سعدی شیرازی، شاعر عشق و حکمت که زبان فارسی را جاودانه کرد

وجیهه علی‌بابایی، دبیر ادبیات آموزشگاه شهید همت در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره تأثیر سعدی شیرازی بر شعر و ادبیات فارسی گفت: «هنگامی که از شعر فارسی صحبت می‌شود، نام سعدی شیرازی به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شاعران ایرانی در ذهن‌ها نقش می‌بندد. او با آثارش نه‌تنها بر شعر فارسی بلکه بر کل ادبیات جهان تأثیر عمیقی گذاشته است. سعدی، شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی، به‌عنوان استاد سخن، پادشاه سخن و شیخ اجل معروف است.»

علی‌بابایی با اشاره به شخصیت برجسته سعدی در تاریخ ادبیات ایران، او را صاحب آثار متعددی در نظم و نثر دانست و افزود: «سعدی آثار فراوانی دارد، از جمله “بوستان”، که منظومه‌ای حاوی حکایات اخلاقی است، و “گلستان”، که به نثر مسجع نوشته شده است. همچنین دیوان اشعار او شامل غزلیات، قصاید، رباعیات و دیگر قالب‌های شعری به زبان فارسی و تعدادی قصیده و غزل عربی می‌باشد. مجموعه “صاحبیه” نیز شامل چند قطعه فارسی و عربی است که سعدی در ستایش شمس‌الدین صاحب دیوان جوینی سروده است.»

این دبیر ادبیات خاطرنشان کرد: «سعدی زبان فارسی را به اوج کمال خود رساند و توانست آن را به زندگی مردم نزدیک کند. آثار او به رغم برخورداری از مضامین غنی، به زبانی ساده و قابل فهم خلق شده‌اند، گویی که او به قشر باسواد و همچنین به مردم کوچه و بازار توجه داشته است. سعدی تلاش کرد زبان فارسی را به سطوح مختلف جامعه معرفی کند و آثار او نه‌تنها برای زمانه خود بلکه برای امروز و آیندگان نیز خواندنی و جذاب هستند.»

علی‌بابایی در ادامه رمز موفقیت سعدی را تلاش بی‌وقفه او در یادگیری و عدم اکتفا به دانسته‌هایش دانست و تصریح کرد: «سعدی در سفرهایش به قلمروهای اسلامی و همسایگان، به‌دنبال افزایش دانش خود بود و هرگز به اطلاعات موجود خود اکتفا نمی‌کرد. او با نگاهی تیزبین به هر ذره، دنیایی از پند و حکمت را مشاهده می‌کرد. این حریص بودن در یادگیری مباحث جدید، مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در موفقیت او در عرصه ادبیات بود.»