فتح الله امیری در گفت و گو با پانا:
سینمای مستند ایران بهتر از سینمای داستانی است
تهران (پانا) - کارگردان مستند «در گرداب انقراض» که به سی و ششمین جشنواره فیلم فجر راه یافته، معتقد است سینمای مستند ایران از نظر کیفیت تولیدات و فیلم ها بهتر از گونه داستانی است.
فتح الله امیری کارگردان فیلم مستند «در گرداب انقراض» که به سی و ششمین جشنواره فیلم فجر راه یافته است، درباره این اثر توضیح داد: «در گرداب انقراض » وضعیت یوزپلنگ ایرانی را که در خطر انقراض است، به تصویر می کشد و ساخت آن بیش از سه سال زمان برده است.
وی که پیش از این تهیه کنندگی و کارگردانی فیلم مستند «تنهاوش» را نیز درباره یوزپلنگ ایرانی برعهده داشته است، در پاسخ به این که آیا «در گرداب انقراض» ادامه ای بر فیلمسازی او درباره یوزپلنگ ایرانی است یا نه، افزود: «تنهاوش» اثری در ژانر حیات وحش بود و «در گرداب انقراض» هم یک فیلم کاملا حیات وحشی است.
امیری ادامه داد: تاکنون همه فیلم هایم را در زمینه حیات وحش ساخته ام. در روند تحقیقاتم متوجه شدم پارک ملی کویر تنها یک یوزپلنگ دارد و برایم جالب بود بدانم که به طور کلی در ایران چند یوزپلنگ زندگی می کنند.
وی خاطر نشان کرد: «در گرداب انقراض» در 8 استان ضبط شده است. فیلم دیگری هم با نام «محیط بان و پلنگ» هم با کارگردانی مشترک همراه با نیما عسگری ساخته ایم که در یازدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت نمایش داده شد و آن هم به موضوع یوزپلنگ ایرانی مربوط است. البته داستان فیلم درباره یک محیط بان است که به کارش عشق و علاقه دارد. «محیط بان و پلنگ» به سفارش اتحادیه رادیو و تلویزیون های آسیا و اقیانوسیه(A.B.U) ساخته شده و در جشنواره جکسون هول آمریکا که از معتبرترین جشنواره های جهان است، جایزه نخست بخش «انسان و طبیعت» را به خود اختصاص داد.
امیری در پاسخ به این که آیا جشنواره فیلم فجر فضای مناسب و کیفی لازم را برای نمایش و تحلیل آثار مستند در کنار آثار داستانی فراهم می کند یا نه، بیان کرد: به نظرم در مقطعی جشنواره فیلم فجر مهم ترین بستر مستند بود، اما به تدریج جایگاه این جشنواره در این زمینه کمرنگ شد و اکنون جشنواره بین المللی سینماحقیقت این نقش را یافته و با فاصله زیادی در صدر قرار دارد. فیلمسازان مستند به گونه ای برنامه ریزی می کنند که اولین نمایش فیلم هایشان در سینماحقیقت باشد
تهیه کننده و کارگردان «تنهاوش» درباره جایگاه سینمای مستند گفت: کیفیت کار مستند در ایران در سطح بالایی قرار دارد و بعد از آن، سینمای داستانی قرار می گیرد. شاید در سینمای داستانی تعداد کمی از کارها قابل دیده شدن باشد اما در سینمای مستند تعداد قابل توجهی از کارها را می توان دید و لذت برد.
ارسال دیدگاه