جامعه بی‌عفاف، مرده است

مخالفت با حجاب در عین تأکید بر عفاف به این می ماند که شما با رزمنده موافق باشید اما سنگر و جان پناهش را ویران کنید. این دو با هم نمی خواند. در نگهبانی از عفاف است که به حجاب می‌رسیم و برایش به عنوان یک واجب شرعی و الزام قانونی، احترام قائلیم.

خدا رحمت کند آیت ا... حاج آقا مجتبی تهرانی را. دردمندانه توجه مان می داد که؛" اگر حیا برود، ایمان هم می‎رود، انسانیّت هم می‎رود. ‎ظاهر را نگاه نکنید، این واقعیّاتی است که داریم می‎گوییم و بعد عرض می‎کنم که کار به کجا می‎کشد‎. وقتی که حیا رفت، ایمان و انسانیت می‎رود؛ چون حیا پوششی برای ایمان است، همان‎طور که پوشش برای جنبه های انسانی است." هشدارش به اینجا می رسید که؛ "این را به شما عرض کنم که نعوذ بالله نه تنها ایمان می‎رود، بلکه انسان به خطرناک‎ترین چیز، یعنی وادی کفر و انکار کشیده می‎شود.

واقعیّت‎ها را می‎بیند، حتی واقعیّت‎ها در باب مفاسد دامنش را هم می‎گیرد؛ در عین حال باز انکار می‎کند." راست و درست می گفت استاد" اگر کسی حیا نداشته باشد، ایمان ندارد و حتی به کفر جحود کشیده می‎شود. من تعبیر می‎کنم که یک نوع مسخ می‎شود؛ لذا از خطرات بسیار مهم در ارتباط با جامعه ما همین است. این چیزها را کوچک نگیرید، مگر می‎شود به سادگی اینها را اصلاح کرد؟ وقتی حیا رفت خیال کردی به زودی سر جایش می‎آید؟ به تدریج می‎رود." واقعیت این است که" خراب کردن آسان است، ساختن مشکل است.

یک ساختمان را شما در عرض چند روز می‎ریزی روی هم امّا اگر بخواهی بسازی گاهی چند سال طول می‎کشد. باید در صدد این بود که انسان حیا را تحکیم کند، آن وقت هم انسان ساخته می‎شود و هم مؤمن ساخته می‎شود." و هم کشور ساخته می شود. هم به جایگاه بایسته خود در جهان می رسد. اگر امروز حجاب را بگیرند، فردا عفاف را خواهند گرفت. این گوهری کالا را که بستانند برای ما به اندازه هیچ هم احترام باقی نخواهند گذاشت.....