به بهانه گرامیداشت روز زمین و بانوان
بانوان، منشور عاطفه و تواضع در کره خاکی
زمین، همین زمین خاکی، مهد و خانه بی‌تکلف همه آدم‌هاست و چه سخاوتمندانه خاک، آب و جانش را به ما می‌بخشد. زنان نیز چون زمین، مهد بخشش هستند، فداکاری برای خانواده و فرزند حتی در زمان بیماری، بخششی از جنس کره خاکی را می‌رساند.
پنجم اسفندماه، موسوم به جشن اسفندگان، سالروز گرامیداشت زمین و بانوان است، زمینی که مادر طبیعت و بانویی که مادر یک فرزند است.
زمین مادری است که سخاوتمندانه همه وجودش را به انسانها، حیوانات و گیاهان می‌بخشد و در مقابل بجز آلودگی هوا و خاک و آب، بی نظمی و هدر رفتن منابع طبیعی و جنگل‌ها، گرم شدن هوا و افزایش زباله، تحفه‌ای دریافت نمی‌کند و زنان فرشته‌ای هستند از جنس عاطفه، بخشش و ایثار، آنچه در وجود زنان و مهربانویان این سرزمین جاریست، مهر و عاطفه است که از همان کودکی نخست به عروسک‌هایشان، سپس به برادر و پدر و مادرشان و بعدها به همسر و فرزندشان می‌بخشند، همان طور بدون چشمداشت و همان‌قدر خالصانه.
زمین و زن هر دو بخشنده‌اند، مهربان و سخاوتمند، با وجود تمام دردها و ناسپاسی‌ها همیشه در حال بخشش هستند، زمین با وجود همه ترک‌هایش اما، ناامیدمان نمی‌کند و در پس هر سردی و خزانی، همیشه آمدن بهار را نوید می‌دهد، زن هم همین است با وجود تمام زخم‌ها،خشونت‌ها، تبعیض‌ها و ناسپاسی‌ها، باز هم محبت می‌کند و فداکاری، چرا که سرشت او پناه بودن است، جای دوری نمی‌رود اگر یادمان باشد با زن و زمین، همیشه مهربان باشیم نه فقط در روزی خاص.
سحر شیخی
ارسال دیدگاه