آموزگار دبستان شرافت نظرآباد:
کمبود معلم در مناطق روستایی و محروم کشور معضلی جدی است
کرج (پانا) - آموزگار دبستان شرافت شهرستان نظرآباد گفت: پدیده کمبود معلم در مناطق روستایی و محروم کشور به معضلی جدی بدل شده که کیفیت آموزش را به شدت تحت تاثیر قرار داده و آینده تحصیلی هزاران دانش‌آموز را با ابهام مواجه کرده است.
مژگان خمیسی در گفت‌وگو با پانا عنوان کرد:«در بسیاری از روستاهای دورافتاده، کلاس‌های درس با صندلی‌های خالی یا معلمانی روبرو هستند که بار تدریس چندپایه تحصیلی یا چندین درس تخصصی را به دوش می‌کشند.
وی افزود:«این وضعیت،کیفیت آموزش را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد،جایی که دانش‌آموزان از یادگیری عمیق و تعامل کافی با معلم باز می‌مانند.گاهی،نبود یک معلم متخصص برای درسی خاص،باعث می‌شود دانش‌آموزان مجبور شوند تا سال بعد منتظر بمانند یا به صورت خودخوان و بدون راهنمایی،مطالب را فرا گیرند.»
خمیسی اضافه کرد:«در موارد بحرانی‌تر،کمبود نیروی‌انسانی،منجر به تعطیلی موقت مدارس شده و چرخه‌آموزش را مختل می کند.مشکل کمبود معلم در مناطق روستایی و محروم،ریشه‌های متعددی دارد که در بطن خود،چالش‌های اقتصادی،اجتماعی و زیرساختی را نمایان می‌سازد.»
این آموزگار ادامه داد:«حقوق و مزایای ناکافی که با هزینه‌های روزافزون زندگی،به‌ویژه در مناطق دورافتاده که دسترسی به امکانات اولیه نیز دشوار است،همخوانی ندارد و این موضوع،انگیزه لازم برای حضور و ماندگاری معلمان را کاهش می‌دهد.نبود مسکن مناسب برای اسکان معلمان،راه‌های ارتباطی ناامن و طولانی و دوری از مراکز شهری و امکانات رفاهی،تنها بخشی از این مشکلات است.این عوامل در کنار توزیع نامتوازن نیروهای آموزشی در سطح کشور،باعث شده تا مناطق محروم همواره در اولویت آخر جذب و ماندگاری معلمان قرار گیرند.»
خمیسی اظهار کرد:«کمبود معلم تنها به افت تحصیلی محدود نمی‌شود؛بلکه تأثیرات روانی و عاطفی عمیقی بر دانش‌آموزان روستایی می‌گذارد.احساس نابرابری و تبعیض در مقایسه با همسالانشان در شهرهای بزرگ‌تر،می‌تواند منجر به کاهش اعتماد به نفس و دلسردی از تحصیل شود. همچنین،نبود الگوهای موفق و راهنمایان دلسوز در محیط مدرسه،فرصت‌های شکوفایی استعدادها و رشد شخصیت آن‌ها را محدود می‌کند.این خلاء عاطفی و آموزشی می‌تواند در بلندمدت،بر انتخاب‌‌های تحصیلی و شغلی آینده آن‌ها تأثیر بگذارد.»
این معلم بیان کرد:«برای پرکردن این خلاء،نیازمند نگاهی جامع و عملی هستیم.ارائه بسته‌های تشویقی جذاب برای معلمان جهت خدمت در مناطق محروم، که شامل افزایش حقوق، تسهیلات مسکن و امتیازات ویژه، می‌تواند گام نخست باشد.همچنین،سرمایه گذاری بر روی توسعه زیرساخت‌ها مانند بهبود راه‌های ارتباطی و فراهم کردن امکانات رفاهی،ضروری است.تمرکز بر جذب و به‌کارگیری نیروهای بومی و فراهم کردن شرایطی برای ماندگاری آن‌ها،راهکار دیگری است که می‌تواند به پایداری حضور معلمان در این مناطق کمک کند.درکنار این‌ها، بهره‌گیری هوشمندانه از فناوری‌های نوین آموزشی،مانند آموزش مجازی و ترکیبی، می‌تواند خلاء ناشی از کمبود معلم را تا حدی جبران کند.»
وی گفت:«کمبود معلم در روستاها و مناطق محروم،شکافی عمیق در نظام آموزشی کشور ایجاد کرده است که نیازمند توجه فوری و اقدام عملی مسئولان است.فراهم کردن امکانات و انگیزه‌های لازم برای حضور معلمان توانمند در این مناطق،نه تنها حق مسلم دانش‌آموزان روستایی است،بلکه سرمایه‌گذاری بر آینده‌ای برابر و عادلانه برای تمام کودکان ایران است وبی‌توجهی به این مسئله،به معنای نادیده گرفتن سرمایه‌های انسانی آینده کشور خواهد بود.»
ارسال دیدگاه