از شکوفایی هنر نقالی تا درخشش در مرحله کشوری مسابقات «امید فردا»

در میان هیاهوی زندگی روزمره و دغدغه‌های تحصیلی، هستند دانش‌آموزانی که با تلفیقی از استعداد، پشتکار و عشق به فرهنگ و هنر، مسیرهای جدیدی را می‌پیمایند و افتخاراتی را برای جامعه خود رقم می‌زنند. سنا شعبانی، دانش‌آموز پایه دوازدهم رشته انسانی از مدرسه پژوهان، یکی از این استعدادهای درخشان است که با حضور موفق خود در مسابقات امید فردا و کسب مقام دوم در رشته نقاله‌خوانی، نه تنها توانایی‌های فردی خود را به اثبات رسانده، بلکه توجه‌ها را به هنر کهن و رو به فراموشی نقالی جلب کرده است. در این مصاحبه تفصیلی با سنا همراه می‌شویم تا از نزدیک با چگونگی این موفقیت، تجربه‌هایش در این مسیر و نگاهش به آینده گفت‌وگو کنیم.

با سلام و وقت بخیر خدمت شما، سنا جان. بسیار خوشحالیم که امروز فرصتی دست داد تا با شما گفت‌وگویی داشته باشیم. لطفاً در ابتدا، برای خوانندگان ما خودتان را معرفی بفرمایید.

سلام عرض می‌کنم خدمت شما و تمام بینندگان عزیز. بنده سنا شعبانی هستم، دانش‌آموز پایه دوازدهم رشته علوم انسانی از مدرسه پژوهان. باعث خوشحالی است که امروز در خدمت شما هستم.

سنا عزیز، شما در مسابقات «امید فردا» شرکت کردید که رویدادی بسیار مهم و تأثیرگذار در سطح دانش‌آموزی است. لطفاً بفرمایید در این مسابقه در چه رشته‌هایی حضور پیدا کردید؟

بله، مسابقه امید فردا فرصت بسیار خوبی بود. من در ابتدا در سه رشته مختلف شرکت کردم. خدا را شکر، در رشته‌های «ویدیوکست» و «نقاله‌خوانی» موفق شدم به مرحله کشوری راه پیدا کنم. اما همانطور که می‌دانید، قوانین مسابقه به این صورت است که فقط یک رشته برای مرحله کشوری در نظر گرفته می‌شود. بعد از بررسی‌ها و با توجه به معیارهای مسابقه، رشته نقاله‌خوانی را به عنوان رشته‌ی اصلی برای مرحله کشوری انتخاب کردم.

لطفاً بفرمایید که در رشته نقاله‌خوانی در مرحله کشوری مسابقات امید فردا چه مقامی کسب کردید؟

در این مرحله توانستم مقام دوم را کسب کنم. این مقام برای من بسیار ارزشمند است و حاصل تلاش و پشتکار خودم و همچنین حمایت‌های عزیزانی بود که در این راه همراه من بودند.

چه چیزی باعث شد تا شما با این مسابقه آشنا شوید و ترغیب به شرکت در آن شوید؟

آشنایی من با مسابقه امید فردا به لطف سه تن از عزیزانی بود که همیشه حامی من بوده‌اند. ایشان خانم بابازاده، مدیر محترم مدرسه پژوهان، آقای سلیمانی و خانم ولیپور بودند. این عزیزان همواره من را در مسیر فعالیت‌های فرهنگی و هنری تشویق کرده‌اند و اطلاعات لازم را درباره این مسابقه در اختیارم قرار دادند. بدون حمایت و راهنمایی آن‌ها، شاید توفیق شرکت در این مسابقه را نداشتم.

فعالیت در کانون‌های فرهنگی و هنری می‌تواند نقش مهمی در پرورش استعدادها داشته باشد. شما چه مدت است که در کانون الزهرا فعالیت دارید و آیا این فعالیت‌ها در موفقیت شما در مسابقه مؤثر بوده‌اند؟

قطعاً همینطور است. من سال‌هاست که در کانون الزهرا فعالیت دارم. البته در سال‌های اخیر، فعالیت‌هایم در این کانون به شکل چشمگیرتری ادامه پیدا کرده است. این کانون فضایی بسیار مناسب برای یادگیری، تمرین و شکوفایی استعدادهای هنری فراهم کرده است و به جرات می‌توانم بگویم که بخش قابل توجهی از آمادگی و مهارت من در نقاله‌خوانی، حاصل فعالیت‌هایم در همین کانون است.

شنیدیم که شما در رشته نقاله‌خوانی شرکت کردید. لطفاً برای کسانی که شاید با این هنر کهن آشنایی کمتری دارند، توضیح دهید که نقاله‌خوانی چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

نقاله‌خوانی، یا همان نقالی، یکی از هنرهای نمایشی سنتی و بسیار ریشه‌دار در فرهنگ و ادبیات غنی ایران است. این هنر که به نوعی قدیمی‌ترین شیوه روایت داستان‌ها محسوب می‌شود، عمدتاً به نقل داستان‌های حماسی، عاشقانه و مذهبی می‌پردازد. شاهنامه فردوسی، گنجینه‌ای بی‌بدیل از داستان‌های حماسی است که نقالان با چیره‌دستی، آن‌ها را به زبان شیرین فارسی و با استفاده از فنون نمایشی، برای مخاطبان روایت می‌کنند. نقال، با حرکات دست، بدن، تغییر صدا و بیان شیوا، مخاطب را به دنیای داستان می‌برد و صحنه‌ها را در ذهن او زنده می‌کند. در حقیقت، نقال، بازیگر و راوی یک داستان است که با کلام خود، روایتی شنیداری و تصویری را خلق می‌کند. این هنر، نه تنها انتقال‌دهنده داستان است، بلکه حامل ارزش‌های فرهنگی، اخلاقی و تاریخی ما نیز هست.

توضیحات شما بسیار جامع و دلنشین بود، سنا. این هنر به حق شایسته توجه و ترویج بیشتر است. بسیار سپاسگزاریم که وقت خود را در اختیار ما قرار دادید و تجربه‌های ارزشمندتان را با ما به اشتراک گذاشتید. برای شما در ادامه مسیر تحصیلی و هنری‌تان آرزوی موفقیت روزافزون داریم.