روزه داری عشایر اردبیل با عطر خلوص و سادگی

عشایرنشینان سبلان در این روزهای معنوی حال و هوای خاصی دارند ، سرشار از نیایش و بندگی و حضور .
آنچه برای سفره افطار و سحری حاضر می شود ، از ماست و دوغ و شیر گرفته تا گوشت و مرغ همه محصول تولیدی خانواده و حاصل دسترنج زنان و مردان زحمتکش عشایر است .
بین عشایر خبری از سفره های رنگارنگ نیست ، از خداوند روزی می طلبند و از طبیعت روزی می گیرند و روزه داری می کنند .
از مردان عشایر هر کس که زودتر بیدار شود با صدای الله اکبر دیگر چادر نشینان را برای سحری بیدار می کند و بعد از خوردن سحری و خواندن نماز برای یک روز کاری آماده می شود.
مردان و پسران به چرای گوسفندان می روند و زنان در آلاچیق ها مشغول بافتن فرش و گلیم و جاجیم هستند ، عروسان عشایر کار ماست گیری و کره گیری را می کنند ، البته روزانه باید دو وعده کار شیر دوشی را نیز انجام بدهند.
عصر که می شود زن عشایر بساط پخت نان تازه برای افطار را به پا می کنند که طبق سنت دیرینه و به رسم عشایر هر روز یک خانواده کار پخت نان بقیه آلاچیق ها را برای افطار فراهم می کند.
آنچه که مهم است این است که روزه داری مردان و زنان عشایر را از کار و تلاش بازنمی دارد طوری که امروزه نیمی از تولیدات و 30درصد پروتئین کشور را همین اقشار زحمتکش تامین می کنند.
غروب که می شود چوپان روزه دار از کوه برمی گردد و بر سر سفره ای ساده با ماست و نانی که به دست مادر خانه مهیا شده است می نشیند و در کنار یکدیگر افطار می کنند.
عشایر استان اردبیل در کنار ساعت ها روزه داری همچنان در کار و تولید و تلاشند.