مهشیدفر در گفت‌گو با خبرگزاری پانا مطرح کرد:
امکانات موجود در ایران بسیار ناچیز است؛ چرا صدا و سیما موادمخدر را نشان‌می‌دهد ولی یک ساز موسیقی را نه؟
تبریز(پانا)- هنرمند جوان تبریزی گفت: امکانات موجود در ایران در مقابل کشورهای دیگر بسیار ناچیز است.
صدرا مهشیدفر، هنرمند جوان تبریزی از شش سالگی فعالیت خود را در عرصه موسیقی و هنر شروع کرده که به تازگی توانسته است مقام نخست هشتمین مسابقات بین‌المللی کشورهای اسلامی را در کشور آذربایجان که در شهر باکو برگزار شد کسب کند.
خبرنگار خبرگزاری پانا از تبریز، مصاحبه‌ای با این هنرمند جوان داشت، که به شرح زیر است:
به عنوان سوال نخست درباره فعالیت موسیقی خود توضیح مختصری دهید؟
صدرا مهشیدفر هستم. از شش سالگی پیانو و موسیقی را شروع کرده‌ام. در هنرستان موسیقی اقبال آذر تبریز در پایه یازدهم مشغول به تحصیل هستم.
چه چیزی باعث شد شما به سمت موسیقی و پیانو رو بیاورید؟
پدر و مادرم هر دو با موسیقی آشنایی داشتند که پدرم ویالون می‌زد و مادرم هرزگاهی پیانو می‌زد. من هم از بچگی آنها را می‌دیدم و این باعث شد به این سمت رو بیاورم.
تا به حال چه مقام‌هایی را کسب کرده‌اید؟
در سال ۱۳۸۷ مقام نخست استان در جشنواره ساز‌های کلاویه‌دار، در سال ۱۳۸۸ مقام نخست استان در جشنواره جشنواره‌ها، در سال ۱۳۹۶ مقام دوم استان در جشنواره موسیقی شمس، در سال ۱۳۹۷ مقام نخست کشوری در مسابقات فرهنگی و هنری دانش‌آموزی، در شهریور ماه ۱۳۹۷ مقام دوم کشوری در دوازدهمین دوره جشنواره موسیقی جوان و در فروردین ۹۸ مقام نخست مسابقات بین‌المللی موسیقی کشورهای اسلامی در کشور آذربایجان را به دست آوردم.
چرا از سال ۱۳۸۸ تا سال ۹۶ در هیچ جشنواره‌ای شرکت نکرده بودید؟
اولین دلیل این بود که در استان ما در بین این سال‌ها هیچ جشنواره استانی برگزار نشد و من هم به دلیل اینکه سن کمی داشتم و در حد کشوری نبودم، شرکت نکردم.
موسیقی هنر است یا علم؟!
به نظر من، هر عالم قدرتمند و با دانش یک هنرمند واقعی است، پس در نتیجه موسیقی هم یک هنر زیبا هم یک علم پرارزش است. ابتدا باید علم باشد تا تبدیل به یک هنر شود.
تا به حال به کدام یک از ویژگی‌های خودتان افتخار کرده‌اید؟
به پشتکارم افتخار کرده‌ام، چرا که شده است به جشنواره‌هایی شرکت کرده‌ام ولی حتی نتوانسته‌ام از مرحله اول قبول شوم، برای مثال جشنواره جوانی که مقام دوم کشوری آورده‌ام دو بار از مرحله اول هم نتوانستم قبول شوم، ولی هیچ‌گاه ناامید نشده‌ام.
اگر از اول متولد می‌شدید کدام ساز را انتخاب می‌کردید؟ آیا اصلا دوباره به سمت موسیقی می‌رفتید؟
بزرگترین دلیلی که من به سمت موسیقی آمدم، پدر و مادرم بودند و مطمعنا اگر همچین اتفاقی می‌افتاد حتما به سمت موسیقی می‌آمدم و باز هم ساز پیانو را انتخاب می‌کردم.
آیا شما که این همه عاشق ساز پیانو هستید، در کنار این ساز، ساز دیگری را هم می‌نوازید؟
بله، حدود یک‌سال کمانچه ایرانی کار کرده‌ام و هنوز هم هنوز است می‌نوازم، ولی چند مدتی می‌شود که برای جشنواره‌ها تمام انرژی‌ام را به پیانو گذاشته بودم و از کمانچه دور شده بودم که حتما ادامه می‌دهم.
اکثریت می‌گویند موسیقی در ایران جایی ندارد، نظر شما به عنوان یک جوان فعال در عرصه موسیقی که رتبه بین‌المللی نیز دارید در مورد این حرف چیست؟
کلمه‌ای که موسیقی جا ندارد بسیار اشتباه است، به نظر من موسیقی باید در تمام نقاط دنیا جا داشته باشد. نمنونه ساده در ایران صدا و سیما است که سازها را نشان نمی‌دهد که کاملا حرکت اشتباهی است. چرا صدا سیما نحوه استفاده از مواد مخدر را نشان می‌دهد ولی یک ساز هنری را نه؟! اگر موسیقی را صحیح تبلیغ کنند، حتی به عنوان تفریح هم باشد تعداد کمی از جوانان هم باشد از مواد مخدره باز می‌دارد و نیازی به این تبلیغات نمی‌ماند. باید و باید این طرز فکر در جامعه ما عوض شود که "موسیقی در ایران جایی ندارد".
به نظر شما تفاوت بین فرهنگ موسیقی ایران و کشورهای دیگر چیست؟
نحوه آموزش بسیار مهم است. البته بحث من مورد موسیقی کلاسیک جهانی است، چرا که معلوم است در اروپا یا کشورهای غربی شروع شده. چطور اگر یک خارجی بخواهد موسیقی ایرانی یاد بگیرد و درس بدهد از ما تقلید می‌کند، ما هم دقیقا همان کار را می‌کنیم از آنها می‌بینیم و تقلید می‌کنیم و از اصل ماجرا خبر نداریم.
اگر موسیقی نبود؟!
قطعا چون الان هست خیلی چیز‌ها را احساس نمی‌کنیم، مانند هوا هست که وجودش را می‌دانیم و آن را تنفس می‌کنیم ولی نمی‌دانیم اگر نبود چه می‌شد. موسیقی هم دقیقا همان جریان هست که من فقط این را می‌دانم که اگر نبود خیلی چیز‌ها بهم می‌ریخت و عوض می‌شد که پیامدهای خوبی به همراه نداشتند.
آقای مهشیدفر این همه مقام آورده‌اید، این همه افتخار برای تبریز حتی ایران، آیا مسئولین فرهنگ و ارشاد اسلامی استان از این بابت از شما تقدیری کرده‌اند
خجالت می‌کشم این را بگویم ولی بجز مسابقات فرهنگی هنری دانش‌آموزی که مقام اول کشور شدم آن هم فقط به دلیل اینکه برای آموزش پرورش بود یک تقدیر بسیار کوچکی شد و دیگر هیچ.
بزرگترین دغدغه‌ها و مشکلات شما و امثال شما از بابت امکانات موسیقی در استان چیست؟
امکانات موجود در ایران بسیار ناچیز در برابر کشورهای دیگر است و مطمئناً نمی‌توان تمرین‌های قدرتمندتری برای مسابقات بین‌المللی اروپایی انجام داد. برای مثال در کشور همسایمان آذربایجان(باکو) امکاناتی وجود دارد که حتی یک صدم آن در کشور ما وجود ندارد. در هر کلاس کنسرواتوار باکو دو پیانو معروف و برند جهانی وجود دارد که شاید در تمام ایران فقط یک عدد از آن پیانو هم نباشد. امکانات هست، کیفیت امکانات نیست. هنرستان موسیقی تبریز، یک امکان بسیار خوبی است ولی از لحاظ کیفیتی نه.
* سخن پایانی؟!
تنها چیزی که می‌توانم بگویم، خواهشا به هنر و موسیقی ارزش بدهند و از کنار آن ساده نگذرند. موسیقی و هنر مهم‌ترین مهره‌های یک جامعه هستند.
ارسال دیدگاه