روایت طبیعت از زبان کودکان

پویش «نقاشی و دل‌نوشته» که به مناسبت هفته ملی محیط زیست در باغ ایرانی همدان برگزار شد، نمونه‌ای لطیف از پیوند خلاقانه هنر و آگاهی زیست‌محیطی بود؛ جشنی کودکانه برای طبیعتی که نیازمند مهر و مراقبت است.

در میدان فلسطین، در فضایی باز، سبز و پرنشاط، بیش از ۵۰ کودک و نوجوان با قلم، رنگ و واژه‌های خود، فریادی لطیف برای نجات زمین سردادند. دیوارهایی که روزگاری بی‌رنگ و خاموش بودند، حالا میزبان نقاشی‌هایی با مضامین پاکیزگی طبیعت، حمایت از حیوانات در خطر انقراض، و ضرورت بازیافت و تفکیک زباله شده‌اند—و هر اثر، بیانگر دغدغه‌ای از دل نسل آینده بود.

 این پویش نه‌تنها فرصتی برای بروز استعدادهای هنری بود، بلکه بستری برای آموزش غیرمستقیم کودکان در حوزه‌های «حق حیات»، «چرخه بازیافت»، «آلودگی هوا»، و «حفاظت از گونه‌های نادر» فراهم کرد. خلاقیت‌های ساده اما تأثیرگذار کودکان نشان داد که تربیت محیط‌زیستی از مدرسه آغاز نمی‌شود، بلکه از رنگ‌هایی‌ست که با عشق بر دیوارها می‌نشیند.

 پویش باغ ایرانی همدان، همچنین الگویی موفق از مشارکت مردمی، نهادهای فرهنگی و فعالان زیست‌محیطی بود که تلاش کردند هفته ملی محیط زیست را با صدای بچه‌ها معنا کنند—نه در قالب سخنرانی و بروشور، بلکه با تصویرهایی زنده و نو از امید، حفاظت و مسئولیت.

این دست رویدادها، به ما یادآوری می‌کنند که سرمایه‌گذاری فرهنگی در نسل کودک و نوجوان، مهم‌ترین راهبرد در نجات طبیعت است. دیوارهایی که با هنر بچه‌ها آذین می‌شوند، به زبان شهر تبدیل می‌شوند؛ زبانی که در آن، برگ درخت‌ها حرف می‌زنند، رودخانه‌ها نفس می‌کشند، و همه چیز زنده‌تر دیده می‌شود.

 کاش همه‌ی دیوارهای شهر، روزی دفتر نقاشی کودکان شوند برای فردایی که زمین، نفس راحتی بکشد.