (پانا) - خواهران قهرمان اتومبیلرانی زنان در کرج که مقام‌های استانی و کشوری زیادی را کسب کرده‌اند بیان کردند رمز موفقیت هر ورزشکاری در اراده و تلاش آن است. هیچ‌کس از اول شروع کارش عالی نبوده پس باید شروع کند تا به درجه عالی بودن برسد.
بهاره اسدی، قهرمان اتومبیلرانی زنان در استان البرز است. وی بیش از ۱۰ سال است که در رشته اتومبیلرانی به صورت حرفه‌ای حضور دارد. وی در رشته‌های اسلالوم و رالی فعالیت حرفه‌ای داشته و در طول این مدت، ۵۲ مقام استانی و کشوری را کسب کرده است. رئیس کمیته بانوان موتورسواری و اتومبیلرانی و مربی رسمی فدراسیون است و در رشته بازیگری نیز سابقه فعالیت دارد.
فرزانه اسدی، خواهر دیگر این ورزشکار ۲ سال است در این حرفه فعالیت می‌کند و در ۲۵ مسابقه ۲۰ موفقیت کسب کرده است. وی نیز رئیس کمیته رالی، رئیس کمیته آموزش، دبیر کمیته رانندگان بدلکار، رئیس تورینگ سافاری و سفیر امنیت جاده‌ها است.
بهاره اسدی در گفتوگو با پانا در پاسخ به اینکه از چند سالگی به اتومبیلرانی علاقه‌مند شدید بیان کرد: «دوران نوجوانی بود که به ماشین سواری علاقه داشتم به همین خاطر به اتومبیلرانی گرایش پیدا کردم. پدرم علاقه زیادی به ماشین داشت. به عبارتی من در اتومبیل و با اتومبیل بزرگ شدم. دقیقا نمی‌دانم چند سالم بود، اما آنقدر کوچک بودم که پایم به کلاج و ترمز نمی‌رسید به همین دلیل بالشت روی صندلی می‌گذاشتم تا هم بتوانم فرمان را در اختیار داشته باشم و هم پایم را به کلاج و ترمز برسانم.»
وی اضافه کرد: «رمز موفقیت هر ورزشکاری در اراده و تلاش آن است و هیچ کس از اول شروع کارش عالی نبوده پس باید شروع کند تا به درجه عالی بودن برسد.»
فرزانه اسدی، یکی دیگر از خواهران قهرمان نیز در گفتوگو با پانا عنوان کرد: «از کودکی علاقه زیادی به ماشین سواری داشتم و این علاقه را مدیون پدرم هستیم که اجازه داد هیجان را تجربه کنیم و هیچ‌گاه مانع پیشرفت من و خواهرم نشد.»
بهاره در خصوص رشته پرهزینه اتومبیلرانی که چطور تامین می‌شود، گفت: «اسپانسر نداریم و تمام هزینه را خودمان پرداخت می‌کنیم. در صورتی که اسپانسر باشد و اتومبیلرانی زنان حمایت شود، اتومبیلرانی پیشرفت می‌کند و بانوان بیشتری جذب این رشته می‌شوند.»
این دو خواهر در خصوص یکی از خاطرات خود می‌گویند: «قبل از ماشین‌سواری عاشق موتورسواری بودیم گواهینامه نداشتیم روزهای سرد را انتخاب می‌کردیم تا بتوانیم با پوشیدن کاپشن خودمان را شبیه پسرها کنیم تا مشکلی پیش نیاید.»
آن‌ها در مورد ادامه دادن این حرفه بیان کردند: «اگر به اطرافیان‌مان بود تا به حال باید اتومبیلرانی را کنار می‌گذاشتیم. چون هم هزینه زیادی دارد و هم از کارهای شخصی عقب می‌مانیم، اما به خاطره علاقه‌ای که داریم تا جایی که بتوانیم با عشق ادامه می‌دهیم.»
فرزانه و بهاره همیشه مایکل شوماخر آلمانی را الگوی خود قرار داده‌اند. زیرا دوست دارند روزی مثل او قهرمان جهان شوند.
دانش‌آموز خبرنگار: مهسا رادپور
ارسال دیدگاه