«ایران جان»، فقط یک سرزمین نیست؛ موجودی زنده‌ است که نفس می‌کشد و می‌تپد

 

خرامان سراج، دبیر مطالعات اجتماعی دبیرستان اندیشه‌نفیس شهرستان فیروزکوه، در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره مفهوم «ایران جان» گفت: «ایران، تنها یک کشور با مرزهای جغرافیایی نیست؛ سرزمینی است زنده، تپنده و ریشه‌دار که تاریخش با شکوه، نامش با افتخار و قلبش لبریز از مهر، غیرت و پایداری است.»

وی افزود: «وقتی از "ایران جان" سخن می‌گوییم، از موجودی زنده می‌گوییم که هزاران سال است نفس می‌کشد، می‌بالد، می‌سازد، می‌جنگد و می‌بخشد؛ سرزمینی که از خلیج همیشه فارس تا دریای کاسپین، از مرزهای شرقی تا سواحل غربی، مهد فرهنگ‌ها، آیین‌ها و تمدن‌ها بوده است.»

سراج ادامه داد: «این ایران است که نخستین منشور حقوق بشر را به‌دست کوروش بزرگ به جهان عرضه کرد؛ ایرانی که زبان و هویتش را با شاهنامه فردوسی زنده نگه داشت؛ ایرانی که اندیشه را با خیام، حافظ، سعدی، مولانا و عطار جهانی کرد و هنرش را در معماری‌ باشکوه مسجد جامع اصفهان، گنبد سلطانیه، کوچه‌های معطر شیراز و بادگیرهای خاموش یزد جاودانه ساخت.»

وی ایران را فقط یادگار گذشته ندانست و تأکید کرد: «ایران جان امروز نیز زنده است؛ در چشم‌های دانش‌آموزی که برای فردای روشن درس می‌خواند، در دستان پینه‌بسته‌ی کشاورزی که دل به خاک داده، در دعای مادرانی که شب‌ها برای آرامش فرزندان‌شان به درگاه خداوند پناه می‌برند و در غیرت جوانانی که جان خود را برای امنیت کشور در طبق اخلاص می‌گذارند.»

این دبیر مطالعات اجتماعی همچنین اظهار داشت: «ایران جان، گرچه گاه دل‌خون از بی‌عدالتی‌ها و سختی‌هاست، اما با ایستادگی و امید مردمش، دوباره برمی‌خیزد. هیچ طوفانی نمی‌تواند ریشه‌ای چنین عمیق را از خاک بیرون بکشد. ایران جان، در وحدت ما معنا می‌یابد؛ در ایستادن کنار یکدیگر در روزهای سخت.»

سراج با اشاره به جمله "در آسمان ایران، ستاره‌هایی می‌درخشند"، افزود: «شهیدان، هنرمندان، معلمان، پزشکان و همه آنانی که بی‌ادعا، دل در گروی ایران دارند، پاره‌های قلب این سرزمین‌اند.»

وی در پایان گفت: «ایران جان، شعری بلند است که هر نسل بیتی از آن را می‌سراید. مادری است نگران، کوهی استوار، و عشقی که از کودکی در خون‌مان جریان دارد. ایران، نه فقط یک خاک، بلکه خانه، پناه و حافظه جمعی ماست.»