اختتامیه دومین جشنواره ملی دوسالانه کتاب اولیا و مربیان؛

سیدجواد حسینی: دو نهاد خانواده و آموزش و پرورش اصلی ترین نهادهای تعلیم و تربیت هستند

آنچه در امروز جامعه می‌گذرد از دیروز مدرسه است

تهران (پانا) - مراسم اختتامیه دومین جشنواره ملی دوسالانه کتاب اولیا و مربیان بعدازظهر امروز با حضور سرپرست وزارت آموزش و پرورش در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران برگزار شد.

کد مطلب: ۹۲۴۶۳۰
لینک کوتاه کپی شد
سیدجواد حسینی: دو نهاد خانواده و آموزش و پرورش اصلی ترین نهادهای تعلیم و تربیت هستند

سیدجواد حسینی در این مراسم گفت: ما می‌دانیم که دو نهاد خانواده و آموزش و پرورش اصلی ترین نهادهای تعلیم و تربیت هستند. نهاد خانواده از این جهت که فراگیر ترین نهاد پایدارترین نهاد، اساسی‌ترین نهاد و ابتدایی‌ترین نهاد است. شما هیچ نهادی به پایداری خانواده نمی‌بینید که اولا قدمت دارد، در دوره‌هایی حتی مثلاً سوسیالیست‌های تخیلی ایده‌هایی می‌دادند که مثلا جایگزین‌هایی برای خانواده ایجاد کنیم. جالب اینکه قبل از اینکه دیگران ایده‌هایشان را نقد کنند خودشان گفتند اشتباه کردیم و به همین خاطر این نهایت پایدار قدمت دارد و پایدار مانده است. این نهاد فراگیرترین نهاد است، هیچ کسی نیست که با این نهاد در ارتباط نباشد. تاثیرگذارترین نهاد است زیرا در دوره این نهاد در زندگی ما است که دیگر نهادها غایب هستند. این دوره اتّفاقاً دوره شکل‌گیری شخصیت است. ما با همه نهادها حتی نهادهای شغلی به صورت مقطعی ارتباط داریم ولی تنها نهادی که هیچگاه ارتباط‌مان با آن با آن قطع می‌شود نهاد خانواده است.

او ادامه داد: به همین دلیل صاحب‌نظرانی که در حوزه خانواده کار کرده‌اند به یک نظریه رسیده‌اند که برای ما خیلی مهم است و آن نظریه تسری واقعی اجتماعی است. مفهوم این نظریه این است که به ما آموخته‌اند اگر خانواده درست بنیان نهاده شود و ارتباط درستی با افراد و جامعه برقرار کند این خوبی و شایستگی به همه ابعاد جامعه تسری پیدا می‌کند و عکس آن هم درست است. یعنی اگر ما آسیب‌های اجتماعی بیشتری داشته باشیم یک معنی آن این است که نهاد خانواده و روابط در درون نهاد خانواده از تعادل و سلامت خارج شده است و ناسلامتی را تسری داده است. بنابراین این اولین نهادی است که بنیان جامعه سالم و شخصیت سالم و سرمایه فرهنگی را می‌گذارد.

سرپرست وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: بعد از خانواده، مدرسه وارد زندگی آدم‌ها می‌شود. من گفته‌ام مدرسه جعبه سیاه جامعه است. آنچه در امروز جامعه می‌گذرد از دیروز مدرسه است و هرچه در آینده جامعه خواهد گذشت از امروز مدرسه ما است. اما کدام مدرسه؟ هر مدرسه‌ای. چون هم می‌تواند مدرسه مانا کانون رقم خوردن زندگی مانا باشد و هم مدرسه می را کانون زندگی میرا باشد. اگر مدرسه تعلیم و تربیت تمام ساحتی بدهد انسان تمام ساحتی و جامعه تمام ساحتی و اگر مدرسه تعلیم و تربیت تک ساحتی بدهد انسان و جامعه تک ساحتی خواهیم داشت. بنابراین وقتی این دو نهاد در تعلیم و تربیت این قدر مهم هستند طبیعی است پیوند آنها از هر پیوند دیگری و مشارکت دیگری برای سالم‌سازی جامعه و تعلیم و تربیت مهم‌تر است.

حسینی گفت: بنابراین من در مدرسه به مدیران می‌گویم که شما یک دماسنج دارید، کیفیت، مانایی و میرایی و مرگ مدرسه را این دماسنج تعیین می‌کند. دال دما یعنی دانش‌آموزان، میم یعنی معلمان و الف هم یعنی اولیا؛ این مثلث اگر به صورت مشارکتی شکل بگیرد و در خدمت تعلیم و تربیت باشد آنگاه شما تعلیم و تربیت ارتقاء یافته و در نتیجه جامعه ارتقایافته را شاهد خواهید بود. این پیش‌فرض را اگر بپذیرید، وقتی می‌گوییم مشارکت اولیا یعنی اینکه فقط محتوا تولید کنیم و خانواده‌ها را آموزش دهیم، اولیا توانمند بشوند و ضریب نفوذ تعلیم و تربیت را افزایش دهند، این نگاه اگرچه درست است اما یک نکته را نباید فراموش کنیم و آن اینکه مشارکت اولیا در مدرسه بالوکاله نیست بلکه بالاصاله است یعنی مشارکت اولیا در مدارس اصالت دارد، به این معنی که ما باید بتوانیم زمینه گسترش انواع مشارکت والدین را در امر تعلیم و تربیت فراهم کنیم، بنابراین ما حتماً به اولیای مدرسه‌یار، مدیریار، کلاس‌یار، دانش‌یار، فن‌یار و ورزش‌یار و باید تمام آن‌ها را در مدرسه بالاصاله به رسمیت بشناسیم تا از این طریق این مثلث بتواند به ارتقای تعلیم و تربیت کمک کند چون آموزش و پرورش و هیچ مدرسه‌ای بدون مشارکت بالاصاله والدین نمی چ‌تواند تحول کیفی ایجاد کند.

سرپرست وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: به همین خاطر وقتی من در خراسان‌رضوی مسئولیت داشتم یک گام ویژه فراتر از حد معمول کشور برداشتم و برای اولین بار در کشور پارلمان اولیا را تشکیل دادم. ما ۴۸ منطقه آموزش و پرورش داشتیم که ۴۸ پارلمان اولیا را تشکیل دادیم و یک پارلمان استانی که البته هسته مرکزی همه این‌ها انجمن اولیا و مربیان بود.

حسینی خطاب به نویسندگان و مولفان کتاب‌های اولیا و مربیان گفت: اندیشمندانی که برای ارتقای این پیوند و برای محتوا دادن به این پیوند و برای افزایش ضریب نفوذ تعلیم و تربیت می‌اندیشند، می‌نگارند، می‌نویسند و تولید محتوا می،کنند، پرارزش‌ترین کارها را در نویسندگی و مولف بودن بدون تردید نشانه‌گیری کرده‌اند. نقطه مرکزی تحول پیشرفت را نشانه‌گیری کرده‌اند و آن بزرگواران و اساتید شما هستید که تالیفاتی در زمینه انجمن اولیا و مربیان داشتید.

او در ادامه افزود: خوشحالیم که یک جمعیت وسیع و آماده‌سازی شده‌ای مخاطب شما هستند. ما ۸ هزار نفر مدرس آموزش خانواده داریم که در خدمت آموزش و پرورش به خانواده‌ها آموزش می‌دهند، بنابراین هر چقدر آموزش آن‌ها محتوا داشته باشد، ارزش این آموزش فراتر خواهد رفت. مجله پیوند آموزش و پرورش بیش از ۳۵۰ هزار اشتراک دارد که در یک محیط شبکه‌ای در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. خوشحالم این جشنواره برگزار می‌شود و ناشران، مولفان و نویسندگان را مورد تفقد قرار می‌دهد، گرچه ما با یک جشنواره نمی‌توانیم قدر و ارزش کار شما را به شما بدهیم ولی می‌خواهم بگویم که به فکر شما هستیم و با تمام وجود اندیشه شما را می‌ستاییم و با تمام عجز از شما کمک مشارکت می‌طلبیم و ما مطمئنیم که شما دست رد به سینه ما نخواهید زد.

سرپرست وزارت آموزش و پرورش در پایان گفت: جمله آخر من در همه صحبت هایم این است که من می‌گویم رمز آموزش و پرورش یا علی مدد است. منظورم از مدد این است که میم و دو دال مدد یعنی خدایا با تأسی به امیرمومنان به ما کمک کن تا با مغزورزی از اندیشه‌های ناب و با دل‌ورزی، انگیزه‌های قوی و با درس‌ورزی، اراده‌های آهنین را در خدمت به نظام تعلیم و تربیت داشته باشیم، اندیشه‌هایمان را به انگیزه‌های‌مان گره بزنیم و این دو را به قدرت دست‌هایمان منتقل کنیم به مهر، تا آموزش و پرورش، مدرسه و در نتیجه میهن خویش را کنیم آباد، انشالله.

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار