عارفه بهزاد پور:
تشخیص اختلال بیش فعالی و نقص توجه، کلیدی برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی است
تهران(پانا) - کارشناس مراقبت در برابر آسیب های اجتماعی منطقه ۱۴، تشخیص اختلال بیش فعالی و نقص توجه را کلیدی در جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی در نوجوانان و بزرگسالان دانست.
عارفه بهزاد پور؛ کارشناس مراقبت در برابر آسیب های اجتماعی منطقه ۱۴ در گفت و گو با پانا گفت: «تشخیص اختلال بیش فعالی و نقص توجه، کلیدی در جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی در نوجوانان و بزرگسالان است.»
وی افزود: «حوزه مراقبت در برابر آسیب های اجتماعی دو وظیفه اصلی بر عهده دارد. اول اینکه آموزش مهارت های زندگی و تاب آوری برای انطباق همه گروه های هدف، جهت رویارویی با اتفاقات ناخوشایند زندگی است که زمینه سازگاری و رفتار مفید را برای فرد فراهم می کند که در سه گروه دانش آموزان، اولیاء و همکاران فرهنگی به ارائه آموزش ها می پردازد. و مورد دوم ارائه خدمات مددکاری در این زمینه، در صورت ابتلای دانش آموزان به انواع آسیب های اجتماعی اعم از: اعتیاد به مواد مخدر، رفتار های آسیب به خود و ... با ارتباطات گسترده با سازمان ها و نهادهایی از جمله: بهزیستی، مراکز بهداشت، قوه قضائیه، کمیته امداد و غیره به ارائه همیاری و کمک های مختلف جهت مداخله و درمان می پردازد.»
بهزاد پور خاطر نشان کرد: «گاهی مواردی هست که با آگاهی از نشانه ها و هشیاری نسبت به آنها می توان به راحتی از وقوع رفتارهای پر خطر مراقبت به عمل آورد و یکی از آن موارد، تشخیص و درمان به موقع اختلال بیش فعالی و نقص توجه ADHD هست.»
وی در ادامه گفت: «تحقیق معتبری در یکی از ژورنال های پزشکی دنیا (the new england journal of medicine) نشان داد، فقط با درمان اختلال بیش فعالی و نقص توجه در آقایان، بیش از ۳۰ درصد و در خانم ها بیش از ۴۰ درصد انجام اعمال مجرمانه کاهش پیدا می کند. منظور از اعمال مجرمانه در این پژوهش، از رانندگی خطرناک تا حتی ارتکاب به قتل را شامل می شود.»
وی بیان کرد: «همین طور انواع اختلالات، از رفتارهای اعتیادی (از اعتیاد به فضای مجازی تا سیگار و مواد مخدر) تا خشونت و افسردگی و اختلالات اضطرابی هستند که با ارزیابی های روانشناختی و بالینی مشخص می شود که علت اصلی مشکل، اختلال بیش فعالی و نقص توجه در دوران کودکی بوده که درمان نشده است.»
بهزاد پور در پایان گفت: «خبر خوب این است که این اختلال قابل درمان است و ما در تمام گروه های سنی از جمله در بزرگسالی، در صورت تشخیص می توانیم نسبت به درمان دارویی و روانشناختی آن اقدام کنیم و این اختلال نسبت به درمان دارویی پاسخ خوبی می دهد.»
*دانش آموز خبرنگار؛ فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه