واحد های تولیدی صنعتی قاین پنجه در پنجه مشکلات

قاینات به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در زمینه صنعتی از رشد خوبی برخوردار شد و تعداد واحدهای صنعتی آن روند رو به افزایشی داشت. اما چند سالی است که به دلیل نبود سرمایه در گردش با وجود ظرفیت ها و مزیت های بسیاری در بخش صنعت شهرستان، واحدهای تولیدی از مشکلات متعددی رنج می برند .به طوری که دیگر بیشتر واحد ها تعطیل و نیمه تعطیل شده اند و همتی برای فائق آمدن بر رکود را ندارند. به اعتقاد صاحب یک واحد صنعتی شهرک شماره یک قاین بسیاری از مسئولان استان و شهرستان به مشکلات واحدهای تولیدی تسلطی نداشته و به نظر می رسد چندان هم تمایلی به حل ریشه ای مشکلات ندارند. چرا که اگر غیر این بود تاکنون پس از سال ها دست و پا زدن واحدها در گرداب مشکلات ،حداقل وضعیت کمی بهتر می شد. وی می گوید:اکنون کاهش نیروی کار و کاهش ظرفیت تولید در شهرک صنعتی قاین بارز است و واحد های تولیدی و صنعتی قاین پنجه در پنجه مشکلات اند.

مسئولان خط و مشی خود را تغییر دهید

یکی از مسئولان واحدهای تولیدی قاین می گوید: برخی مسئولان صنعت ،معدن و تجارت و منابع طبیعی و آب و برق و ... به جای حل مشکلات، سخت گیری بی موردمی کنند و به جای جذب سرمایه در استان و شهرستان فرار سرمایه گذار از این استان را رقم می زنند.

به گفته وی در این سال ها بارها در جلسه ها موضوع سخت گیری ها و انعطاف ناپذیری مسئولان استانی و شهرستانی مطرح شده است اما به نظر می رسد قرار نیست مسئولان خط و مشی خود را تغییر دهند.

«جوادی» مدیر یک واحد تولیدی تعطیل شده کمبود نقدینگی و خریدهای نقدی و فروش مدت دار و حمایت نکردن مسئولان استانی و شهرستانی از تولید کننده را از مشکلات عمده واحد تولیدی اش بیان کرده و می گوید: افزایش چند برابری ارز ، افزایش رقم بیمه ، مشکلات کرایه و حمل و نقل و بالا بودن بهای انرژی در کنار بی مهری مسئولان باعث شد تا واحد تولیدی ام مغلوب مشکلات شود.

«هاشم طلوع» مدیر یک واحد تولیدی کاشی تزیینی نیز از کم لطفی های اداره برق و گاز و به ویژه اداره امور مالیاتی گلایه داشته و می گوید: یک سرمایه گذار که چندین میلیارد تومان در یک منطقه سرمایه گذاری می کند ماموران گاز و برق برای مبلغ ناچیز بهای قبض، در روز تعطیل اقدام به قطع می کنند و به راحتی مدار تولید کارخانه را بر هم می زنند. از سوی دیگر اداره امور مالیاتی نیز به گله و شکوه های واحدها توجهی ندارد. به گفته وی همه این ها کافی است تا انگیزه را از تولید کننده بربایند و وی را مغلوب مشکلات کنند.

وی می گوید: ساکن مشهدم اما تنها به دلیل سرمایه گذاری ام در زادگاهم همه امتیازهای احداث واحد صنعتی در خراسان رضوی را رها و در این منطقه محروم سرمایه گذاری کردم. اما اکنون به شدت پشیمانم چرا که کم کاری و ضعف دیدگاه مسئولان استان و شهرستان به صنعت و تولیدکننده گاه غیر قابل تحمل می شود.

اول حمایت، بعد ....

به گفته وی تنها زمانی که قرار بود موافقت اصولی دریافت کنم مسئولان اداره کل صنعت ، معدن و تجارت با اشتیاق مدعی شدند همه امکانات و زیرساخت های لازم برای اجرای طرح صنعتی در شهرک قاین موجود است در حالی که اکنون بعد از چند سال تنها برای اجرای جمع آوری فاضلاب از من یک میلیارد ریال درخواست کرده اند.

وی که تعداد پرسنل واحد تولیدی اش را از 45نفر به شش نفر کاهش داده است ، تنها مشکل این واحد را نبود نقدینگی و سرمایه در گردش اعلام کرده و می گوید: برای خرید مواد اولیه و ... پول نقد لازم است این درست در شرایطی است که مجبوریم تولیدات خود را چند ماهه به نسیه دهیم.

تقلا بی فایده است

وی با اشاره به مشکل بزرگ واحدهای تولیدی با بانک ها، تصریح می کند: گره مشکلات واحدها در بانک ها آن قدر کور است که هر روز باید در پله های بانک ها بدون نتیجه وقت خود را تلف کنیم چرا که تقلا بی فایده است.

«عرب زاده» یکی از دیگر سرمایه داران که در زمینه سنگ های ساختمانی فعالیت دارد نبود نقدینگی ، رکود بازار ، تأمین نشدن زیر ساخت ها و امکانات مورد نیاز واحدهای تولیدی، رکود فعالیت های ساختمانی ، فشار دارایی و همچنین سخت گیری های تأمین اجتماعی و بیمه را از مشکلات فراروی خود اعلام کرده و می گوید: به طور خلاصه در خراسان جنوبی کمترین حمایتی از تولیدات داخلی استان نمی شود چرا که همه صحبت مسئولان در حد حرف و شعار است. وی یاد آور می شود: در سال 95 مسئولان وقت استانداری، فرمانداری ، صنعت ،معدن وتجارت و بانک های عامل به این واحد مراجعه کردند و قول مساعد پیگیری تأمین نقدینگی را دادند که درحد حرف رها شد. وی معتقد است برای رهایی از بخشی از این مشکلات دولت باید به عنوان کارفرما وظیفه نظارت را داشته باشد .تا زمانی که دولت در تصمیمات و سرمایه گذاری ها دخالت می کند هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.

عرب زاده می گوید:با توجه به خشکسالی های حاکم بر خراسان جنوبی اگر امروز صنعت از سوی متولیان امر مورد توجه قرار نگیرد به طور قطع رفته رفته مردم به شهرهای بزرگ مهاجرت خواهند کرد و آینده این منطقه را زیر سوال خواهند برد.

مهندس «مقنی زاده »مدیر عامل شرکت نورد فولاد قاینات تولید کننده انواع میلگردهای فولادی نیز با اشاره به مشکلات تولید کنندگان می گوید: به نظر می رسد دیگر اقدامات و راهکارهای مسئولان استان تاثیری ندارد.

وی از استاندار و نمایندگان و امامان جمعه استان خواست به صورت یک صدا و متحد خواسته به حق صنعتگران را در اجرای عدالت اجتماعی و بهره مندی از امتیازات ویژه به گوش رئیس جمهور و مجلس و شورای نگهبان برسانند تا شاید این مقامات به داد خراسان جنوبی و صنعت مرده آن برسند.

هر روز یک تصمیم جدید

مدیر عامل شرکت شهرک های صنعتی استان یکی از مهم ترین مشکلات واحدهای تولیدی و صنعتی را نبود محیط وجدانی سالم در این واحد ها دانسته و اظهار می کند: هر روز که این واحدها شروع به کار می کنند با تصمیمات و حوادث اقتصادی جدیدی رو به رو می شوند که قدرت تصمیم گیری و برنامه ریزی را از آن ها سلب می کند.

مهندس «شهرکی» مشکلات نقدینگی و معوقه ها و نبود رقابت و بازاریابی صحیح و رسیدگی نکردن نسبت به بهبود و نوسازی دستگاه ها را از جمله مشکلات واحدهای تولیدی استان اعلام کرده و می افزاید: معتقدم تحریم هم اثر گذار بوده است.اما اگر اثر تحریم داخلی که از تحریم های خارجی به مراتب سخت تر است کاهش پیدا کند می تواند التیامی برای زخم های این واحدها باشد.

البته به گفته وی در صنعت موانع و مشکلاتی هم وجود دارد که بخشی از آن نتیجه مدیریت نکردن و واقع نگر نبودن مدیران بخش خصوصی است. به طور مثال آن ها نتوانسته اند به موقع مشکلات را بررسی کرده و آینده را ارزیابی کنند. وی این که بخش اعظمی از مشکلات از سوی دستگاه ها گریبان گیر واحدهای صنعتی شده است را قبول دارد و تصریح می کند: اگر صنعتگر پول می داشت و کمبود نقدینگی برای او درد آور نبود رقم استهلاک دستگاه ها وماشین آلات خود را در صندوق ذخیره می کرد و می توانست به موقع برای نوسازی ماشین آلات و مدیریت واحد خود اقدام کند. اما عواملی باعث شده اند که این امر تحقق پیدا نکند و حتی واحد تولیدی را سرنگون کند.

15واحد تعطیل

وی با ارائه آمار و ارقامی از وضعیت واحدهای تولیدی می گوید: تا کنون در شهرک صنعتی شماره یک قاین 120 پروانه صادر شده است که از این میزان46 واحد ساخت و ساز آن انجام شده است. از این تعداد 15 واحد به کلی تعطیل و 18 واحد فعال یا نیمه فعال و بقیه در رهن بانک هاست.

وی درباره وضعیت کارخانه های تعطیل شده می گوید: در شرایط فعلی برخی از واحدهای تولیدی تعطیل شده را نمی توان به چرخه تولید بازگرداند چرا که دیگر برخی از سرمایه گذاران تمایل به تولید ندارند و یا مالکان آن ها فوت شده اند و یا بازاری برای فروش محصولات ندارند بنابراین باید فقط تلاش کرد تا دیگر واحدها از چرخه تولید خارج نشوند.ضمن این که برای بازگرداندن واحدهای تعطیل شده نیز تلاش هایی انجام می شود.