چگونگی حفظ روحیه و ارزش های انسانی در شرایط سخت

علی نوروزی، روایتگر دوران دفاع مقدس، در گفت‌وگو با دانش‌آموز خبرنگار پانا درباره چگونگی حفظ روحیه و ارزش‌های انسانی در شرایط سخت و بحران‌های جنگی گفت: «درست در همان روزهایی که صدام به خاک ایران تجاوز کرد، هیچ ایرانی غیرتمندی پیدا نمی‌شد که به فکر دفاع از سرزمینش نباشد. جوانان از هر گوشه ایران، به احترام نوامیس، به احترام خاک ایران و به احترام حفظ ارزش‌های انقلاب، راهی جبهه‌های جنگ شدند. در این راه، بسیاری جان خود را فدا کردند تا ناموس، ایران و ایرانی بودن با اقتدار در تمام دنیا بدرخشد.»

وی افزود: «من به عنوان یک بنده و راوی، تنها می‌توانم آنچه در انقلاب و روزهای سخت جنگ رخ داد را برای نسل نو و نسلی که باورها را سخت باور دارد، روایت کنم. شاید برای نسل امروز، این روایت‌ها قصه‌ای بیش نباشد، اما واقعیت‌های جنگ فراتر از آن چیزی است که گفته می‌شود. هنوز هم خانه‌هایی هستند که از درد و ناله‌های جانبازان خواب ندارند، در حالی که بسیاری در اوج سرمایه‌داری و سرمایه‌گذاری در آسایش کامل به سر می‌برند. ما در روایتگری، تنها می‌توانیم گوشه‌ای از جنگ، گوشه‌ای از اقتدار شهدا و گوشه‌ای از قهرمانی‌های نوجوانان و جوانان دهه‌های ۴۰، ۵۰ و ۶۰ انقلاب را یادآور شویم.»

نوروزی همچنین به تفاوت‌های جنگ واقعی و جنگ نرم اشاره کرد و گفت: «جنگ واقعی بسیار آسان‌تر از جنگ نرم است. امروزه دشمن از طریق جنگ نرم که شامل جنگ اقتصادی، سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و زیست‌محیطی است، وارد کشور می‌شود و مردم در تحریم‌ها و اقتصاد خود با مشکلات روبرو می‌شوند. در جنگ واقعی، دشمن مشخص بود و می‌شد تخمین زد، در حالی که در جنگ نرم، هیچ کانالی برای پناه گرفتن وجود ندارد، مگر توکل به خدا. امروزه دختران، فرزندان و دوستان ما در گوشه و کنار ایران، دستخوش جنگ نرم اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دشمن هستند که هدف آن به زانو درآوردن مردم است. تحریم‌های اقتصادی که امروزه حتی در مدارس هم از آن صحبت می‌شود، مشکلات عدیده‌ای را در زندگی مردم ایجاد کرده است. در جنگ واقعی، حداقل دشمن شناخته شده بود، اما در جنگ نرم، دشمن ناشناخته است.»

او در پایان با اشاره به اینکه مهم‌ترین پیامی که دانش‌آموزان خبرنگار باید از جنگ بیاموزند گفت: «به اعتقاد من، همه دانش‌آموزان خبرنگار، صدای رسای ایران زمین هستند. این دانش‌آموزان باید ابلاغ‌گر پیام رزمندگان، سرداران و مقاومتگران دیروز برای نسل بعد باشند. این دانش‌آموزان می‌توانند رسانه‌ها، پیام‌ها و اطلاعات آن عزیزان را به گوش نسل جوان برسانند. این دانش‌آموزان صدای گویای ایران هستند. ان‌شاءالله بتوانند از نسلی که سال‌های سال در گوشه و کنار ایران با درد، غم، حسرت و رنج به یاد دوستانی که در کانال‌هایی مثل کمیل، در سرزمینی مثل فکه و در اروندرود جا ماندند، پیام آنان را به گوش جهانیان، ایرانیان و نسل‌های آینده برسانند.»