گزیده‌ای از جلوه‌های معلمی در مدارس کشور

تهران (پانا) - حالا، همه چیز مکث کرده است. همه صورت‌های خندان و دست‌های پرشور، انگار چیزی دیگر تمنا دارد. آن پاسخ محو، آن حضور صمیمی و آن زمزمه محبت، یک «معلم» است. در باز می‌شود. قلم و کتاب و دست و پا، به احترام شکوه «معلم» قیام می‌کند. دیوارها هم ایستاده‌اند. همه باید به حرمت لبخند آموزگار برخیزند و به مهربانی و علم، سلام کنند.