دروس حفظی در صورت تلفیق با مهارت‌های کاربردی مؤثر می‌شوند

سمیه صابری در گفت‌وگو با پانا بیان کرد: «با افزایش نیاز به مهارت‌های عملی و کاربردی در دنیای امروز، موضوع «مهارت‌آموزی در مدارس» بار دیگر در مرکز توجه صاحب‌نظران آموزشی قرار گرفته است. این در حالی است که بخش زیادی از محتوای آموزشی مدارس کشور همچنان بر دروس نظری و حفظی متمرکز است؛ دروسی مانند تاریخ، ادبیات، جغرافیا و مفاهیم علوم نظری است.»

وی افزود: «اگرچه آموزش مبانی نظری از اهمیت زیادی برخوردار است اما دانش‌آموزان باید بتوانند آموخته‌های خود را در محیط واقعی به‌کار بگیرند. دروس حفظی، تنها زمانی مؤثر هستند که با مهارت‌های کاربردی تلفیق شوند.»

صابری ادامه داد: «نسل امروز، نسلی پویا است که با ابزارهای نوین آشنا است و نیاز به یادگیری مهارت‌هایی دارد که او را برای زندگی اجتماعی و شغلی از جمله کار گروهی، تفکر انتقادی، مدیریت زمان و حتی مهارت‌های ارتباطی آماده کند.»

این دبیر بیان کرد: «از سوی دیگر، برخی معلمان و متخصصان تربیتی معتقدند که حذف یا کمرنگ کردن دروس حفظی می‌تواند به ضعف در بنیان فکری و فرهنگی دانش‌آموزان منجر شود در حالی که بخشی از هویت ملی و فرهنگی ما در متونی نهفته که در قالب دروس حفظی آموزش داده می‌شوند. تقویت حافظه، درک متون کهن و آشنایی با پیشینه فرهنگی، بخش مهمی از شکل‌گیری شخصیت دانش‌آموزان است.»

صابری اضافه کرد: «با این حال، روند جهانی آموزش نشان می‌دهد که کشورهایی با نظام آموزشی موفق، تلاش کرده‌اند توازن مؤثری بین دانش نظری و مهارت‌های عملی برقرار کنند. توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای، گنجاندن کارگاه‌های مهارت‌آموزی در برنامه درسی و تلفیق آموزش سنتی با فناوری‌های نوین، از جمله راهکارهایی است که در این کشورها به اجرا درآمده است.»

وی در پایان گفت:در شرایطی که شعار «مدرسه زندگی» بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته، شاید زمان آن رسیده باشد که نظام آموزشی ایران نیز با حفظ ارزش‌های علمی و فرهنگی، به‌سمت ایجاد تعادل بین آموزش‌های حفظی و مهارتی حرکت کند؛ توازنی که می‌تواند مسیر رشد متوازن فکری و عملی دانش‌آموزان را هموار کند.»