حفظ زبان فارسی در برابر هجوم واژگان بیگانه امری ضروری است

سید‌احمد موسوی در گفت‌و‌گو با پانا در حاشیه مراسم زنگ پاسداشت زبان و ادبیات فارسی در دبیرستان دوره اول متوسطه حضرت زینب سلام‌الله علیها که در منطقه ۱ شهر تهران شد، با تأکید بر اهمیت پاسداشت زبان فارسی، گفت: بیست و پنجم اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی، فرصتی برای بازخوانی اهمیت این میراث گرانبها و تأمل در چگونگی انتقال آن به نسل‌های آینده است. انتخاب این روز به عنوان "روز زبان فارسی" ریشه در شخصیت، اندیشه‌ها و اشعار بی‌نظیر فردوسی دارد. او نه تنها شاعری برجسته، بلکه حکیمی فرزانه و مربی‌ای تأثیرگذار بر اساس اصول تربیتی اسلامی بود.  شاهکار جاودانش، شاهنامه، اثری است که فراتر از یک اثر ادبی، نمادی از هویت ملی و فرهنگ ایران است.

وی ادامه داد: فردوسی با زبانی فارسی ناب و پویا، اساطیر و تمدن کهن ایران را احیا کرد و هویت ملی را در شاهنامه  به شکلی بی‌نظیر برجسته ساخت. زیبایی‌ها و ظرافت‌های زبان فارسی در شاهنامه به قدری تأثیرگذار بوده که  شاعران بزرگ پس از او، از آن الهام گرفته و در سروده‌های خود از آن بهره برده‌اند. بنابراین، فردوسی نه تنها شاعری بی‌همتا، بلکه بنیان‌گذار سبک و سیاقی نو در زبان فارسی است که تا به امروز الهام بخش بسیاری بوده است.

موسوی در پاسخ به این‌ پرسش که چرا پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت فردوسی تا این اندازه اهمیت دارد؟، افزود: تمام ملت‌ها به داشته‌های فرهنگی و میراث خود حساس هستند. زبان فارسی اصیل و کهن، میراثی ارزشمند است که حفظ، نگهداری و انتقال آن به نسل‌های آینده، وظیفه‌ای خطیر بر دوش ماست. بزرگان بسیاری در طول تاریخ برای حفظ و اعتلای زبان فارسی تلاش کرده‌اند و فردوسی یکی از شاخص‌ترین آن‌هاست.  این میراث امروز در اختیار ماست و ما موظفیم آن را به نسل‌های آینده منتقل کنیم. به همین دلیل است که مراسم بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی، در مدارس و مراکز آموزشی سراسر کشور با هدف آشنایی دانش آموزان با ادبیات و پیشینه خود و قدردانی از این میراث ارزشمند، برگزار می‌شود.

معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش شهر تهران با تأکید براینکه در دنیای امروز، با گسترش فضای رسانه‌ای و ورود حجم زیادی از واژگان بیگانه، حفظ زبان فارسی بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت یافته است، گفت: اگرچه در ادوار مختلف، از واژگان عربی و لاتین در زبان فارسی استفاده شده، اما ورود بی‌رویه واژگان بیگانه می‌تواند به تدریج اصالت زبان فارسی را تهدید کند.  برای پاسداشت زبان فارسی، باید به طور همزمان مطالعه و ترویج آن را افزایش داد و در برابر هجمه واژگان بیگانه ایستادگی کرد. این پاسداری، مسئولیتی ملی است که از آموزش و پرورش در مدارس تا تمامی نهادهای فرهنگی و اجتماعی را در بر می‌گیرد.