کمین پلیس ، مچ‌گیری یا کمک به رانندگان

وقتی پلیس در نقاط حادثه‌خیز مستقر می‌شود هنگام بروز تصادفات شدید می‌تواند بموقع در محل تصادف حاضر شده و اقدامات لازم را برای نجات هموطنان و ایمن‌سازی محل تصادف برای جلوگیری از بروز تصادف‌های دیگر انجام دهد. در واقع همان محل‌هایی که به عقیده برخی محل کمین است، نقطه هدف پلیس و همان نقطه حادثه‌خیز قلمداد می‌شود و رانندگان متخلف نیز احساس می‌کنند که پلیس در آن محل‌ها حضور نداشته و براحتی می‌توانند تخلف کرده و خود را در معرض حادثه قرار دهند.
وقتی فراوانی تخلفات حادثه‌ساز در یک نقطه از حوزه استحفاظی بیشتر باشد به‌عنوان مثال سر پیچ‌ها که سرعت و سبقت غیرمجاز و تجاوز به چپ رانندگان به علت دید ناکافی یا ناتوانی در کنترل وسیله نقلیه منجر به حوادث ناگوار می‌شود وظیفه پلیس است که در همان محل‌های هدف استقرار یافته تا حضور وی باعث شود رانندگان حداقل ۱۰الی ۱۵ کیلومتر قبل و بعد از محل استقرار پلیس به خود آمده و در واقع تلنگری به راننده وارد شود تا جان خود و سرنشینان و سایر افراد حاضر در محل را به خطر نیندازد. برخی معتقدند که وظیفه پلیس راهنمایی و رانندگی همانطوری که از اسمش پیداست راهنمایی رانندگان است نه اینکه در کمین مردم باشند و می‌بایستی پلیس راهور در محل معینی از راه به‌صورت آشکار و در سکوهای از پیش تعیین شده مستقر شود و رانندگان با دیدن پلیس با آرامش خاطر رانندگی کرده و اقدام به تخلف نکنند. این موضوع در نگاه اول کاملاًبه جا بوده و می‌توان گفت که یکی از راهکار‌های موجود همین استقرار در سکوهای مربوطه است.
اساساً اهداف پلیس‌راهور در اعزام تیم‌های گشت خودرویی به محور‌ها گشت‌زنی و استقرار در راستای برخورد با تخلفات رانندگی بویژه تخلفات حادثه‌ساز، کاهش تصادفات و تلفات و ارتقای فرهنگ ترافیک است. برابر تدابیر ناجا حضور پلیس بایستی جنبه بازدارندگی از تخلف داشته و هدف فقط جریمه کردن نباشد بنابراین پلیس راهور درخصوص نحوه استقرار تیم گشت خودرویی و پیاده نکاتی را ابلاغ کرده که باید رعایت شود:
۱. استقرار تیم‌های گشت خودرویی باید به‌نحوی باشد که در دید رانندگان عبوری بوده و از دویدن و پریدن در عرض معبر برای متوقف کردن خودرو اجتناب شود. ۲. برای متوقف کردن خودروهای متخلف به‌منظور اعمال قانون با فاصله مناسب دستور توقف داده و هنگام استقرار باید تجهیزات هشداردهنده از قبیل شبرنگ مخروطی و چادری و کله‌قندی مجهز بوده و به منظور تأمین ایمنی نصب شود. ۳. استقرار تیم‌های کنترل تخلفات در نقاط آشکار‌سازی شده انجام پذیرد و بعد از چند روزی اقدام به جابه جایی محل استقراری کرده تا رانندگان تصور نکنند که پلیس فقط در نقطه خاصی استقرار می‌یابد. ۴. به‌نحوی استقرار صورت گیرد که حضور پلیس برای رانندگان قابل رؤیت بوده و رانندگان با دیدن پلیس احساس آرامش و ایمنی نمایند. ۵. هنگام گشت در شب همواره چراغ‌گردان روشن باشد. ۶. حتی‌المقدور از تعقیب و گریز خودرو‌های مختلف اجتناب و از طریق شبکه بیسیم شماره پلاک به اولین واحد گشت یا پاسگاه اعلام و به نحوه مقتضی نسبت به متوقف کردن آنها اقدام شود. ۷. حتی‌المقدور از توقف دو یا چند وسیله همزمان برای اعمال قانون اجتناب شود.
گفتنی است حضور پلیس در سطح معابر به‌منظور کنترل تخلفات درصد کمی از چند میلیون راننده کشورمان است که با قانون‌گریزی و تخلف، موجب سلب آسایش و ایمنی سایر رانندگان قانونمند شده و موجب شکل‌گیری تصادفات فوتی و جرحی و مرگ ۱۶ هزار نفر و مجروح شدن ۳۰۰ هزار نفر می‌شوند.

منبع: روزنامه ایران

*کارشناس عالی تصادفات