ورزش امر به معروف است/جام جهانی90بهترین گزارش هایم بود

به گزارش خبرنگار پانا اصفهان،عباس بهروان را همه می شناسیم . کسی که با صدایش در گزارشهای ورزشی رادیو و تلویزیون خصوصا گزارش های زیبای فوتبال در دهه 60 و 70 خاطره داریم . او متولد 1330در محله دردشت اصفهان و اصالتا اهل روستای فشارک کوهپایه است.
او که در دهه 40دانش آموز دبیرستان هاتف ناحیه 4 اصفهان و در حدود 12سال از عمرش را دبیر ورزش ناحیه2 اصفهان بوده است ،هم اکنون و در آستانه 66سالگی مردم را به ورزش کردن تشویق می کند. مصاحبه زیر گزیده یی ست از دیدار و گفت‌وگوی خبرنگار پانا با عباس بهروان که به مناسبت هفته تربیت بدنی و آغاز المپیاد ورزشی درون مدرسه ای با او داشتیم:
آقای بهروان شما دوره ابتدایی و متوسطه را کجا تحصیل کردید؟
-دوران دبستان را در مدرسه جامی محله شهشهان و دوران متوسطه را در دبیرستان هاتف و ادب گذراندم.و بعد از آن هم به دلایلی ادامه تحصیل ندادم.
چطور به صداوسیما و گزارشگری فوتبال در رسانه راه پیدا کردید؟
-ورود من به رادیو تلویزیون دوبار بود یکی قبل از انقلاب که در رادیو گویندگی می کردم.و یکی بعداز انقلاب که گزارشگر ورزشگاه تختی اصفهان بودم که یک روز گروهی برای فیلمبرداری از تهران به ورزشگاه آمدند و وقتی من جلوی آنها گزارش کردم بنده را دعوت کردند به تلویزیون و این نقطه شروع کار گزارشگری ورزشی من در رسانه بود .
شمادر آموزش و پرورش هم فعالیت داشتید ؟
_من در سال تحصیلی ۵۹_۶۰ در ناحیه۲ اصفهان به عنوان معلم ورزش استخدام شدم و پس از حدود ۱۲ سال فعالیت توسط آقای غفوری فرد که رییس سازمان تربیت بدنی بود به آن سازمان متتقل شدم و درنهایت از آنجا به سازمان صداوسیما مامورشدم‌ که سالها در تمامی شبکه ها به غیر از شبکه ۴ برنامه ورزشی اجرا کردم.
خودتان هم اهل ورزش بودید ؟

-بله فوتبال و والیبال رشته اصلی فعالیت من بود و زمین چمن دبیرستان هاتف و صدای مرحوم عطاالله بهمنش گزارشگر قدیمی فوتبال علاقه من به این ورزش را بیشتر کرد.بطوریکه با تیم سیکل یک دبیرستان هاتف قهرمان و با تیم والیبال همین آموزشگاه نایب قهرمان اصفهان شدیم .و بعد هم زبده ها را به تیم تاج (استقلال ) بردند که من هم جزء آنها بودم.
ان زمان که شما در دبیرستان هاتف تحصیل می کردین مدیر آموزشگاه چه کسی بود؟و آیا معلم تاثیر گذار هم داشتید ؟
_آقایان سپهری و داماد زاده آن زمان مدیر دبیرستان هاتف بودندو محمد عقیق چهره سرشناس والیبال ایران و هوشنگ حق شناس از ورزشکاران هم در آن دبیرستان تحصیل می کردند.آن زمان دبیر ورزش از دید ما مظهر اقتدار و قدرت در مدرسه بود که یادشان به خیر آقایان نیلی و اخباری دبیران ورزش ما بودند که من از ورزش نظم _احترام و تکریم به بزرگتران خصوصا پدر و مادر را آموختم.

شما در سال ۸۱ که برای اجرای برنامه زنده عازم تهران بودین دچار سانحه تصادف شدید چرا شما در تهران ساکن نشدید ؟
_من به خاطر علاقه ای که به اصفهان و زندگی در این شهر داشتم حاضر نشدم در تهران زندگی کنم و در این مسیر رفت و آمد میکردم حتی برای جام جهانی ۱۹۹۰ و المپیک مجبور می شدم یکماه یا ۱۵ روز تهران بمانم .و وقتی مردم در اصفهان من را می دیدند به من می گفتند آقای بهروان به اصفهان خوش آمدید و من به آنها می گفتم من اصفهانی ام و در این شهر ساکنم.
جناب بهروان شما در طول مدتی که گزارشگر بودید به گزارش کدام مسابقات تعلق خاطر دارید ؟
_جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ را خودم در آن زمان که هیچ منبع اطلاعاتی به غیر از روزنامه های ورزشی نداشتیم یک تنه گزارش کردم و خیلی این گزارشها را دوست دارم .و دیگری وقتی رضا زاده مدال طلای وزنه برداری را در سیدنی دریافت کرد من آن مسابقه را گزارش میکردم و با مادرش در اردبیل ارتباط برقرار کردیم که با این گزارش اشک ملت ایران را درآوردیم .
الان فعالیت شما چیست ؟
_برنامه موج ورزش رادیو اصفهان را اجرا می کنم و برای یکی از مطبوعات اصفهان نقد ورزشی و هنری می نویسم.
بعد از سانحه تصادف تا الان چه کسانی سراغ شما را می گیرند و با شما در ارتباط هستند؟
_بعد از سانحه تصادف من که در حین ماموریت کاری در مسیر تهران اتفاق افتاد یه مقدار مسولین کم لطفی کردند و از دوستانی که هنوز با من تماس می گیرند آقایان یزدانی خرم ،خسروی وفا و بهرام شفیع مجری برنامه ورزش و مردم هستند.
چندسالی ست المپیاد ورزشی درون مدرسه ای در مدارس در حال برگزاری ست نظرتان در رابطه با این المپیاد و توصیه شما به همکاران فرهنگی و دانش آموزان برای روی آوردن به ورزش چیست ؟
_در زمانی ورزش یک تفریح و سرگرمی بود اما امروز با توجه به فقر حرکتی که در جامعه وجود دارد روی آوردن به ورزش امری ضروری ست چرا که مقامات کشور هم آن را امر به معروف می دانند.راجع به المپیاد ورزشی درون مدرسه ای هم باید بگویم حرکت مثبتی است که آموزش و پرورش آغاز کرده و باید با این المپیاد مثل قبل ارتباط بین آموزش و پرورش و سازمان ورزش و جوانان بیشتر شود.
حرف پایانی
_تا که بودیم نبودیم کسی
کشت ما را غم بی هم نفسی
چون که رفتیم همه یار شدند
خفته ایم و همه بیدار شدند
قدر آیینه بدانید چو هست
نه در آن وقت که افتاد و شکست

با آرزوی سلامتی و شادابی برای آقای عباس بهروان خاطره ساز ورزشی۴ دهه

گفتگو از : مهران سلطانیان