کمیته ملی المپیک در سالی که گذشت؛ سال پر از تنش اما امیدوار به جاکارتا

در سالی که گذشت مجمع انتخابی بسیار زیادی در ورزش کشور شکل گرفت، فدراسیون های ورزشی که دورانی با سرپرست اداره می شدند یا روسایی که عمر ریاستشان تمام شده بود و باید برای دوره جدید آماده می شدند همگی در سالی که گذشت برگزار شد و تکلیف روسای فدراسیون ها ورزشی مشخص شد.

در بین تمامی مجمع های انتخاباتی که برگزار شد به طور حتم برگزاری مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک از مهترین آنها بود، مجمعی که البته قبل از برگزاری حواشی زیادی داشت. از 20 آبان ماه 96 استارت اولیه آن زده شد در نهایت با یکه تازی و قیام و انتخاب رضا صالحی امیری به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک به پایان رسید.

شاید یکی از اقدامات مهم و حساب شده در فاصله دوماه مانده به انتخابات کمیته ملی المپیک انجام همه کارها در سر وقت معین بود. معرفی خبرگان ورزشی، تعیین زمانی برای نام نویسی کاندیداها، بررسی صلاحیت آنها، تشکیل ستاد نظارت و ... از اقدامات مهم و حساب شده قبل از برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک بود، هر چند که البته از مدتها قبل اسم رئیس جدید کمیته بر سر زبانها افتاده بود و تشخیص اینکه چه کسی بر صندلی ریاست کمیته می نشیند بر اساس مهره چینی ها کار آسانی بود.

تشخیص رئیس جدید کمیته ملی المپیک وقتی به اوج خود رسید که خبرگان ورزشی انتخاب شد و در این میان نام رضا صالحی امیری به عنوان خبره ورزشی در میان اسامی قرار گرفته بود؛ فردی که در پیشینه خود فقط چندین ماه سرپرستی وزارت ورزش را در کارنامه خود داشت. به هر روی با انتخاب خبرگان ورزشی ورود صالحی امیری به خیابان سئول و حدس و گمان ها در مور انتخاب رئیس جدید راحت تر از قبل شد.

انتخابات 25 دی 96 برگزار شد؛ صالحی امیری برای امر ریاست نام نویسی کرد و خیلی راحت و بی دغدغه به عنوان دوازدهمین رئیس انتخاب شد. در این میان البته تنها رقیبش یعنی محمود خسروی وفا طبق وعده خود به دلیل حضور صالحی امیری در پست ریاست از این پست انصراف داد تا صالحی امیری به عنوان تک نامزده این پست و با قیام اعضای مجمع به عنوان رئیس منصوب شد.

از دید برخی از اهالی ورزش انتخابات مهمترین ارکان ورزش کشور به صورت خوبی برگزار نشد این در حالی است که صالحی امیری و تیم جدیدش در کمیته ملی المپیک در سال 97 رویدادهای مهمی را پیش رو دارند؛ بازی های آسیایی جاکارتا مردادماه امسال در اندونزی برگزار می شود و می توان از همین رویداد به عنوان اولین امتحان سخت و تعیین کننده برای تیم جدید کمیته ملی المپیک یاد کرد.

اگرچه هنوز از عمر ریاست صالحی امیری در کمیته ملی المپیک مدت زیادی نگذشته است و قضاوت در مورد آن زود است اما به حق در همین مدتی که او و تیم جدیدش روی کار آمدند شرایط برای کمیته ملی المپیک خیلی خوب پیش رفته است و از مهمترین اقدامات تیم جدید این بود که رایزنی های نتیجه بخش برای به حداکثر رساندن بودجه دریافتی از دولت و حداکثر تخصیص به فدراسیون ها صورت گرفت و قبل از پایان سال 96 خیلی از فدراسیون های ورزشی که نتوانسته بودند بودجه شان را از دولت بگیرند با رایزنی های صالحی امیری این امر محقق شد.همچنین تکلیف سرپرست کاروان ورزشی ایران در بازی های آسیایی در اندونزی هم مشخص شد و نصرالله سجادی از طرف صالحی امیری به این امر مهم منصوب شد.

از دیگر کارهای مثبت و به موقع تیم جدید کمیته ملی المپیک تعیین تکلیف آکادمی ملی المپیک بود که از سال 94 با سرپرست اداره می شد و فضل الله باقرزاده رئیس فدراسیون شمشیربازی این مسئولیت را برعهده داشت اما با روی کار آمده صالحی امیری، بالاخره وضعیت آکادمی هم سرو سامان گرفت و رضا قره خانلو در واپسین روزهای اسفندماه به عنوان رئیس انتخاب شد. البته فعالیت های مثبت تیم جدید کمیته ملی المپیک به همینجا ختم نمی شود و باید تعیین تکلیف مدیریت هر یک از کمیسیون ها و همچنین جلسات منظم هیات اجرایی هم باید در کارنامه تیم جدید در دوماهی که روی کار آمدند قرار داد.

به هر حال هر چند که تا به اینجای کار اوضاع و احوال کمیته ملی المپیک که مهمترین رکن ورزش ایران است خوب پیش رفته است اما باید دید در آینده هم این روند ادامه پیدا می کند یا خیر؛ آینده ای که البته برای همه اهالی ورزش خیلی مهم است چرا که ورزشکاران ایران در مردادماه سال 97 در اندونزی مسابقات بازی های آسیایی را پیش رو دارند و ما زمانی می توانیم مهر تایید بر روی عملکرد کمیته ملی المپیک بزنیم که بازی های آسیایی جاکارتا و المپیک 2020 با نتیجه رضایت بخش برای ایران به پایان برسد.