پذیرش قطعنامه ۵۹۸ تصمیمی سرنوشت‌ساز برای پایان جنگ ایران و عراق
مشهد (پانا)– جمهوری اسلامی ایران در ۲۷ تیرماه ۱۳۶۷ به طور رسمی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد را اعلام کرد؛ اقدامی تاریخی که مسیر پایان یافتن جنگ هشت‌ساله ایران و عراق را هموار کرد.
قطعنامه ۵۹۸ که تیرماه ۱۳۶۶ توسط شورای امنیت صادر شده بود، خواستار آتش‌بس فوری، عقب‌نشینی نیروها به مرزهای بین‌المللی، آزادی اسرا و آغاز مذاکرات برای حل و فصل عادلانه اختلافات دو کشور بود. ایران پس از یک سال بررسی و در شرایطی دشوار، برای حفظ منافع ملی، جان مردم و بازسازی کشور، با پذیرش این قطعنامه موافقت کرد.
امام خمینی (ره) در پیامی تاریخی پذیرش قطعنامه را به نوشیدن جام زهر تشبیه و اعلام کردند این تصمیم برای جلوگیری از ادامه خونریزی و حفظ نظام اتخاذ شده است. این پیام بازتاب گسترده‌ای در داخل و خارج کشور داشت و به‌عنوان نمادی از واقع‌نگری و فداکاری برای مصالح عالی کشور مورد تحلیل قرار گرفت.
پذیرش قطعنامه ۵۹۸ زمینه‌ساز مذاکرات دیپلماتیک بین ایران و عراق شد و نقش مؤثری در بازگشت تدریجی آرامش به منطقه ایفا کرد. بر اساس مفاد این قطعنامه، دبیرکل سازمان ملل موظف شد برای شناسایی آغازگر جنگ و بررسی خسارات وارده اقدام کند.
این رویداد مهم در تاریخ معاصر ایران، پایانی بر جنگی هشت‌ساله بود که خسارات گسترده‌ای به هر دو کشور وارد کرد و سرآغاز دوره‌ای تازه برای بازسازی و توسعه پس از جنگ محسوب می‌شود.
ارسال دیدگاه