در گفت‌وگو با پانا
داود امیریان: الهام از حماسه‌های بومی و اقتباس از متون اصلی ایرانی جایش را به هری پاتر و ارباب حلقه‌ها داده است
«جایزه داستان حماسی» درصدد تشویق و ترغیب نویسندگان به نگارش متون اسطوره‌ای و حماسی است
تهران (پانا) - داوود امیریان معتقد است مدام در مورد وضعیت ادبیات کشور گلایه می‌شود اما در عمل بیشتر توجه به آثاری همچون ارباب حلقه‌ها و هری پاتر است تا منابع اقتباس موجود در فرهنگ ایران زمین.
فراخوان دومین دوره جایزه داستان حماسی و مراسم افتتاحیه این رویداد، مهر ماه امسال در محل آرامگاه فردوسی مشهد، برگزار شد و علاقه‌مندان به این حوزه تا نیمه بهمن فرصت دارند که آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند. جایزه ملی داستان حماسی یک رویداد فرهنگی نوپا در حوزه ادبیات است که با محوریت حماسه‌های بومی و اقتباس از متون اصیل ایرانی که ریشه در فرهنگ ما دارند، طراحی شده و قرار است به صورت سالانه توسط حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی، برگزار شود.
دبیر علمی و ترکیب هیات داوران این جایزه، داوود امیریان، ساسان ناطق و علی‌اصغز عزتی‌پاک و سعید تشکری به عنوان دبیر علمی، از چهره‌های اثرگذار و باتجربه ادبیات سال‌های اخیر هستند و قرار است در یک زمان کوتاه و با دقت حداکثری، به ارزیابی آثار ارسالی بپردازند.
در این رابطه، داوود امیریان نویسنده و یکی از داوران دومین دوره جایزه داستان حماسی در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره ضرورت برگزاری جایزه داستان حماسی بیان کرد: «قبل از هر چیزی، تشویق نویسنده‌ها برای این‌که به نگارش داستان‌هایی درباره اسطوره‌ها و حماسه‌های ملی ما بپردازند. ما در حالی که مدام ادعا می‌کنیم که خودمان آثار بسیار مهمی از جمله شاهنامه، بهمن‌نامه، حمزه‌نامه و... داریم، اغلب از آثار خارجی الهام می‌گیریم. این در حالی است که باید به اسطوره‌های خودمان رجوع کنیم و آن‌ها را منبع اقتباس قرار دهیم.»
وی درباره نقش برگزاری جایزه داستان حماسی در جذب نویسندگان پیشکسوت و جوان، گفت: «این جایزه درصدد تشویق و ترغیب نویسندگان مختلف کشورمان است. ما مدام در مورد وضعیت ادبیات کشور گلایه می‌کنیم اما در عمل به آثاری همچون ارباب حلقه‌ها و هری پاتر بیشتر توجه داریم تا منابع اقتباس موجود در فرهنگ خودمان. حتی گاهی دیگران از داستان‌های حماسی ما اقتباس می‌کنند اما خودمان نسبت به این موضوع به نحو شایسته توجه نداریم. برگزاری جایزه داستان حماسی می‌تواند نویسندگان ما را برای کار در این حوزه ترغیب کند به ویژه نویسندگان جوان. برای مثال، خود من وقتی در کلاس‌های داستان نویسی درباره این جایزه صحبت کردم، چند نفر از شاگردانم نسبت به موضوع ابراز علاقه کردند و حتی اقدام به نوشتن و مطالعه شاهنامه کردند.»
امیریان در مورد آینده جایزه داستان حماسی نیز بیان کرد: «این موضوع، به توان مسئولان برگزار کننده بازمی‌گردد. من به نوبه خودم امیدوارم اولا این جایزه بیشتر به کیفیت توجه کند تا کمیت و دوما جایزه داستان حماسی ادامه‌دار باشد و سوما حتی امیدوارم که این جایزه فراملی شود و نویسندگان دیگر کشورها هم در این رویداد شرکت کنند.»
وی با توصیه به شرکت کنندگان جوان در مطالعه آثار حماسی، تصریح کرد: «به اعتقاد من، بهتر است نویسندگان جوان هرچه بیشتر خودشان را وقف مطالعه و خواندن آثار مهم حماسی کنند. نکته دیگر این‌که لازم نیست نویسندگان حتما خودشان را به گونه حماسی سنتی محدود کنند. آن‌ها می‌توانند خلاقیت به خرج دهند و گونه را به سمت مواردی همچون تراژدی، کمدی و... ببرند. در حوزه موضوعات هم توصیه می‌کنم نویسندگان به موضوعات متفاوت و کمتر شنیده شده بپردازند و لازم نیست که فقط از داستان‌های مشهور اقتباس صورت گیرد. آزاد گذاشتن تخیل بسیار در این مورد مهم است. علاوه بر این‌ها، وفادار بودن به شکل و روح اثر ملی ما و همزمان به‌روز رسانی آن بسیار مطلوب است.»
داور دومین دوره جایزه داستان حماسی درباره جوایز این جایزه نیز گفت: «بخش‌بندی کنونی شامل داستان کوتاه و رمان از نظر من کاملا مناسب است. من چندان اعتقادی ندارم که بخش پیشکسوتان و جوانان جدا شوند. اتفاقا این شیوه که جوانان و پیشکسوتان با هم رقابت می‌کنند، بسیار مطلوب است و باعث می‌شود همه نویسندگان محک بخورند.»
ارسال دیدگاه