از ظهور پدیده فجر با پژمان جمشیدی و بهرام رادان تا بازگشت به فتوکال‌های روتین «فجر»

در حالی که اولین روز چهلمین جشنواره فیلم فجر با کاستی‌هایی همراه بود، در روز دوم جشنواره در خانه «فجر چهلم» سامان بیشتری پیدا کرد؛ برای مثال با توجه به اینکه نشست‌های خبری فیلم‌ها با ازدحام زیاد در سالن سعدی مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شده بود، در روز دوم با رایزنی‌هایی که صورت گرفت، نشست‌های خبری به سالن اصلی مرکز همایش‌ها منتقل شد.

همچنین در ابتدای اولین نشست خبری که متعلق به فیلم سینمایی «علفزار» بود، اعلام شد تا زمانی که فاصله‌گذاری‌های اجتماعی از سوی خبرنگاران و عکاسان در سالن رعایت نشود، نشست آغاز نخواهد شد.

برگزاری نشست‌ها در سالن اصلی مرکز همایش‌های برج میلاد، علاوه بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی، یک مزیت برای خبرنگاران و عکاسان داشت؛ اینکه دیگر با تداخل بین نشست‌های خبری و آغاز اکران فیلم بعدی مواجه نیستیم.

در روز دوم همچنین، پروسه عکاسی از سلبریتی‌ها و چهره‌های سینمای ایران قبل از آغاز اکران فیلم‌ها نیز سروسامان بهتری یافت و شاید بتوان گفت که این روند به گونه‌ای پیش رفت که باز هم به فتوکال‌های سابق در جشنواره فجر بازگشتیم و رنگ فرش‌های زیر پا تاثیری درآن نداشت.

شاید بتوان گفت که پدیده روز دوم جشنواره فیلم فجر، کاظم دانشی با فیلم «علفزار» بود؛ «علفزار» با ساختار درست کارگردانی، بازی‌های قوی بازیگرانش، سوژه ملتهب اجتماعی‌اش، طراحی‌های فرمی و بصری‌اش بسیار مورد توجه اهالی رسانه و منتقدان قرار گرفت. کاظم دانشی اولین قدمش در سینمای بلند داستانی را محکم برداشته است و در این مسیر از تجارب قبلی‌اش در فیلم کوتاه نیز بهره برده است؛ اولین حادثه محرک فیلم طبق قوانین فیلم‌های کوتاه تصویر می‌شود و سپس در جریان فیلم، با حادثه‌های محرک متعدد مواجه می‌شویم و در نهایت پایان فیلم با حادثه محرک نهایی‌اش، از عنوان «علفزار» گره‌گشایی می‌کند.