بازیگر فیلم «مردن در آب مطهر»: هردو کاراکتری که امسال بازی کردم یک دنیا با من فاصله دارند

علی شادمان با فیلم «میم مثل مادر» ساخته رسول ملاقلی‌پور به عرصه سینما معرفی شد. شادمان به زیبایی از عهده ایفای نقش پسربچه معلول ویولن‌نواز فیلم برآمد و همان‌سال برنده جایزه بهترین بازیگر کودک از سی و هفتمین جشنواره فیلم رشد شد. این بازیگر جوان بعدها در فیلم‌ها و سریال‌های متعددی بازی کرد که می‌توان از «زمانی برای دوست داشتن»، «ساکن طبقه وسط» و «جان‌دار» اشاره کرد. شادمان امسال با دو فیلم «شنای پروانه» و «مردن در آب مطهر» در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت که نقش‌آفرینی‌هایش بسیار مورد توجه قرار گرفت.

علی شادمان در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره ایفای نقش 3 جوان افغانستانی در فیلم «مردن در آب مطهر» ساخته جمشید و نوید محمودی که 3 جوان ایرانی آن را بازی کرده‌اند و تفاوت‌های فرهنگی میان جوانان در دو کشور می‌گوید: «سعی کردیم حد وسط را میان دو فرهنگ رعایت کنیم؛ یعنی فضا را نه خیلی ایرانی و نه خیلی افغانی دربیاوریم. »

وی افزود: «کاراکتری که من بازی می‌کنم 6 سال است در ایران زندگی می‌کند بنابراین بیشتر به سمت ایرانیزه شدن می‌رود و لهجه و فرهنگش به ایرانی‌ها نزدیک‌تر است.»

این بازیگر درباره نقش خود در فیلم «شنای پروانه» ساخته محمد کارت و وجوه تشابه یا تفاوت دو نقش امسال خود می‌گوید: «من در «شنای پروانه» فقط یک سکانس بازی کردم و آن یک سکانس را خیلی دوست دارم. امسال سال خیلی خوبی برای من بوده و هردو فیلم را بسیار دوست دارم. من برادران محمودی را از سال‌ها پیش می‌شناسم و همیشه دوست داشتم فرصتی برای همکاری با آنها دست دهد که امسال این فرصت مهیا شد. هر دو کاراکتر در دو فیلم امسال با من جهانی فاصله دارند و من برای ایفای این نقش‌ها مابه‌ازای درونی نداشتم تا در بازی کردن به من کمک کنند بنابراین هردونقش را دوست دارم.»

شادمان درباره داستان فیلم «مردن در آب مطهر» و مصادیق فراگیر آن گفت: «از آن دست قصه‌هاست که می‌تواند در هرجای دنیا تعریف شود؛ گرچه در ایران اتفاق می‌افتد. فیلم فارغ از مرزهای جغرافیایی، که بین آدم‌ها فاصله می‌اندازد و بر زندگی افراد تاثیر می‌گذارد، نگاهی انسانی دارد.»

***