ارتباط در خانواده، کلید سلامت روان افراد است

یگانه ولی‌زاد درگفت‌وگو با پانا عنوان کرد:«دردنیای شلوغ و پرمشغله‌امروز، خیلی از خانواده‌ها فرصت چندانی برای گفت‌وگو با هم ندارند.انگار زمان‌هایی که اعضای خانواده کنار هم می‌نشستند و حرف می‌زدند، کم‌کم جای خودش را به سکوت یا سرگرم بودن با گوشی و شبکه‌های اجتماعی داده است.در حالی‌ که همین گفت‌وگوهای ساده، می‌توانند نقش مهمی در صمیمیت و آرامش خانواده داشته باشند.»

وی افزود:«میزان گفت‌وگو در خانواده‌ها به سبک زندگی، فرهنگ ارتباطی و نوع رابطه‌ والدین با فرزندان بستگی دارد.بعضی از خانواده‌ها هنوز هم تلاش می‌کنند وقت‌هایی مثل زمان غذا خوردن یا شب‌ها قبل از خواب را به صحبت کردن اختصاص دهند.اما در برخی دیگر، مشغله‌های روزانه باعث شده کمتر فرصتی برای شنیدن و شنیده شدن باقی بماند.»

ولی‌زاده اضافه کرد:«وقتی اعضای خانواده نتوانند راحت حرف بزنند یا احساسات‌شان را بیان کنند، کم‌کم بین آن‌ها فاصله می‌افتد.گاهی ترس از قضاوت، بی‌توجهی یا حتی سبک صحبت‌کردن تند و انتقادی باعث می‌شود گفت‌وگوها شکل نگیرند یا به دعوا تبدیل شوند.»

این روانشناس ادامه داد:«نقش والدین در این موضوع خیلی پررنگ است.بچه‌ها از رفتار پدر و مادر الگو می‌گیرند.اگر والدین شنونده‌های خوبی باشند و اجازه بدهند بچه‌ها حرف‌هایشان را بدون ترس بزنند،این حس امنیت در کل خانواده گسترش پیدا می‌کند.»

ولی‌زاد بیان کرد:«سبک تربیتی هم در این میان تأثیر زیادی دارد.خانواده‌هایی که رابطه‌ای صمیمی‌تر و منعطف‌تر دارند، معمولاً فضای گفت‌وگوی سالم‌تری را تجربه می‌کنند.اما در خانواده‌هایی که برخوردها خیلی سخت‌گیرانه یا بی‌تفاوت است، اعضا کمتر با هم ارتباط برقرار می‌کنند.»

وی اظهارکرد:«کمبود گفت‌وگو در خانواده می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد؛ از احساس تنهایی و اضطراب گرفته تا پرخاشگری و مشکلات رفتاری، به‌ویژه در کودکان و نوجوانان.»

ولی‌زاده در پایان تاکید کرد:«برای تقویت فضای گفت‌وگو در خانه، می‌شود با چند قدم ساده شروع کرد شنیدن بدون قضاوت، وقت گذاشتن برای صحبت، کنار گذاشتن موبایل، پرسیدن سؤال‌های باز، و مهم‌تر از همه، گوش دادن واقعی به همدیگرگاهی همین چند دقیقه گفت‌وگوی صمیمی در روز، می‌تواند حال یک خانواده را عوض کند.»