خیاطی؛ روایت عشقی که ۲۰ سال پیش آغاز شد و هنوز ادامه دارد
شهرکرد (پانا) - در میان همهمه چرخ‌های خیاطی و عطر دل‌انگیز پارچه‌های رنگارنگ، بانویی از خطه چهارمحال و بختیاری با دستان هنرمند خود، جانی تازه به کالبد بی‌رمق پارچه‌ها می‌بخشد.
مرجان امانی، بانوی خیاطی که بیش از دو دهه از عمر خود را وقف این هنر-صنعت کرده است، نه‌تنها با نخ و سوزن، لباس‌هایی زیبا و چشم‌نواز می‌آفریند، بلکه با عشق و علاقه بی‌حد خود به این حرفه، الهام‌بخش بسیاری از جوانان جویای کار نیز است.
وی جزو اولین دانش‌آموختگان رشته خیاطی در هنرستان فنی و حرفه‌ای شهرستان بن است، با کوله‌باری از تجربه و خاطره، از چالش‌ها، شیرینی‌ها و تحولات این مسیر پر فراز و نشیب می‌گوید.
امانی معتقد است که خیاطی، با وجود تمامی مشکلات و کمبودها، همچنان می‌تواند به عنوان یک منبع درآمد پایدار و مطمئن، به ویژه با حمایت‌های لازم و بهره‌گیری از آموزش‌های نوین دانشگاهی، مطرح باشد.
مرجان امانی در گفت‌وگو با خبرنگار پانا در اشاره به علاقه دیرینه‌اش به خیاطی گفت: «علاقه من به خیاطی از دوران نوجوانی شکل گرفت. زمانی که در هنرستان فنی و حرفه‌ای ثبت‌نام کردم، رشته خیاطی به تازگی به صورت رسمی وارد شهرستان بن شده بود، من و تعدادی از دوستانم، با شور و اشتیاق فراوان، به عنوان اولین گروه از هنرجویان این رشته، قدم در این راه گذاشتیم.»
امانی با یادآوری خاطرات سال‌های اولیه فعالیت خود، به مشکلات و کمبودهای آن دوران اشاره کرد و گفت: «در سال‌های اول، امکانات ما بسیار محدود بود. تنها دو چرخ خیاطی قدیمی در اختیار داشتیم و مجبور بودیم با همان امکانات اندک، کار خود را پیش ببریم. اما با وجود همه این مشکلات، انگیزه و اشتیاق ما برای یادگیری و پیشرفت، هرگز کم نشد.»
او با اشاره به اینکه پس از مدتی، وضعیت کارگاه بهبود یافت و امکانات بیشتری در اختیار هنرجویان قرار گرفت، افزود: «خوشبختانه، پس از گذشت مدتی، یک کارگاه مجهز راه‌اندازی شد و به هر هنرجو، یک چرخ خیاطی اختصاص داده شد. این پیشرفت‌ها، انگیزه من را برای ادامه این حرفه دوچندان کرد و باعث شد با جدیت بیشتری به دنبال یادگیری و کسب تجربه باشم.»
وی ادامه داد: «پس از پایان تحصیلات، تصمیم گرفتم به صورت جدی وارد بازار کار شوم و از آموخته‌های خود در هنرستان، برای کسب درآمد و خدمت به جامعه استفاده کنم. خوشبختانه، در این مسیر، با استقبال خوبی روبرو شدم و توانستم با تلاش و پشتکار فراوان، جایگاه خود را در این حرفه تثبیت کنم.»
این بانوی هنرمند با بیان اینکه حدود ۲۵ سال است به صورت مستمر به خیاطی مشغول است، تاکید کرد: «اگر به گذشته بازگردم، باز هم همین مسیر را انتخاب خواهم کرد. زیرا خیاطی برای من، نه تنها یک شغل و منبع درآمد، بلکه یک عشق و علاقه است که به من آرامش و حس خوبی می‌بخشد.»
امانی در ادامه این گفت‌وگو، به اهمیت حمایت از خیاطان و لزوم ایجاد کارگاه‌های تولیدی اشاره کرد و گفت: «خیاطی می‌تواند به عنوان یک منبع درآمد مناسب و پایدار، به ویژه برای بانوان، مطرح باشد. اما برای رسیدن به این هدف، لازم است که از خیاطان حمایت شود و زمینه برای ایجاد کارگاه‌های تولیدی و توسعه این صنعت فراهم شود.»
او با تاکید بر اینکه راه‌اندازی کارگاه یا مغازه و ایجاد یک تولیدی می‌تواند درآمد قابل توجهی را برای خیاطان به همراه داشته باشد، افزود: «متاسفانه، بسیاری از خیاطان، به دلیل مشکلات مالی و کمبود امکانات، قادر به ایجاد کارگاه یا مغازه نیستند و مجبورند در منازل خود به خیاطی مشغول شوند. این مسئله، باعث می‌شود که درآمد آنها محدود شود و نتوانند به صورت کامل از ظرفیت‌های خود در این حرفه استفاده کنند.»
امانی با اشاره به تحصیلات دانشگاهی در رشته طراحی دوخت، به علاقه‌مندان به این حرفه توصیه کرد: «افرادی که به طراحی دوخت علاقه دارند، حتماً در این رشته ادامه تحصیل دهند و در دانشگاه‌ها به صورت تخصصی آن را دنبال کنند. زیرا مِتُدهای جدید و پیشرفته‌تری در دانشگاه‌ها آموزش داده می‌شود که می‌تواند به آنها در پیشرفت و توسعه حرفه آنها کمک کند.»
وی با بیان اینکه در گذشته، رشته خیاطی تنها به صورت سنتی و تجربی آموزش داده می‌شد، افزود: «امروزه، با پیشرفت علم و تکنولوژی، مِتُدهای جدید و پیشرفته‌تری در زمینه طراحی دوخت به وجود آمده است، که در دانشگاه‌ها به صورت تخصصی آموزش داده می‌شود. این آموزش‌ها، می‌تواند به هنرجویان کمک کند تا با دانش و مهارت بیشتری وارد بازار کار شوند و در این حرفه، به موفقیت‌های بیشتری دست یابند.»
مرجان امانی در پایان با ابراز امیدواری نسبت به آینده این هنر-صنعت گفت: «امیدوارم با حمایت‌های لازم و بهره‌گیری از آموزش‌های نوین، شاهد توسعه و رونق هرچه بیشتر صنعت خیاطی در کشورمان باشیم و جوانان بیشتری بتوانند با ورود به این حرفه، ضمن کسب درآمد، به توسعه و پیشرفت کشور نیز کمک کنند.»
ارسال دیدگاه