من به امام رضا (ع) ارادت خاصی دارم

موقعی که به حرم امام رضا (ع) نزدیک می شدیم تنها کاری که می‌کردم لحظه شماری برای رسیدن به حرم بود.

هنگامی که وارد حرم مطهر رضوی شدیم یک حس بغض گونه‌ای به من دست داد طوری که انگار جهان را به من داده‌اند، در آن لحظات با تمام وجودم می‌فهمیدم و حس می‌کردم که امام رضا (ع) با من صحبت می‌کند و به من خوش آمد می‌گوید.

من به امام رضا (ع) ارادت خاصی دارم و وقتی که در حرم زیارت می‌کردم، کاملا چشم هایم نورانی شده بودند.

یکی از آرزو های بزرگ من این است که دوست دارم روز ها در گوشه ای از حیاط با صفای حرم امام رضا(ع) بنشینم و به زیبایی و لطف خیره کننده امام رضا(ع) نگاه بکنم و مهمان نوازی امام رضا و چگونگی برداشتن دانه های اشک از روی گونه های سرد زائرین درگاه او را ببینم.

ای مهربان ترین، تنها خواسته ای که دارم این است که امکان دارد گوشه ای از لطف و کرم خودت را نصیب من نیز بکنی؟ روزها در گوشه ای از حیاط با صفای حرمت می‌نشینم و با لذت هرچه تمام به مهربانی وجودت نگاه می‌کنم.

یک دانش آموز زیارت اولی*