روایت دانش‌آموز خبرنگار روستایی پانا از مخاطرات زندگی در چادر+عکس و فیلم
تهران (پانا) - تعدادی از کارگران روستایی و خانواده‌های آنها که به رسم هر ساله در یک رودخانه و اطراف آن در استان همدان چادر می‌زنند، این روزها در خطر مواجهه با سیلاب قرار دارند.
اهالی روستای چم زرشک شهرستان ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه هرساله از اواخر تیرماه تا اوایل آذرماه بنا به تصمیمات شخصی‌شان، برای کاشت و جمع‌آوری سیب‌زمینی به رودخانه‌ای در استان همدان در نزدیکی صحرای صالح‌آباد شهرستان بهار (حوالی باسکوی تورجی) نقل مکان می‌کنند و در اینجا داخل چادرهایشان ساکن می‌شوند.
همه این افراد، کارگر هستند و خانواده‌های پرجمعیت دارند و تنها محل مناسب برای چادر زدن‌شان، نزدیک زمین‌های زراعی حوالی رودخانه است و حتی بسیاری از آنها داخل رودخانه چادر برپا می‌کنند چون فقط در این محدوده است که دسترسی به زمین‌های کشاورزی و فضای آزاد و مناسب برای چادر زدن وجود دارد.
دسترسی نداشتن به آب سالم و کافی، گرم بودن هوا در ایام تابستان، نبود امکانات اولیه مثل آب و برق و نزدیک نبودن خدمات بهداشتی، موجب شده است که این کارگران زحمتکش و خانواده‌های آنها که صدها نفر هستند، با خطرات و تهدیدهای مختلفی مواجه باشند. البته ناگفته نماند که آنها بدون هماهنگی خاصی با نهادهای مربوطه اقدام به این سفر می‌کنند.
در این میان، شرایط بچه‌ها و دانش‌آموزان قابل توجه است. آنها همراه با پدر و مادرشان از ساعت 4 صبح بیدار می‌شوند و کار می‌کنند. این بچه‌ها هرسال دو ماه دیرتر به مدرسه می‌روند چون تا اواخر آبان و حتی آذرماه باید در این منطقه باشند و همراه با والدین‌شان کار کنند.
شب‌بیداری از ترس سیل
اکثر افرادی که در این منطقه حضور دارند، در این شبها و روزهای بارانی به خاطر ترس از سیلاب، نمی‌خوابند و مراقب خانواده‌هایشان هستند.
یکی از پدران کارگر در این باره به خبرنگار پانا گفت: «ما چند شب است که از ترس وقوع سیل، نمی‌خوابیم و بیدار هستیم. چون به ما اعلام شده است که تا روز پنجشنبه احتمال جاری شدن سیل وجود دارد و باید هوشیار باشیم.»
وی افزود: «البته گفته‌اند که اگر چادرهایمان را جمع نکنیم و از اینجا نرویم، در صورت وقوع حادثه، هیچ خسارتی به ما نمی‌دهند. چون ما داخل رودخانه و اطراف آن هستیم و احتمال وقوع سیل وجود دارد.»
این پدر کارگر در پاسخ به این سوال که چرا با این شرایط که به شما هشدار داده‌اند، همچنان مشغول کار هستید، اظهار داشت: «ما راه دیگری نداریم؛ مجبوریم برای تامین خرج خانواده و زندگی‌مان کار کنیم. هدف ما این است که یک لقمه نان حلال کسب کنیم .»
وی ادامه داد: «ما جایی به جز این چادرها نداریم و غیر از این رودخانه و اطراف آن نیز فضای مناسب و آزاد برای اسکان و چادر زدن وجود ندارد. ما هر سال در همین نقطه جمع می‌شویم و فقط به شرایط زندگی در این منطقه عادت کرده‌ایم و آشنا هستیم.»
دسترسی نداشتن به آب سالم و کافی
مرد میانسال دیگری در گفت‌وگو با پانا اظهار داشت: «ما همگی ساعت 4 صبح از خواب بیدار می‌شویم و در زمین‌های زراعی، سیب‌زمینی جمع می‌کنیم و تا بعدازظهر کار می‌کنیم. بچه‌ها هم کمک‌خرج هستند و پا به پای پدرها و مادرها کار می‌کنند.»
این پدر کارگر درباره روزهای حضور مردم در این مکان، اظهار داشت: «ما اواخر تیرماه از استان کرمانشاه به همدان می‌آییم و تا آبان و آذرماه همین جا هستیم. بنابراین دانش‌آموزان تقریبا دو ماه از درس و کلاس عقب می‌مانند اما چاره‌ای نیست.»
زنها پابه‌پای مردها کار می‌کنند
حضور زنها در این منطقه از استان همدان پررنگ است. آنها به امید یک درآمد اندک، چهار تا پنج ماه در سال را از روستای خود در استان کرمانشاه به این منطقه می‌آیند و مدام کار می‌کنند.
یک مادر میانسال درباره شرایط خانم‌ها در این محیط بدون امکانات، گفت:« زنان پابه‌پای مردها در این منطقه کار و تلاش می‌کنند تا یک لقمه نان حلال نصیب خانواده‌شان شود. البته ما در این سفر چندماهه که از استان کرمانشاه به اینجا نقل مکان می‌کنیم و در چادرهای بدون امکانات ساکن می‌شویم خیلی اذیت می‌شویم.»
وی تصریح کرد: «البته چاره‌ای جز این نداریم و باید دو برابر کار کنیم.»
همچنین یک پسر دانش‌آموز اظهار داشت: «تا زمانی که در این منطقه هستیم اصلا نمی‌توانیم درس و کتاب بخوانیم. چون باید با پدرها و مادرها کار کنیم و این کار خیلی خسته‌کننده است. بنابراین باید منتظر باشیم تا اواسط پاییز به روستای خودمان برگردیم و بتوانیم درس بخوانیم.»
* شبنم عزیزی؛ دانش‌آموز خبرنگار پانا (آموزش‌دیده در دوره‌های خبرنگاری اردوی عشایری مشهد مقدس)
.
ارسال دیدگاه