خانه‌ای که امن باشد، نوجوان را از آسیب دور نگه می‌دارد

لیلا ولی‌پور، مشاور دبیرستان دخترانه بعثت۲، در گفتگو با پانا به نقش بنیادین خانواده در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی نوجوانان تأکید کرد.

ولی‌پور با توجه به نقش امنیت روانی در رشد نوجوانان بیان کرد: «خانواده نخستین جایی‌ست که نوجوان در آن احساس امنیت، احترام و محبت را تجربه می‌کند.  اگر فضای خانه صمیمی و پذیرنده باشد، نوجوان با والدین خود ارتباطی صادقانه و بی‌هراس برقرار می‌کند. این ارتباط همدلانه، بستری برای بیان دغدغه‌ها و دریافت حمایت پیش از ورود به رفتارهای پرخطر فراهم می‌سازد. در چنین فضایی، نوجوان احساس دیده شدن و ارزشمندی می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری در مواجهه با چالش‌ها دارد.»  

وی افزود: «نظارت آگاهانه خانواده بر رفتارهای فرزندان، از جمله روابط اجتماعی و فعالیت‌های مجازی، بسیار ضروری‌ست. این نظارت باید به دور از کنترل‌گری باشد تا فضای امنی برای گفت‌وگو و اعتماد شکل گیرد. آگاهی والدین از محیط مدرسه و دوستان فرزندان، به پیشگیری از آسیب‌های احتمالی کمک می‌کند. وقتی نوجوان احساس کند که شنیده می‌شود، راحت‌تر مسائل خود را با خانواده در میان می‌گذارد.» 

ولی‌پور با توجه به اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی اظهار کرد: «خانواده‌ها می‌توانند با آموزش مهارت‌هایی چون حل مسئله، جرات نه گفتن و مدیریت هیجان، فرزندان را توانمند سازند. این مهارت‌ها نوجوان را در برابر فشارهای اجتماعی مقاوم‌تر و در تصمیم‌گیری‌ها هوشیارتر می‌سازد. انتخاب دوست مناسب و توانایی مقابله با موقعیت‌های دشوار، از نتایج چنین آموزش‌هایی‌ست. نقش خانواده در تقویت این توانمندی‌ها، نقشی بی‌بدیل و غیرقابل انکار است.» 

ولی‌پور در پایان گفت: «الگوی رفتاری والدین، تأثیر مستقیمی بر رفتارهای اجتماعی فرزندان دارد. وقتی در خانواده احترام، مسئولیت‌پذیری و آرامش جاری باشد، نوجوان نیز این ارزش‌ها را در جامعه بازتاب می‌دهد.  خانواده، ستون اصلی سلامت روانی و اجتماعی دانش‌آموزان است و اگر این ستون مستحکم باشد، آسیب‌های اجتماعی کاهش می‌یابد. پیشگیری از آسیب‌ها، از دل خانه‌ای آغاز می‌شود که در آن عشق، آگاهی و گفت‌وگو جاری‌ست.»