کارشناس تئاتر و سینما:
تئاتر خیابانی از تعزیه تا روضه‌های نمایشی، هنری زنده و بی‌مرز است
کرج (پانا) - کارشناس تئاتر و سینما و مدیر فرهنگی نهادهای ارشاد و بسیج هنرمندان گفت: جایگاه تئاتر خیابانی از تعزیه تا روضه‌های نمایشی، هنری زنده و بی‌مرز است که ارتباطی کامل و مؤثر با مخاطب برقرار می‌کند.
بهرام شهبازی در گفت‌وگو با پانا عنوان کرد:«اجراهای خیابانی قرن‌ها سابقه دارند، اما از سده نوزدهم و بیستم بود که تئاتر خیابانی به‌عنوان نمایشی مستقل مطرح شد.با این حال، از سال‌های بسیار دور، شکل‌هایی از آن همچون تعزیه در ایران رواج داشته است. اگرچه اغلب تعزیه‌ها در تکیه‌ها اجرا می‌شدند، اما بسیاری از آن‌ها به‌ویژه در ایام خاصی چون ماه محرم در خیابان‌ها برگزار می‌شدند.»
وی افزود:«با این توضیح می‌توان گفت که تئاترهای خیابانی نه تنها از میزان استقبال کاسته نشده، بلکه روز به روز بر آن افزوده شده است و شهر مریوان به‌عنوان پایتخت نمایش‌های خیابانی شناخته می‌شود.»
شهبازی ادامه داد:«تئاتر خیابانی از چهارچوب‌های رسمی تئاتر تبعیت نمی‌کند، زیرا نمی‌خواهد خود را در حصار بسته‌ای قرار دهد.چندان پای‌بند به تفکرات پیچیده و عمیق نیست.این نوع نمایش با عموم مردم سر و کار دارد و در مدت زمانی محدود باید پیام خود را به مخاطبان در حال گذر منتقل کند. با این حال، جنبه‌های هنری، دراماتیک و زیباشناسی خود را حفظ می‌کند.»
وی اضافه کرد: «تعامل در تئاتر خیابانی به‌معنای ارتباط صمیمانه و چهره‌به‌چهره است. محل اجرا، منطقه و حتی شهر می‌تواند در نوع استقبال متفاوت باشد؛ به‌طور مثال، در مواردی نمایش طنز، در مواردی مذهبی و در نقطه‌ای دیگر نمایش انتقادی با استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شود.»
کارشناس تئاتر و سینما و مدیر فرهنگی نهادهای ارشاد و بسیج هنرمندان توضیح داد:«این‌گونه اجراها باید تحت نظارت و تأیید باشند و دریافت مجوزهای لازم برای آن‌ها ضروری است، چراکه در فضای کاملاً باز انجام می‌شوند و نیازمند حمایت هستند. از نظر مالی نیز، تئاتر خیابانی معمولاً کم‌هزینه است، چرا که به دکورهای بزرگ و خاص نیاز ندارد و بیشتر از المان‌های ساده بهره می‌گیرد.»
وی در ادامه اظهارکرد:«تئاتر خیابانی مرزی نمی‌شناسد. برخلاف تئاتر صحنه‌ای که در آن دیوارهایی میان بازیگر و مخاطب وجود دارد، درتئاتر خیابانی این دیوارها برداشته شده‌اند. زمانی می‌توان از یک اجرای خیابانی به‌عنوان اجرای حرفه‌ای یاد کرد که ارتباطی کامل و مؤثر با مخاطب برقرار شود.»
شهبازی خاطرنشان کرد:«: این نوع اجراها معمولاً به فضای زیادی نیاز ندارند. در گذشته نیز نوعی از تئاتر خیابانی با عنوان «معرکه پهلوانی» رواج داشت که با حضور یک یا دو بازیگر و در مکان‌های شلوغ اجرا می‌شد. برای رساندن صدا به مخاطبان، از بلندگوهای دستی استفاده می‌کردند. در بسیاری از شهرها، فضاهایی اختصاصی برای اجرای این نمایش‌ها در نظر گرفته شد تا دور از هیاهوی شهر امکان اجرا فراهم باشد.»
وی در پایان تأکید کرد: «تئاتر خیابانی نقش بسیار مهم و تأثیرگذاری در جامعه دارد. مخاطبان آن عموم مردم هستند، نه طبقه‌ای خاص. از کودکان تا سالمندان، همه می‌توانند مخاطب این اجراها باشند. تماشای آن نیازمند پرداخت هزینه یا خرید بلیط نیست و به آسانی در دسترس عموم قرار دارد. سال‌هاست نوعی از تئاتر خیابانی با عنوان «روضه‌های نمایشی» نیز شکل گرفته که با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شده و بسیار تأثیرگذار بوده است.»
ارسال دیدگاه