مجید قدیمی

مهر و اضطراب

واژه‌نامه‌های «فارسی» برای «مِهر» معانی متنوعی آورده‌اند که وجه مشترک همه آنها «محبت و مهربانی» است. نیاکان ما نیز با برگزاری جشن مهرگان در روزهای آغازین فصل پاییز به استقبال این ماه پر از عشق و رحمت می‌رفتند.

کد مطلب: ۹۵۵۷۳۶
لینک کوتاه کپی شد

آنها معتقد بودند در اوایل پاییز کاوه آهنگر علیه ضحاک به‌پا خاست و فریدون بر اژدی دهاک (ضحاک) غلبه کرد و... خلاصه آنکه آغاز مهر، همراه با عشق و موفقیت بوده است. اما اکنون ماه مهر و شروع فصل زیبای پاییز چه چیزی را برای خانواده‌های ایرانی، خصوصا اگر فرزندی در سن و سال مدرسه داشته باشند، القا می‌کند؟ بی‌شک پاسخ این است که ماه مهر، ماه «اضطراب» و نگرانی است؛

ماه شروع کشمکشی بی‌نتیجه میان فرزندان و اولیا. فرزندانی بی‌انگیزه برای تحصیل و خانواده‌هایی که شیفته نامیدن فرزندان‌شان با القابی همانند دکتر و مهندس و... هستند. هرکس فرزندی داشته باشد قطعا اضطراب‌های ابتدای سال تحصیلی را درک می‌کند؛ خصوصا اگر فرزندش بی‌انگیزه به تحصیل باشد. پیرامون منشا این اضطراب‌های ملال‌آور که نتیجه بی‌انگیزگی دانش‌آموزان است، مطالعات متنوعی صورت گرفته اما شاید جامع‌ترین تحقیق، متعلق به «جان هتی» باشد.

او با بررسی ۱۵ ساله و مطالعه بیش از ۲۴۰ میلیون دانش‌آموز در انواع نظامات مختلف آموزشی، ۱۵۰ عامل تاثیرگذار در یادگیری را شناسایی کرد. از نظر او عوامل مهمی که اثر منفی در یادگیری دارند؛ ۱- تعطیلات تابستانی، ۲- مردودی و ۳- رسانه‌ها و تلویزیون هستند و اثربخش‌ترین عامل در شادابی و بهبود وضعیت آموزشی و ایجاد انگیزه «کیفیت معلم» است.

وقتی ما «معلمی» که شغل دومش پردرآمدتر از معلمی است را مجبور می‌کنیم که اول مهر سر کلاس برود، گویا او را از بخش قابل‌توجهی از درآمدش منع کرده‌ایم. وقتی معلمی به سختی می‌تواند امرار معاش کند، چگونه می‌تواند با انگیزه و علاقه سر کلاس برود و اضطراب خود را به دانش‌آموزان منتقل نکند؟

وقتی جایگاه معلم در اجتماع ما آنچنان نازل است که رسانه‌ها او را فردی کم‌توان، کوته‌نظر و غرق در مشکلات به تصویر می‌کشند، چه انتظاری می‌رود که او در کلاس درس، شاداب و باانگیزه باشد؟ در تاریخ نقل است که در مدینه معلمی بود به نام عبدالرحمن سلمی، به یکی از فرزندان امام حسین(ع) سوره حمد را آموخت. هنگامی که فرزند گرامی آن حضرت، حمد را قرائت کرد امام بسیار خوشحال شدند و به عنوان تقدیر هزار دینار و هزار حلّه به او پاداش دادند. وقتی امام(ع) به خاطر این پاداش زیاد، مورد اعتراض قرار گرفتند، فرمودند: «أین یقعُ هذا مِن عطائه؟» این پاداش کجا و عطای او کجا؟ امیدوارم در روزهای آخر ماه محرم که همراه با آغاز سال تحصیلی است، جامعه و مسوولان ما از سیره عملی امام حسین(ع) الهام گرفته و به بازسازی جایگاه معلمین عزیز مبادرت کنند.

منبع: روزنامه اعتماد

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار