دبیر ادبیات فارسی و معاون آموزشی در بهارستان در گفت‌وگو با پانا:
افزایش اعتماد به نفس و ترویج فرهنگ اصیل فارسی از آثار مهم شاهنامه‌خوانی است
بهارستان دو(پانا) - دبیر ادبیات فارسی، شاهنامه‌خوانی را یکی از راه‌های افزایش اعتماد به نفس و ترویج هرچه بیشتر فرهنگ ایرانی_اسلامی خواند.
مرضیه مرشدلو، دبیر ادبیات فارسی و معاون آموزشی دبیرستان دولتی دخترانه امامیه در گفت‌وگو با پانا ضمن اشاره به فواید دنبال کردن ادبیات فارسی کشورمان، گفت: «تاریخ ادبیات فارسی کشورمان مملو از آثار مکتوب و غیرمکتوب ملت‌مان است؛ در این آثار دانشی نهفته است که راه و روش و چگونگی شرافتمندانه زندگی کردن را به انسان می‌آموزد و اوج کمال روحی و معنوی هدایت می‌کند، دانشی که آنقدر عمق دارد که هربار به آن نزدیک می‌شویم می‌توانیم زاویه‌ی جدیدی را کشف کنیم و بیشتر از پیش بیاموزیم.»
وی وجود خلاقیت و نوآوری را از بایدهای برگزاری کلاس ادبیات دانست و بیان کرد: «کلاس ادبیات کلاس خلاقیت و نوآوری است و هرچه فضا برای بروز خلاقیت بیشتر باشد محیط کلاس برای دانش‌آموزان جذابیت بیشتری را به همراه خواهد داشت خصوصا درس ادبیات که محتوای خود آن نیز هیجان‌انگیز و چالش‌انگیز است.»
این دبیر ادبیات فارسی عامل علاقمندی اقلیت دانش‌آموزان به این رشته را از خروجی‌های آشنا نبودن آنان با این حیطه برشمرد و تصریح کرد: «از وظایف مهم معلمان آشناکردن دانش‌آموزان با آن رشته و زیبایی‌های آن است و اگر دبیران و آموزگاران ادبیات اصیل فارسی را به همراه آثار فاخر آن از جمله شاهنامه، دیوان حافظ و... و معانی و داستان‌های پرمفهوم به دانش‌آموزان معرفی کنند قطعا علاقمندان حیطه‌‌های نویسندگی و اصحاب قلم و رهروان نقالی و شعرخوانی با اشتیاق هرچه بیشتری این مسیر را دنبال خواهند کرد.»
مرشدلو قدردان طرح‌های کتابخوانی و جشنواره فرهنگی هنری امید فردا بود و اینگونه اظهار کرد: «در سال‌های گذشته دغدغه دانش‌آموزان نخبه سطح شهرستان گسترش توانایی و رونمایی از استعدادهای‌شان در مسابقات و طرح‌های متعدد بود، اما هیچ واکنشی از سوی آموزش و پرورش به این حجم گسترده ظرفیت‌ها دریافت نمی‌شد؛ با روی کار آمدن دولت سیزدهم این طرح‌ها و مسابقات پرورشی_فرهنگی گسترش یافت و دانش‌آموزان مدارس با استعدادهای بسیاری از جمله گویندگی، شاهنامه‌خوانی، شعرنویسی و...در معرض دید و ترقی قرار دارند.»
این بانوی ادبی انتقال ادبیات و روایات ادبی را مهم‌ترین اثر شاهنامه‌خوانی و دنبال کردن ادبیات خواند و اذعان کرد: «هنگامی که دانش‌آموزان پیشگام ادبیات و مستعد در طرح‌های کتابخوانی، شاهنامه‌خوانی و... شرکت می‌کنند و حائز مقام‌های کشوری و بین‌المللی می‌شوند ناخودآگاه انگیزه‌ای برای دیده شدن و قدم نهادن در راه ادب و فرهنگ در وجود دیگران متولد خواهد شد؛ این مقام‌آوران طلایه‌داران ترویج فرهنگ شعر و ادب و ادبیات در اجتماع و هم‌سن و سالان خود هستند تا ادبیات سرشار از خلاقیت و ایثار ایرانی تا ابد جاودانه بماند.»
این دبیر محبوب ادبیات که بسیاری از دانش‌آموزان کلاس‌های وی را از لذت‌بخش‌ترین کلاس‌های درس می‌خوانند، از آثار شاهنامه‌خوانی اینگونه سخن گفت: «متاسفانه در کلاس‌های درسی که من به عنوان مدرس در سطح شهرستان بهارستان حضور داشتم کمبود شدید اعتماد به نفس یکی از آزاردهنده‌ترین معضلاتی بود که چه در کلاس درس و چه در زندگی فردی دانش‌آموزان آنان را با مشکلات فراوانی روبه‌رو کرده است؛ هنگامی که ارائه دروس مشخصی برعهده دانش‌آموزان است برخی از آنان برخلاف تمرین‌های بسیار و مسلط بودن به متن به دلیل نداشتن اعتماد به نفس و باورقلبی کافی به خود اجازه نگاه کردن به دوستان‌شان در حین ارائه را به خود نداده و از صحبت کردن در جمع فراری هستند که درمان آن شاهنامه‌خوانی است.»
وی تصریح کرد: «فرد نقال یا پرده‌خوان همواره با لحنی حماسی و کوبنده سخن خود را به دیگران انتقال می‌دهد و قطعا اگر دانش‌آموزانی که با مشکل نبود اعتماد به نفس روبه‌رو هستند با اشعار فردوسی و لحن آنان آشنا باشند و در میان آشنایان خود به شاهنامه‌خوانی بپردازند بی‌شک به فردی توانا در حوزه فن‌بیان و ارائه تبدیل خواهند شد؛ حفظ متون دروس یکی دیگر از امواج معضلات کلاس‌های درس است که راه چاره آن در ادبیات یافت می‌شود، اگر دانش‌آموزان به حفظ اشعار شاعران فاخر روی آورند قطع به یقین راه حفظ آسان را خواهند یافت و حافظه آنان تقویت خواهد یافت.»
مرشدلو در تشریح سایر مزایای شاهنامه‌خوانی افزود:« شایان به ذکر است که برخی از دانش‌آموزان اهداف والاتری از ارائه کلاسی در حیطه فن بیان دارند و در راستای اجراهای بزرگ صحنه‌ای، تلویزیونی و رادیویی کار می‌کنند که شاهنامه‌خوانی علاوه بر اعطای جرئت ادامه دادن به این افراد توانا باعث افزایش دایره لغات و دانش این مجریان آینده است اما نباید ابن نکته را فراموش کرد که حیطه اجرا کاملا از حیطه شاهنامه‌خوانی جدا است و تنها چند زیر رشته آنان شبیه به هم است.»
وی درخصوص تاثیر ادبیات بر زندگی فردی افراد مطرح کرد:«ادبیات باعث صرفه‌جویی در زمان است؛ شاید کمی عجیب به نظر برسد اما خواندن یک رمان نه تنها وقت تلف کردن نیست بلکه واقعیت کاملا برخلاف این است؛ انسان عمر بی‌پایانی ندارد و نمی‌تواند شیوه‌های مختلف و راه‌های گوناگونی را در مسیر زندگی بیازماید اما با کمک آثار ادبی قدرتمند، می‌توان به درک مناسبی از تجربیات کرده و ناکرده خود دست بیابد و درک ناقص و سطحی خود را از موضوعات متفاوت عمیق‌تر کند مانند من که تا پیش از خواندن آثار داستایوسکی درک ابلهانه‌ای از شخصیت‌پردازی داشتم.»
دبیر ادبیات و معاون آموزشی دبیرستان دولتی دخترانه امامیه ناحیه دو بهارستان افزود: «نگویید ادبیات، بگویید پادزهر تنهایی؛ نویسندگان به کمک آثارشان می‌توانند به ما کمک کنند که انعکاس شخصیت خود را در آینه وجودمان ببینیم، همه ما گاهی اوقات اینگونه می‌پنداریم که باید از رفتارها و عملکردهای یکسانی برخوردار باشیم درحالی که ادبیات چشمان ما را به ابن حقیقت باز می‌کند که هرکسی می‌تواند شخصیت اعجاب برانگیز و جالب منحصربه‌فرد خود را داشته باشد. مگر غیر از این است که ادبیات باعث افزایش دقت نظر و ظرافت شما می‌شود؟اگر کسی آثار نویسندگان معاصر ادبیات را خوانده باشد، معنای این شاخص را خوب می‌فهمد که در ادبیات بحث بر سر جزئیات ظاهری نیست؛ بلکه ادبیات به شما کمک می‌کند تا به واسطه آشنایی با نقطه نظرات دیگران به شناخت دقیق‌تری از خود و اطرافیان دست بیابیم و با تداوم این روند قدرت عجیبی در همدلی با دیگران پیدا خواهیم کرد و می‌توان با موشکافی‌های غافلگیرکننده به دیگران و حتی خودمان کمک کنیم. ادبیات ما را آماده قبول و مقابله با شکست می‌کند؛ ترس از شکست در وجود همه ما است اما وقتی با فراز و نشیب‌های یک شخصیت داستانی هم‌ذات‌پنداری می‌کنیم و آن شخصیت در نهایت شکست می‌خورد اما جهت افزایش روحیه خود می‌گوید «شکست جزئی از زندگی است» شما در شرایط حقیقی سخت هیچ‌گاه پبام این جمله را فراموش نمی‌کنید که شکست جزئی از زندگی است.»
وی لازمه جذب دانش‌آموزان به ادبیات را وجود راهکارهای جذاب و متوع دانست و تاکید کرد: «تنها با استفاده از روش‌های خلاقانه‌ای از جمله نمایش فیلم در کلاس، استفاده از فضای مجازی، داستان نویسی خلاقان، استفاده ازضرب المثل هادرقالب نمایش وبازی،...می‌توان دانش‌آموزان را جذب کلاس ادبیات فارسی نمود و من به عنوان یک دبیر و سفیر ادبیات فارسی موظف به جذب آینده‌سازان کشورم به ادبیات اصیل ملت‌شان در زمانه‌ای هستم که رسانه جهت‌دهنده زندگی نوجوانان است پس حداقل کاری که می‌توانم انجام بدهم جذب آنان به ادبیات و کشف استعدادهای نهفته آنان است.»
دانش‌آموز خبرنگار: حنانه کربلائی
ارسال دیدگاه