رسانه؛ صدای حقیقت در برابر خاموشی تحمیل‌شده

در روزهای اخیر، حملات اسرائیل به تهران، مرکز صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار داد. این حمله، نه تنها یک مرکز خبری را تخریب کرد، بلکه تلاشی آشکار برای خاموش کردن صدای مردم ایران بود. خبرنگاران و کارکنان رسانه‌ای، که تنها سلاحشان دوربین، قلم، و صدای حقیقت بود، در این حمله مجروح شدند و برخی به شهادت رسیدند.

اما تاریخ نشان داده است که حقیقت، هرگز خاموش نمی‌شود. رسانه‌ها، خبرنگاران، و مردم ایران، با قدرت بیشتری به راه خود ادامه خواهند داد. این حمله، نه تنها آنان را متوقف نکرد، بلکه عزمشان را برای ادامه‌ی راه، برای گفتن حقیقت، برای ایستادگی در برابر ظلم، دوچندان کرد.

خبرنگاران، در خط مقدم جنگی نابرابر ایستاده‌اند؛ جنگی که در آن، دروغ با قدرت و ثروت حمایت می‌شود، اما حقیقت تنها با شجاعت و تعهد زنده می‌ماند. آن‌ها، در میان آتش و دود، در میان تهدیدها و فشارها، همچنان می‌نویسند، گزارش می‌دهند، و تصویر می‌گیرند. هر خبر، هر تصویر، هر گزارش، سندی است از ایستادگی در برابر تحریف و سانسور.

رسانه‌ها، تنها ابزار اطلاع‌رسانی نیستند؛ آن‌ها صدای مردم‌اند، انعکاس دردها، امیدها، و مبارزات یک ملت. وقتی دشمنان حقیقت، رسانه را هدف قرار می‌دهند، در واقع می‌خواهند مردم را از حق دانستن محروم کنند. اما مردم ایران، آگاه‌تر از آن‌اند که فریب بخورند. آن‌ها می‌دانند که حمله به رسانه، حمله به آزادی، حمله به حقایق، حمله به خود آن‌هاست.

امروز، در خیابان‌های تهران، مردم با چشمانی اشک‌بار، یاد شهدای رسانه را گرامی می‌دارند. گل‌هایی بر درهای بسته‌ی مرکز صدا و سیما گذاشته شده است، شمع‌هایی روشن شده‌اند، و نام خبرنگارانی که دیگر نیستند، در دل‌ها حک شده است. اما این پایان نیست. این آغاز یک عهد است؛ عهدی برای ادامه‌ی راه، برای گفتن حقیقت، برای ایستادگی در برابر ظلم.

رسانه‌ها خاموش نمی‌شوند. خبرنگاران، حقیقت را فریاد خواهند زد. حتی اگر دوربین‌ها بشکنند، حتی اگر دفترها بسوزند، حتی اگر صدایشان را بگیرند، حقیقت زنده خواهد ماند. و این، همان چیزی است که دشمنان از آن می‌ترسند.