شریان های حیات بشر را حفظ کنیم

در کشور ما روز درختکاری در 15 اسفند هر سال برگزار می شود و مردم با حضور در پارک ها، جنگل ها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهال های جوان می کنند. ایرانی ها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می گردانند. در این روز در مقابل بیشتر پارک ها و فضاهای سبز و دیگر نقاط شهر نهال هایی به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می گیرید.

امروزه با صنعتی شدن جوامع بشری درختان نقش مهم تری در زندگی انسان ها ایفا می کنند، از سویی مقدمات پیشرفت بیشتر صنعت و فناوری را به دنبال دارند و منابع تامین کننده محصولاتی نظیر وسایل چوبی، مبلمان، لوازم التحریر (کاغذ، انواع مدادهای مختلف) ‌الوار و هزاران محصول دیگر محسوب می شوند و از سو ی دیگر به منزله ریه های یک شهر تلقی شده و نقش مهمی در تامین سلامت اعضای جامعه را ایفامی کنند.

این سبز قامتان به هنگام بروز سیل همچون سدی استوار عمل می کنند و جان انسان و سایر ساکنان کرده زمین را نجات می دهند. اگر این مخلوقات نباشند فرسایش خاک امان زمین را می بُرد و مشکلاتی جدی را به وجود می آورد.

بی شک درخت و درختکاری و طبیعت سرسبز از نگاه قرآن و سخنان اهل بیت علیهم السلام از جایگاه ممتازی برخوردار است. در قرآن کریم، حیات مجدد طبیعت بعد از مرگ ظاهری از نعمت های الهی و نشانه های خداوند برای اهل ایمان شمرده شده و یا به عنوان مثالی برای برپایی قیامت و معاد از آن یاد شده است.

در احادیث آمده است که اگر کسی درختی را آب بدهد، انگار مؤمن تشنه ای را آب داده است. آب دادن به درخت، مثل آب دادن به مؤمن است. در حدیث دیگری وارد شده است که: «إِنْ قَامَتِ السَّاعَهُ وَ فِی یدِ أَحَدِکمُ الْفَسِیلَهُ فَإِنِ اسْتَطَاعَ أَنْ لَا تَقُومَ السَّاعَهُ حَتَّی یغْرِسَهَا فَلْیغْرِسْهَا؛ که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: اگر قیامت به پا شد، اگر در آن زمان یک درخت در دست داری، همان را بنشان».

آب، خاک، جنگل و مرتع که با عنوان منابع طبیعی تجدید شونده از آنها یاد می کنیم به عنوان بستری برای حیات انسان ها و زیربنای توسعه پایدار جوامع شناخته می شوند و نه تنها به نسل امروزی، بلکه به آیندگان نیز تعلق دارند و نیازمند حفظ و نگهداری هستند. در این میان منابع تجدید ناپذیر نیازمند توجه بیشتر ی هستند چرا که در صورت نابودی هیچ گاه نمی توان آنها را احیا نمود و هیچ اثری از آنها برای نسل بعدی باقی نمی ماند.

می شود با قدم ها و حرکت هایی کوچک جلوی یک فاجعه زیست محیطی را گرفت ؛کافیست حداقل همین یک روز را صرف این منابع ارزشمند کنیم تا زمینی مناسب زندگی را به آیندگان خود تحویل دهیم.