نجات معجزهوار دانشآموز تبریزی با حضور ذهن «مراقب سلامت» مدرسه
روایت لحظههای نفسگیر از زبان ناجی
تبریز (پانا) - وقوع یک حادثه خفگی در مدرسه ابتدایی «صادقیه» ناحیه پنج تبریز، با واکنش بهموقع مراقب سلامت مدرسه به سرانجامی خوش ختم شد.
این حادثه که میتوانست در چند ثانیه آیندهای تلخ رقم بزند اما سرعت عمل و مهارت یک نیروی متخصص، مرز میان بحران و نجات را تعیین کرد.
بهنام شیرینی، مراقب سلامت مدرسه و فارغالتحصیل رشته پرستاری، دومین سال فعالیت خود را در آموزشوپرورش میگذراند اما بهگفته خودش «هیچ تجربهای به اندازه نجات یک جان، اثرگذار و ماندگار نیست.»
شیرینی در گفتوگو با خبرنگار پانا، حادثه آن روز را «چند ثانیهای اما حیاتی» توصیف میکند و میگوید: «در حیاط مدرسه مشغول صحبت با معاون اجرایی بودم که دیدم یکی از دانشآموزان با رنگپریدگی و بدون توانایی صحبت به سمت من میدود. نفس نمیکشید و از همان لحظه اول مشخص بود جسم خارجی مسیر تنفسش را بسته است. فرصت حتی یک مکث هم نبود.»
او میگوید: «تمام آموزشها و تجربههایش در همان چند ثانیه مرور شد، بدون تردید عملیات «هایملیخ » را آغاز کردم و دانشآموز کوچک بود و ترسش را میدیدم، اما باید آرامش خودم را حفظ میکردم. چند فشار مؤثر پشت سر هم و بالاخره جسم خارجی خارج شد. اولین نفَسی که کشید، همان لحظهای بود که احساس کردم جانش برگشته.»
او گفت: « پس از باز شدن راه تنفس، سریعاً دانشآموز به دفتر منتقل شد و به او آب دادیم، وضعیتش را پایدار کردیم و خانوادهاش را مطلع ساختیم. تقریباً نیم ساعت بعد، وقتی مطمئن شدم همه چیز طبیعی است، خودش با لبخند گفت میخواهد به کلاس برگردد.»
شیرینی با صدایی که هنوز هیجان آن لحظات را در خود دارد، میگوید: «این که میبینی چند ثانیه میتواند یک زندگی را تغییر دهد، حس مسئولیت و اضطرار با هم ترکیب میشود. آن لحظه، معنای واقعی شغل ما روشن میشود، اینکه حضور یک نیروی آموزشدیده در مدرسه چقدر حیاتی است.»
این حادثه بار دیگر نقشی که کارکنان متخصص مدارس ایفا میکنند را برجسته میسازد، نیروهایی که شاید کمتر دیده شوند اما در لحظه خطر، اولین و نزدیکترین امدادگران دانشآموزان هستند.
واکنش سریع و حرفهای مراقب سلامت مدرسه صادقیه نشان داد که آموزش عملی، آمادگی ذهنی و حضور نیروهای متخصص در مدرسه میتواند مرز میان یک خاطره تلخ و نجات یک زندگی باشد.
ارسال دیدگاه