اختصاصی پانا | روایت چهره‌هایی که با خیال و تصویر، کودکیِ ما را ساختند
مسعود کرامتی؛ مردی که از پشت صحنه تا قاب تصویر، برای کودکی ما قصه گفت
تهران (پانا) - مسعود کرامتی از آن نام‌هایی است که در خاطرات چند نسل از مخاطبان سینما و تلویزیون جا خوش کرده است؛ هنرمندی همه‌فن‌حریف که پشت صحنه و جلوی دوربین، در ساختن جهان خیال‌انگیز کودکی نقش داشته. از بازیگردانی عروسک‌های «شهر موش‌ها» گرفته تا کارگردانی «پاتال و آرزوهای کوچک»، کرامتی از چهره‌هایی است که بی‌هیاهو، اما تأثیرگذار، بر تاریخ سینمای کودک ایران مهر زده است.
مسعود کرامتی متولد ۱۳۳۵ در تهران است؛ بازیگر، کارگردان و صداپیشه‌ای که فعالیت هنری‌اش را از تئاتر آغاز کرد و به‌زودی به یکی از چهره‌های فعال در پشت صحنه‌ی آثار محبوب کودک و نوجوان بدل شد.
او در دهه‌ی شصت، به عنوان بازیگردان عروسکی در «شهر موش‌ها» در کنار مرضیه برومند فعالیت کرد؛ تجربه‌ای که نشان از درک دقیقش از جهان کودک داشت.
کمی بعد، به‌عنوان دستیار کارگردان در فیلم «دزد عروسک‌ها» همکاری کرد و اندکی بعد، با ساخت فیلم «پاتال و آرزوهای کوچک» (۱۳۶۸) جایگاهش را در میان کارگردانان سینمای کودک تثبیت کرد.
کرامتی در کنار کارگردانی و بازی، از چهره‌های ماندگار صداپیشگی نیز به‌شمار می‌رود. صدای آشنای او را نسل‌های مختلف در مجموعه‌هایی چون «گلنار»، «خونه مادربزرگه»، «نه‌سالگی یا بام بالا» و «شهرک کلیه و دمنه» شنیده‌اند؛ صداهایی که با گرمی و صداقت خاصش، به بخشی از حافظه‌ی شنیداری کودکی ما بدل شده‌اند.
کرامتی بعدها مسیر بازیگری را نیز جدی‌تر دنبال کرد و در آثار سینمایی متنوعی از جمله بی‌پولی، کتاب قانون و مارمولک در نقش‌هایی انسانی، آرام و صادق دیده شد. اما برای دوستداران سینمای کودک، او همیشه همان کارگردان و صداپیشه‌ای است که با قصه‌ها و لحن مهربانش، دنیای خیال را زنده کرد.
در گفت‌وگوهایش، کرامتی همیشه تأکید دارد که کار برای کودک، سادگی و احترام می‌خواهد: «کودک، مخاطب ساده‌ای نیست؛ باید با او صادق بود تا خیال باورش بیاید.»
کرامتی از جمله هنرمندانی است که بی‌آنکه در هیاهو گم شود، سهم بزرگی در ساختن رؤیاهای نسل‌های مختلف داشته است.
هر روزِ جشنواره، فرصتی است برای مرور ردپای کسانی که با قصه‌ها و تصویرها، به کودکیِ ما جان دادند.
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه