کوه هم در برابر "کاوه" سر فرود می‌آورد!

اصلا ماندگاری و عظمت وطن را به برکت دعای آنان می دانم. تعارف که نداریم. اگر حرمت آنان نبود، حریم ها شکسته می شد. رفتار مدیریتی ماها که نتیجه اش مشخص است.

اینکه همچنان با اقتدار، جمهوری اسلامی ایران هستیم و حتی خشکسالی های پرشمار هم ما را از پا نمیاندازد به برکت دعای شهداست. همه شهدا. در این میان برخی نام ها بلندترند.

به اهتزاز پرچم ایران هم که نگاه کنیم، یاد آنان در جان، جهانی از شوق برپا میکند. در این شمار است هم استانی بلند بالای ما، محمود کاوه. مردی که هرچه می گذرد بزرگتر در نگاه می‌نشیند. سعه وجودی اش آشکارتر می شود.

جغرافیای اثرگذاری اش بیشتر دامن پهن می‌کند. شاید خیلی ها اسمش را ندانند اما مرامش در جریان مقاومت جهانی تکثیر میشود. این که امام خمینی(ره) پیروزی های جبهه حق را در تحریر درست دفاع مقدس می دید ناظر به نقش آفرینی ممتاز امسال کاوه است. قاطعیت برخورد، مهربانی گسترده، فرماندهی ممتاز، هیمنه اقتدار مدیریت و... همه و همه ذیلِ آموزه تبیینیِ "اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم" در آیه 29 سوره مبارکه فتح، معنا مییابد. او سخت می گرفت بر تفنگ به دستانِ زندگی ستیزی که بر مردم سخت می‌گرفتند.

اوج مهربانی بود با مردم. به این زبان با کردستان سخن می‌گفت که هنوز بعد چند دهه که از شهادتش می‌گذرد مردم آن سامان به زیارت مزارش می آیند. رزمندگان جریان مقاومت در برابر جریان تکفیر و تروریسم داعشی، به همان شیوه ای رفتار می کردند که سردار رشید ما کاوه با زندگی ستیزان کومله و دموکرات رفتار می کرد. حق نمک و لبخند را با مردمان مظلوم گرفتار ستم داعشی چنان به جا می‌آوردند که کاوه با مردم غرب کشور به آن ادب نیروهایش را مؤدب می‌کرد.

چون به قرآن رفتار و فرماندهی خود را شاخص گذاری می‌کرد خداوند علی اعلا هم او را بزرگ داشت. "تعز من تشا" را به تمامه می توان در احیا و گسترش نام سرلشکر شهید محمود کاوه، دید. هرکس می خواهد به عزت الهی برسد، باید کاوه را به قرائت امروز بخواند و به رفتار در بیاورد. راه عزیز شدن نزد خدا، زیستن به هندسه فکری و رفتاری شهداست. کاوه اگر بشویم، کوه هم در برابر عظمت ما سر فرود خواهد آورد.
کارشناس رسانه/ امروز خراسان جنوبی