پیام ظریف در 50سالگی کنوانسیون رامسر: 64 درصد تالاب‌های جهان از بین رفتند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست، پیام تصویری ظریف در پنجاهمین سالگرد انعقاد کنوانسون رامسر به شرح زیر است:

«پنجاهمین سالگرد یکی از مهم ترین و تاثیر گذار ترین کنوانسیون های بین المللی زیست محیطی را گرامی میداریم.

بسیار خرسندم که امروز برای پاسداشت نیم قرن تلاش در چارچوب این کنوانسیون برای حفاظت و بهره برداری پایدار از یکی از جلوه های زیبا و ارزشمند مواهب طبیعی و تنوع زیستی گرد هم آمده ایم.

ارزش های بی بدلیل تالاب ها و نقش آن در حفاظت از ذخایر طبیعی کره خاکی موجب شد در دهه 70 میلادی عزمی جهانی برای حفاظت و مدیریت این اکوسیتم های غنی شکل گیرد پس از چندین دور مذاکره مقدماتی کنوانسیون تالاب ها حایز اهمیت بین المللی به ویژه زیستگاه پرندگان آبزی در تاریخ 13 بهمن 1349 در شهر زیبای رامسر در ایران منعقد شد و به همین اعتبار به کنوانسیون رامسر مشهور شد.

نام این کنوانسیون با نام رامسر عجین شده است و همواره نام این شهر بر تاریخ آن خواهد درخشید اکوسیستم های تالابی نه تنها عرصه های زیبایی از طبیعت خداداد در برابر دیدگان بشر می گشاید بلکه نقش ویژه و بی بدلیلی در تعادل آب و هوایی، تنوع زیستی ، اقتصاد محلی، کنترل سیلاب و طوفان های گرد و غبار و حفاظت از طبیعت به معنای عام آن ایفا می کند. این اکوسیستم ها زیستگاه گونه های منحصر بفرد از انواع جانوران و گیاهانی هستند که در تعامل با یکدیگر چرخه تنوع زیستی جهانی را به سامان می آورند.

هدف از این کنوانسیون آن است که این پهنه های آبی بی نظیر که در سراسر جهان گسترده اند، به تعادل پایدار برسند و از تخریب بیشتر مصون بمانند.

حیات بشری در بسیاری از مناطق جهان وابسته به این زیست بوم ها ست و بر این اساس حفاظت از آن ها پاسداری از چرخه حیات در مناطق پیرامونی ماست. در مقابل کوتاهی در حفاظت از آن ها و استفاده بی رویه و غیرپایداراز این ذخایر طبیعی که به تخریب می انجامد، غیر قابل قبول و گناهی نابخشودنی است.

نظام بین المللی با شناسایی خسارات وارده بر محیط زیست انسان ها گرچه بسیار دیر ، صدمات وارده بر طبیعت بر اثر فرآیند توسعه صنعتی را بعنوان خطری بزرگ برای حیات بشری شناسایی و تلاش کرد تا حقوق بین المللی برای حل این مشکل اساسی تقویت کند.

کشور های در حال توسعه فرآیندی سریع برای رهایی از چالش ها منجر به از رشد ماندگی را در پیش گرفتند و کشور های توسعه یافته موفق به جبرای خسارت ها که برای توسعه خود بر طبیعت تحمیل کرده بودند،نشدند. در تمامی اجلاس های محیط زیستی در سراسر جهان مسئولیت مشترک و متفاوت به شعار جهانی تبدیل شد.

این شعار به عمل در می آمد، امروز دشواری های زیست محیطی جهانی کمتری کره زمین را تهدید می کرد، بی شک این واقعیت که معیشت یک میلیارد انسان مستقیماً از تالاب تامین می‌شود باید عاملی قابل اعتناسیاسی تصمیم گیران و سیاست گذاران ملی و زیست محیطی باشد.

فراموش نکنیم که ناپدید شدن 64 در صد از تالاب های جهان در سده اخیر نشانگر ضرورت عهده دار شدن مسئولیت مشترک جمعی همه کشور ها نسبت به اهداف توسعه پایدار برای حفاظت از این زیست بوم های ارزشمند است.

در ایران تالاب ها جایگاه ویژه ای در قوانین و مقررات زیست محیطی و برنامه های توسعه ای به خود اختصاص داده اند. اما چالش های ناشی از تغییرات اقلیمی و توسعه نامتوازن و بی توجهی به الزامات توسعه پایدار در سطح منطقه ای ، حفاظت از ارزش های تالابی را با تنگنا هایی روبرو کرده است. مقابله با این تنگناها عزم همه کشور ها را درسطوح ملی، منطقه ای و جهانی را طلب می کند.»