مهدی آذر یزدی ، پدر بچه های خوب

مهدی آذر یزدی در ۲۷ اسفند ماه سال ۱۳۰۰ در روستای خرمشاه یزد به دنیا آمد، اجداد او زرتشتی بودند اما خانواده او به تازگی مسلمان شده بودند.

پدرش به زراعت مشغول بود و در امور دینی و مذهبی فردی متعصب به شمار می‌رفت به گونه‌ای که کتاب‌هایی مانند مفاتیح الجنان، حلیة المتقین، معراج، جامع المقدمات و قرآن تنها کتاب‌هایی بود که در خانه آن‌ها یافت می‌شد. همچنین پدر او در شعر نیز تبحر شد و درباره مرثیه و مدح اهل بیت دیوانی از اشعار بر خود جای گذاشته است.

مهدی آذر یزدی تا جوانی در شهر یزد زندگی می‌کرد و از کودکی در کارهایی همچون زراعت، بنایی و کار در کارگاه جوراب بافی به پدرش کمک می‌کرد. او در سن ۲۰‌ سالگی در کتاب فروشی مشغول به کار شد و از همانجا با کتاب و ادبیات آشنایی پیدا کرد، او هیچگاه ازدواج نکرد و به جز شغل نویسندگی به کار دیگری مشغول نشد.

پیشه اصلی آذر یزدی نویسندگی برای کودکان و نوجوانان بود، در حقیقت او اولین کسی بود که در ایران ایده نوشتن داستان برای کودکان و نوجوانان را عملی کرد به همین علت او را پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران می‌نامند.

از جمله آثار او می‌توان به کتاب های زیر اشاره کرد : 

قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب

این مجموعه شامل ۶ جلد است و از متون کهن فارسی مانند مثنوی مولوی، کلیله و دمنه، قرآن، گلستان و بوستان، مرزبان نامه، قابوس‌نامه، و قصه‌های چهارده معصوم اقتباس شده است.

قصه‌های ساده

این کتاب نیز از متون کهن اقتباس شده و برای کودکان نوشته شده است.

مجموعه قصه‌های مثنوی

این مجموعه نیز بازنویسی داستان‌های مثنوی مولوی برای کودکان است. 

آثار او با زبانی ساده و روان، کودکان و نوجوانان را با ادبیات فارسی و فرهنگ ایرانی آشنا می‌کند. 

وی سرانجام در ۱۸ تیرماه ۱۳۸۸ بدرود حیات گفت . به دلیل تأثیر عمیق آثار او، روز درگذشتش به عنوان روز ملی ادبیات کودک و نوجوان نام‌گذاری شده است.