از عاشورا تا شهادت در مدینه

امام سجاد (ع) به خاطر زهد و عبادت بسیارش به «زین العابدین» ملقب شد. ایشان پس از شهادت پدرشان در کربلا، رهبری شیعیان را بر عهده گرفتند و در شرایط بسیار سختی به حفظ و گسترش تشیع پرداختند.

دوران امامت امام سجاد (ع) مصادف با حکومت امویان بود که با اهل بیت پیامبر (ص) دشمنی داشتند. با این وجود، امام سجاد (ع) با تدبیر و حکمت توانستند تشیع را از نابودی حفظ کنند.

یکی از مهمترین اقدامات امام سجاد (ع) تدوین کتاب «صحیفه سجادیه» است. این کتاب مجموعه ای از دعاها و نیایش‌های امام سجاد (ع) است که به «زبور آل محمد» نیز شهرت دارد. صحیفه سجادیه مضامین عمیق عرفانی و اخلاقی دارد و یکی از مهمترین منابع دینی شیعیان محسوب می‌شود.

امام سجاد (ع) همچنین در زمینه‌های مختلف علمی و اجتماعی فعالیت داشتند. ایشان به فقرا و نیازمندان کمک می‌کردند و به تعلیم و تربیت مردم می‌پرداختند. امام سجاد (ع) در میان مردم به عنوان یک عالم ربانی و یک رهبر دلسوز شناخته می‌شدند.

امام سجاد (ع) در سال ۹۵ هجری در سن ۵۷ سالگی به شهادت رسیدند. پیکر ایشان در قبرستان بقیع در کنار قبر پدرشان امام حسن مجتبی (ع) به خاک سپرده شد.

امام سجاد (ع) شخصیتی بزرگ و تاثیرگذار در تاریخ تشیع است. ایشان با زهد و عبادت، تدبیر و حکمت و علم و دانش خود توانستند تشیع را از نابودی حفظ کنند و آن را گسترش دهند.