حضور کودکان دردنیای وسایل ارتباط جمعی و باید ها و نبایدها

به گزارش خبرنگار پانا از آذربایجان شرقی، گسترش این روند، کم کم به معضلی برای خانواده ها تبدیل شده که به نظر می رسد آینده کودکان و در نتیجه جوامع شهری را هم تحت تاثیر قرار خواهد داد و بر این اساس نیاز است تا پیش از این که وضعیت غیر قابل مهار و بحرانی شود، پیشگیری های لازم جهت مدیریت و کنترل چنین رفتارهایی صورت گیرد.

چگونه می توان به کودک در زمینه دنیای مجازی و استفاده از وسایل ارتباط جمعی آموزش داد تا به طرزی آگاهانه از آن ها استفاده کند؟

در ابتدای امر، آگاهی والدین، شرط اساسی است. قبل از هر چیز، پدر و مادر، خود باید دراین زمینه، به حد کافی آگاهی داشته باشند تا بتوانند برای او، الگویی مناسب باشند. اگر پدر و مادر خودشان مرتبا و در حضور کودک، دقایق طولانی با تلفن صحبت کنند، یا گشت و گذاردر صفحات اجتماعی و حتی بازی های کامپیوتری، وقت آنان را به خود مشغول کند، چگونه می توانند مضرات این کار را به او گوشزد کنند؟

از طرف دیگر، وسایل ارتباط جمعی سال های اخیر، هرچقدر دیرتر به محیط خانه راه پیدا کند، اشتغال افراد خانواده به آن و تبعات منفی اش نیز، دیرتر ظاهر می شود.

تعیین حریم و ترسیم محدودیت برای کودکان

با کودک تفاهمی خوشایند داشته باشیم و با همکاری خود او، حریم هایی برای استفاده از دنیای مجازی تعیین کنیم.

کودکان نباید بیشتر از یک ساعت در روز از وسایل ارتباط جمعی و دنیای مجازی استفاده کنند؛ چه این یک ساعت به تماشای تلویزیون بگذرد، چه به بازی های رایانه ای اختصاص داده شود. در عین حالی که مشارکت خود کودک در تعیین این حریم مهم است، اما دقت داشته باشیم که هیچگاه از مرز تعیین شده، خارج نشویم.

موضوعات برنامه های تلویزیونی را هماهنگ با سن و سال کودک انتخاب کنیم

کودکان مجاز نیستند هر برنامه ای را که از تلویزیون پخش می شود، ببینند. بلکه برنامه ای که تماشا می کنند، باید با سن و سال و روحیه آنان متناسب باشد. به عنوان مثال، برنامه های خبری که برنامه ای بسیار جدی و حتی گاهی توام با صحنه های دلخراش و ناراحت کننده است، به هیچ وجه برای کودکان مناسب نیست.

چند توصیه برای پدرومادرها:

بیشتر اوقات، پدر و مادر از راه نرسیده، سراغ تلویزیون می روند و حتی اگر فرصت تماشای آن را هم نداشته باشند، به شنیدن صدای آن اکتفا می کنند. چنین کاری، مصرف بی دلیل وسایل ارتباط جمعی است که علاوه بر ضررهای اقتصادی، بدآموزی برای کودکان را نیز موجب می شود.

این در حالی است که پدرو مادر بایستی برای کودکان، در زمینه استفاده از تلویزیون، مرز و حدودی مشخص نمایند و در عین حال، برای سخن خود نیز، استحکام قائل شوند تا مبادا کودک، از لحظه ای نرمی و قصور والدین در شکستن برنامه ریزی،سوء استفاده کند.

تنظیم برنامه هفتگی تماشای تلویزیون برای کودک، می تواند ما را در کنترل این امر یاری کند تا بدین وسیله، نحوه دیدن برنامه های مختلف و مدت آن، در دسترسمان باشد.

و سخن آخر این که، بهترین راه برای هدایت صحیح کودکان در مسیر استفاده از تلویزیون و دیگر وسایل ارتباط جمعی، الگو بودن پدر و مادر، دربهره گیری صحیح از این وسایل است.

ترجمه و تنظیم: خاطره میرزایی