نیشابوری: اصلاح‌طلبان فقط به مشارکت حداکثری فکر می‌کنند
برجام شکاف عمیقی را در بین متحدان علیه ما ایجاد کرد/ انتخاب دکتر روحانی یک فرصت جدید برای ایران بود/ اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش‌رو تحت هر عنوانی به گزینه غیراصلاح طلب رجوع نمی‌کنند
تهران (پانا) - عضو جبهه اصلاحات ایران با بیان اینکه جناح اصلاح‌طلب جز به مشارکت حداکثری به گزینه دیگری فکر نمی‌کند تاکید کرد مشارکت حداکثری تضمین کننده جایگاه دولت و نظام در عرصه داخلی و بین‌المللی است.
به گزارش ایلنا، شاید بتوان انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای شهر و روستا در سال ۱۴۰۰ را مهمترین رویداد سیاسی سال ۱۴۰۰ قلمداد کرد. هرچند زمان آبستن حوادث است اما بدون شک همیشه انتخابات ریاست‌جمهوری در ۴۰ سال گذشته شاهد فراز‌وفرودهای فراوان بوده است. امسال برخی دلخوری‌ها و دلسردی‌ها در فضای جامعه و بیماری کرونا موجب شده است تحرکات انتخاباتی با آنچه در ۱۲ دوره گذشته رقم خورده تفاوت‌های ماهوی فراوانی داشته باشد. اصلاح‌طلبان با تشکیل جبهه اصلاحات ایران و اصولگرایان با تشکیل چند جبهه در حال سبک و سنگین کردن و خیز برداشتن برای ورود به عرصه رقابت‌های انتخاباتی هستند. در همین راستا با محمدباقرنیشابوری عضو جبهه اصلاحات ایران و سخنگو و رئیس شورای سیاسی حزب اسلامی کار به گفت‌وگو نشسته‌ایم تا نظر او را از کم وکیف تحرکات اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو جویا شویم:
اگر موافقید اولین پرسش را با یک نقد شروع کنیم. برخی معتقدند اصلاح‌طلبان بدون داشتن برنامه و راهبرد به انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای سال ۱۴۰۰ ورود کرده‌اند. با این نقد موافق هستید؟
اصلاح‌طلبان را اگر به معنای عام و در قالب یک جبهه تعریف کنید به طور قطع پاسخم به سوال شما منفی است. اصلاح‌طلبان از ۶ ماه پیش برنامه‌ها و رابردهایشان را تبیین کرده‌اند. اینکه با چه معیار و شاخصی باید کاندیدای اصلح و اجماعی را انتخاب کرد و سازوکار رسیدن به چنین کاندیدایی چگونه است هم در راهبردها و هم در آیین‌نامه‌های جبهه کاملا شفاف تعریف شده است. اما اگر منظورتان برنامه اداره کشور و شوراهای شهر و روستا باشد که دراین خصوص هم چارچوب‌های کلی برنامه تدوین شده است. باید منتظر انتخاب نامزد نهایی اصلاح‌طلبان ماند تا با توافق نامزد منتخب، نگارش جزئیات برنامه انجام شود. اعضای کمیته برنامه‌ریزی جبهه اصلاحات مدت‌هاست بر روی این موضوع تمرکز کرده‌اند.
حضور چهره‌های علمی، دانشگاهی و اجرایی از نسل‌های مختلف در این کمیته حکایت از پویایی دارد که امیدوارم هرچه سریعتر با انتخاب گزینه نهایی اصلاح‌طلبان شاهد تدوین برنامه‌ای جامع با قابلیت‌های اجرایی باشیم. درخصوص انتخابات شوراها نیز با توجه به اینکه در هر حوزه انتخابیه اعم شهر و روستا معضلات و مشکلات مختص به همان حوزه باید مد نظر قرار گیرد؛ لذا شاخه‌های استانی جبهه، مسئولیت این امر را برای هر استان و شهرستان برعهده دارند. درخصوص کلان‌شهر تهران نیز با توجه به تجربه شورای فعلی، تدوین برنامه جدیدی در دستور کار است که در زمان تبلیغات انتخاباتی منتشر خواهد شد.
اینکه بسیاری از چهره‌های توانمند حاضر به کاندیداشدن در انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌شوند چه ارتباطی به سردرگمی اصلاح‌طلبان دارد؟
برخی از جناح مقابل معتقدند اصلاح‌طلبان دچار سردرگمی شده‌اند؟ چه در تعامل با حاکمیت و مردم و چه در داخل جناح خودشان؟
عدم شور و حرارت انتخاباتی آن هم کمتر از دوماه مانده به انتخابات را هرچیزی می‌توان نام نهاد جز سردرگمی اصلاح‌طلبان. اینکه بسیاری از چهره‌های توانمند حاضر به کاندیداشدن در انتخابات شوراها نشدند یا حاضر به کاندیداشدن در انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌شوند چه ارتباطی به سردرگمی اصلاح‌طلبان دارد؟ صورت مسئله کاملا روشن است.
اصلاح‌طلبان اراده جدی بر حضور در یک انتخابات آزاد، رقابتی و مشارکتی دارند
اتفاقا مسیر و راهبرد اصلاح‌طلبان کاملا مشخص است. اهداف و برنامه‌ها هم معلوم و مشخص؛ اما نکته‌ای که هم مردم و هم اصلاح‌طلبان نگران آنند عدم امکان حضور چهره‌هایی در انتخابات ریاست‌جمهوری است که دارای توانمندی‌های قابل قبول هستند و مردم نیز به آنها اعتماد دارند. شرایط کنونی حاکم بر جناح اصلاح‌طلب که ملقمه‌ای از خوف و رجاست را نمی‌توان سردرگمی نام نهاد. اصلاح‌طلبان اراده جدی بر حضور در یک انتخابات آزاد، رقابتی و مشارکتی دارند و به نتیجه آن فارغ از پیروز شدن هر جناحی تمکین می‌کنند.
یکی از نکاتی به شدت جناح مقابل در حال دامن زدن به آن است، گرایش یا تمایل اصلاح‌طلبان به نامزد میانه‌رو یا اصطلاحا نامزد اجاره‌ای است. آیا واقعا چنین مباحثی در جبهه اصلاحات مطرح شده است یا احزاب و افرادی هستند که چنین نظراتی داشته باشند؟
برخی تحلیگران یا فعالان سیاسی جناح اصولگرا براساس رویکرد اصلاح‌طلبان برای سال ۹۲ و ۹۶ در حال نسخه‌نویسی در انتخابات ۱۴۰۰ هستند. اصلاح‌طلبان در سال۹۲ و۹۶ برای حفظ و دورکردن کشور از افراط‌گرایی و در غلتیدن به تخاصمات بین‌المللی بهترین راه‌حل را حمایت از یک نامزد میانه اصولگرا دیدند. دکتر روحانی هیچگاه نه در قبل از ۹۲ و نه بعد از آن اصلاح‌طلب نبوده و در آینده هم بعید است که اصلاح‌طلب شود. اگر شرایط کشور در سال‌های گذشته را به یاد بیاورید قطعا انتخاب دکتر روحانی یک فرصت جدید برای ایران بود. در حالیکه اروپا، آمریکا، چین و روسیه در یک طرف بودند و دولت دهم در طرف دیگر هرلحظه بیم محاصره کامل اقتصادی می‌رفت تا کشور کاملا زمین‌گیر شود. فروش نفت به کمتر از ۵۰۰ هزار بشکه در روز رسیده بود. ناوهای آمریکایی در خلیج فارس جولان می‌دادند.
برجام شکاف عمیقی را در بین متحدان علیه ما ایجاد کرد
با تصمیم شورای امنیت سازمان ملل در ذیل ماده هفت قرار گرفته بودیم و درحال نزدیک شدن به سناریو نفت در برابر غذا بودیم. آن روزها را نباید فراموش کنیم. در چنین شرایطی راهی دیگری پیش روی اصلاح‌طلبان نبود. امروز شرایط کشور در حالت اضطراری دیگری قرار دارد اما با این تفاوت که فضای بین‌المللی دستخوش تغییراتی بزرگی شده است. برجام شکاف عمیقی را در بین متحدان علیه ما ایجاد کرد.
اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش‌رو تحت هر عنوانی به گزینه غیراصلاح طلب رجوع نمی‌کنند
در شرایط فعلی به طور قطع می‌توان گفت که اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو از گزینه تحمیلی و اجاره‌ای برای حمایت تبعیت نخواهند کرد. تحت هر عنوانی به گزینه غیراصلاح طلب رجوع نمی‌کنند. در اساسنامه جبهه اصلاحات هم به صراحت به این موضوع اشاره شده است. در عین حال به نامزدهای اصلاح‌طلبی هم که در گذشته امتحان خوبی در مدیریت و پیگیری اهداف اصلاح‌طلبانه پس نداده‌اند هم تاکید می‌کنیم که توقع حمایت نداشته باشند. مردم به رفتار و عملکرد آنان انتقادات جدی دارند.
پیش از آنکه اسب نامزدی را زین کنند باید به انتقادات نسبت عملکردهایشان پاسخ بدهند. نمی‌شود تاریخ را نادیده گرفت و از گذشته به سادگی عبور کرد. اگر بخواهیم با مردم صادقانه برخورد کنیم و اعتماد مجدد آنها را جلب کنیم راهی جز حمایت از چهره‌های توانمند و صالح نداریم. مردم در خیلی از موارد نسبت به گذشته رویکرد انتقادی جدی دارند. نمی‌شود حیثیت سیاسی یک جناح را صرف رودربایستی کرد. اگر احزاب و جناح اصلاح‌طلب چنین کنند مردم دیگر همراهی نخواهند کرد. رفع دلخوری مردم درصورتی امکان پذیر است که دریابند ما پی‌جوی حقیقت هستیم و جز صلاح و خیر برای کشور و مردم عزیز ایران چیز دیگری را نمی‌خواهیم.
جناح اصلاح‌طلب جز به مشارکت حداکثری به گزینه دیگری فکر نمی‌کند
یکی از موضوعات چالشی برای هر دو جناح موضوع مشارکت است. در این خصوص نگاه جناح اصلاح‌طلب در انتخابات ۱۴۰۰ چگونه است؟
جناح اصلاح‌طلب از خرداد۷۶ تاکنون و حتی آن زمان که مشهور به جناح چپ بود جز به مشارکت حداکثری به گزینه دیگری فکر نمی‌کرد و نمی‌کند. مشارکت حداکثری تضمین کننده جایگاه دولت و نظام در عرصه داخلی و بین‌المللی است. استحکام و ضمانت تبعیت از قانون توسط مردم در کدام نوع مشارکت بیشتراست؟ آنچه سوابق مشارکت در انتخابات هم نشان می‌دهد جناح اصلاح‌طلب هرگاه با مشارکت حداکثری مواجه بوده است توانسته برنده انتخابات باشد.
رهبر معظم انقلاب در هر دوره از انتخابات مشارکت حداکثری را جزو لاینفک انتخابات دانسته‌اند. توصیه ایشان به دست‌اندرکاران برگزاری و نظارت در انتخابات برای ایجاد شرایط مشارکت حداکثری بر کسی پوشیده نیست. در این انتخابات هم این استراتژی همواره در همه جلسات و بیانیه‌ها و مصاحبه‌های چهره‌های اصلاح‌طلب و دبیران کل احزاب بیان شده است.
برخی از جوانان اصلاح‌طلب به ورود در انتخابات با چهره‌های تکراری به شدت انتقاد دارند. آیا واقعا به ورود چنین چهره‌هایی نقد وارد است؟
قانون انتخابات ریاست‌جمهوری الزاماتی دارد که رجل سیاسی بودن یکی از آنهاست. نمی‌توان بدون توجه به چنین مولفه‌هایی نامزدی را به عرصه انتخابات وارد کرد و از آن حمایت هم کرد. بنابراین محدودیت‌هایی وجود دارد. مهم توجه به عملکردهاست و رویکرد و اعتقاد نامزد اصلاح‌طلب به استفاده از جوانان و زنان توانمند در عرصه اجرایی است. در انتخابات شوراها اما موضوع متفاوت است.
به نظر من باید سهم بیشتری را نسبت به گذشته به جوانان و زنان داد. اصل گردش نخبگان هم در دولت و هم در شوراها و شهرداری‌ها باید در سرفصل برنامه‌ها قرار گیرد. اینکه فقط برای استفاده انتخاباتی و هیجان و شور ایام تبلیغات از نام و ظرفیت جوانان و زنان استفاده شود در وهله نخست ظلم به نظام جمهوری اسلامی و سپس تفکر اصلاح‌طلبی است. موتور محرکه هر اقتصادی جوانان هستند بنابراین نباید در این زمینه احزاب و بخصوص جبهه اصلاحات عقب‌نشینی کند و کوتاه بیاید.
هر نامزدی که بعنوان گزینه نهایی انتخاب شد باید شفاف تعهد بدهد که در ساختار دولت از نسل سوم و چهارم انقلاب به کثرت استفاده خواهد کرد. ما هم اکنون در یک انقطاع نسلی در حوزه اجرایی قرار داریم نمی‌شود از این ضعف به راحتی عبور کرد و چشم بر آن فروبست باید شرایط به گونه‌ای ایجاد شود که بیش از ۵۰ درصد از معاونین وزرا و روسای سازمان‌های ملی و مدیران ارشد وزارتی و استانی از جوانان و زنان باشند.
آیا یکدست سازی قوای سه گانه می‌تواند مشکلات را حل کند؟
نظام جمهوری اسلامی ایران نظامی برآمده از آرای عمومی است پس اراده تحقق چنین امری هم باید با مشارکت اکثریت مردم روی دهد.
اگر در یک انتخابات رقابتی و آزاد مردم چنین تصمیمی گرفتند همه ارکان حاکمیت و بخصوص جناح‌های سیاسی هم باید به آن تمکین کنند ولی اینکه با حذف رقبا بخواهیم به یکدستی در ارکان حاکمیت برسیم شاید در کوتاه مدت اهداف جناحی را تحقق بخشد اما قطعا در میان مدت ضربات مهلکی به دنبال دارد که جبران آن به این راحتی و آسانی نخواهد بود.
اگر بخواهید چند مولفه مهم برای افزایش میزان مشارکت مردم و تغییر اتمسفر انتخابات برشمارید به چه نکاتی اشاره می‌کنید؟
اول از همه برگزاری یک انتخابات با حضور همه سلایق است. دوم جلب اعتماد عمومی مبنی بر اینکه مردم بدانند و مطمئن شوند رای شان بلااثر نخواهد بود. مردم باید دریابند که همه قوا به این اصل ایمان دارند که رئیس جمهوری به معنای واقعی کلمه دومین مقام ارشد کشور و اولین مقام اجرایی است. او ناظر و حافظ اجرای قانون اساسی است. سپس احزاب و جبهه‌ها نقاط ضعف خود را ترمیم کنند و با توده‌های مردم بدون پرده‌پوشی سخن بگویند و اشتباهاتشان را بپذیرند. بازسازی اعتماد عمومی بین احزاب و جناح‌های سیاسی با مردم شرط لازم دیگر است. سوم اینکه شورای نگهبان نقش پدری دارد. باید در بزنگاه‌های مورد نیاز به احقاق حق نامزدهایی بپردازد که توسط هیات اجرایی احراز صلاحیت نشده‌اند. در انتها نیز رسانه‌ها و بخصوص رسانه ملی هم باید رسالت واقعی خود که رسانه ملی و بی‌طرفی مطلق است را محقق کند.
یکی از نشانه‌های سردی و بی‌رونقی انتخابات پیش رو عدم تمایل خیلی از چهره‌ها برای ورود به انتخابات است. مثلا در انتخابات شورای کلان شهرها خیلی از افرادی که گمان می‌رفت وارد این عرصه شوند رغبتی نشان ندادند و ثبت‌نام نکردند. در انتخابات ریاست‌جمهوری هم به همین صورت است. تحلیل شما از این وضعیت پیش آمده چیست؟
قاعدتا فعالان اجتماعی و چهره‌های خبره در انتخابات شوراها از فضای سیاسی اجتماعی مستولی شده اثر می‌پذیرند. هنوز نتایج بررسی هیات‌های نظارت هم اعلام نشده است. رسانه ملی در ایام ثبت‌نام انتخابات شوراها چنان بی‌توجهی نشان داد که گویی قرار است انتخابات صنفی برگزار شود و آنها هم هیچ رسالتی ندارند. در حالیکه در سال‌های گذشته برنامه‌های متعدد از چند ماه پیش از انتخابات ساخته می‌شد و مردم در کوران تحلیل‌ها و اخبار قرار می‌گرفتند.
ارسال دیدگاه