نگاهی به سینما و تلوزیون در چین؛ چگونه تم‌های چینی به کمپانی دیزنی راه یافتند

از زمانی که دو پدیده سینما و تلویزیون بخش جدایی ناپذیر جوامع انسانی و زندگی فردی شدند، بیشتر مردم سینما و تلویزیون را رقیب یکدیگر تصور می‌کنند؛ اما در واقعیت این دو نهاد آنچنان به هم متصل و مرتبط هستند و تاریخچه آنها چنان درهم آمیخته است که فکر کردن درباره این دو به عنوان دو نهاد جداگانه اغلب مانع درک عملکرد این دو رسانه و تاثیرشان بر زندگی مخاطبان است.

با توجه به این موضوع که زیرساخت کانال‌ها و شرکت های تلویزیونی متعلق به هر کشور با دیگری متفاوت است و در نتیجه رابطه میان صنعت تلویزیون و سینمای آن هم متفاوت خواهد بود، برای فهمیدن و درک درست این رابطه پیچیده و به هم پیوسته، لازم است تا هر شرکت و رابطه آن با سینما به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

در این نوشتار ساختار صنعت تلویزیون در برخی کشورها و همچنین رابطه تلویزیون و سینما در این کشورها مورد بررسی قرار گرفته است. در دو قسمت پیشین رابطه میان سینما و تلویزیون در دو کشور کرع جنوبی و ژاپن بررسی شد و مطلب حاضر به کشور چین، شبکه‌های تلویزیونی این کشور و رابطه آن با صنعت سینما اختصاص دارد.

آغاز به کار تلویزیون در چین

در سال 1949، سیستم‌های مخابراتی و تاسیسات در چین، منسوخ و قدیمی بودند، و بسیاری از آنها در جنگ دوم چین و ژاپن آسیب دیده یا ویران شده بودند. تا سال 1952، شبکه اصلی پخش تلویزیونی در مرکز پکن قرار داشت و با تمام شهرهای بزرگ در ارتباط بود و و در طی این مدت آنها قادر به پخش برنامه های تلویزیونی شدند.

اولین ایستگاه تلویزیونی چینی در جهان، تلویزیون «ردیفیوژن» بود که در هنگ کنگ و در سال 1957 راه اندازی شد. در سرزمین اصلی چین، اولین پخش‌های ملی در سال 1958 آغاز شد و تلویزیون پکن به طور رسمی در سال 1958 راه اندازی شد و یک ماه بعد کشور شاهد راه اندازی اولین ایستگاه منطقه ای تلویزیون شانگهای بود.

رشد در ارتباطات مخابراتی با فروپاشی کلی اقتصادی از سال 1958 تا 1960 متوقف شد اما در دهه شصت میلادی این رشد دوباره زنده شد و در طول این سال‌ها ایستگاه‌های رادیو و تلویزیونی در شهرهای بزرگ نصب شد. تا سال 1965، 12 ایستگاه تلویزیونی در سرزمین اصلی چین وجود داشت، 1 ایستگاه ملی و 11 ایستگاه منطقه‌ای. تا سال 1978، کمتر از یک گیرنده تلویزیونی برای هر 100 نفر وجود داشت و کمتر از ده میلیون چینی به تلویزیون دسترسی داشتند.

اما در اوایل دهه 2000 با توجه به رشد اقتصادی، ثروت و تکنولوژی، حدود 35 تلویزیون برای هر 100 نفر وجود داشت، و تقریبا یک میلیارد چینی به تلویزیون و تقریبا 700 ایستگاه تلویزیونی متعارف و حدود 3000 کانال کابلی دسترسی داشتند. به اضافه تلویزیون مرکزی چین که بزرگترین و قدرتمندترین ایستگاه تلویزیونی در چین است.

تلویزیون مرکزی چین

تلویزیون مرکزی چین که به اختصار CCTV خوانده می شود، پخش کننده تلویزیونی دولتی در جمهوری خلق چین است. CCTV دارای شبکه‌ای از 50 کانال مختلف است که برنامه ‌های گوناگون خود را برای بیش از یک میلیارد بیننده در شش زبان مختلف پخش میکنند. CCTV اولین برنامه خود را در 2 سپتامبر 1958 پخش کرد. با توجه به افزایش تقاضا، به زودی کانال دوم خود را در سال 1963 و کانال سوم را در سال 1969 راه اندازی کرد و این با اولین پخش همزمان ماهواره ای در سراسر کشور در سال 1972 همراه بود.

CCTV تحت نظارت اداره دولتی رادیو، فیلم و تلویزیون قرار دارد که تحت نظارت شورای دولتی جمهوری خلق چین است و یک معاون وزیر در شورای دولتی جمهوری خلق چین به عنوان رئیس CCTV عمل می کند.

تمام کانال های CCTV به صورت مستقل پخش می شوند. از 50 کانال که توسط CCTV پخش می شوند، شانزده کانال آن کانال های عمومی هستند، این بدان معنی است که این کانال ها رایگان هستند و مخاطبان تنها لازم است مبلغی را به عنوان اعتبار برای تعمیر و نگهداری این کانال‌ها به شرکت های کابلی محلی پرداخت کنند.

اکثر برنامه‌های آن مخلوطی از اخبار، مستند، آموزش اجتماعی، کمدی، سرگرمی و نمایش است که اکثریت آن شامل سریال‌های درام و برنامه های سرگرمی ساخت چین می باشد، که مشاهده آن از طریق تلویزیون سنتی یا از طریق تلویزیون مرکزی چین و شبکه تلویزیونی چین، یک اپراتور مبتنی بر اینترنت که توسط تلویزیون مرکزی چین در تاریخ 28 دسامبر 2009 راه اندازی شد، امکان پذیر است. CNTV برنامه‌ها و سرویس‌های خود را در شش زبان خارجی، از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، روسی، کره ای و عربی ارائه می‌دهد.

به غیر از پخش برنامه‌های آن که شامل نشان دادن فیلم های خارجی و داخلی به مخاطبان خود در داخل و خارج از چین است، کانال فیلم چین یکی از کانال‌های عمومی CCTV از شرکای تولید فیلم‌های پرفروش مانند «ترنسفورمرها: عصر انقراض» و «ماموریت غیر ممکن: کشور سرکش» است.

گروه رسانه شانگهای (SMG)

گروه رسانه شانگهای (SMG) یکی از بزرگترین رسانه‌ها و مجموعه‌های فرهنگی چین و صاحب ایستگاه رادیو و تلویزیون شانگهای (RTS) است. کسب و کار SMG شامل فعالیت شبکه‌های رادیو و تلویزیون، انتقال سیگنال، روزنامه‌ها و مجلات، تولید و پخش فیلم‌های درام، OTT و پخش سریال، IPTV، بازی آنلاین و کنسول، تبلیغات دیجیتال، خرید خانه و تجارت الکترونیک، اطلاعات مالی و خدمات اطلاعاتی، آموزش هنرهای کودکان، خدمات پس از تولید تلویزیون، سرگرمی‌های زنده، گردشگری و سرمایه گذاری‌های فرهنگی و غیره است.

در حال حاضر SMG دارای 15 شبکه تلویزیونی کابلی و ماهواره‌ای، 13 فرکانس رادیویی، 15 کانال تلویزیونی مبتنی بر اشتراک، 8 روزنامه و مجله است و تولیدات خود را از طریق امواج رادیویی، کابل، ماهواره و تلویزیون پروتکل الکترونیکی انتقال می‌دهد. در بخش محتوا، SMG یک نیروی پیشرو چینی در تولید تلویزیون و فیلم، انیمیشن و مستند است. رسانه های جدید اولویت اصلی SMG هستند و آنها قراردادی را برای توسعه فیلم با استودیو والت دیزنی امضا کرده اند که در آن تم‌های چینی وارد فیلم‌های با مارک دیزنی می شوند. آنها همچنین در تولید پاندای کونگ فو کار 3 همکاری داشته اند.

برگرفته از icn