کمبود بودجه؛ چالش اصلی تئاتر

به‌گزارش ایران، هنرمندان تئاتری که این یکسال و نیم، به‌دلیل شرایط و کرونا و تعطیلی تقریبی اجراها با مشکلات عدیده‌ای دست‌به‌گریبان‌ بودند از چالش‌ها و مشکلات تئاتر استان‌ها سخن گفتند و ابراز امیدواری کردند که این ایده‌های مطرح شده به مرحله عمل برسد و در عمل، در وهله اول شاهد افزایش بودجه تئاتر باشند و در وهله دوم به‌صورت عملیاتی توجه جدی به تخصیص بودجه و شکل ساختاری آن شود.

بودجه نزدیک به صفر تئاتر خیابانی
بهمن صادق حسنی مدیر انجمن نمایش استان گیلان از نگارش و تنظیم نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد خبر می‌دهد که به‌گفته او در این نامه که به امضای رؤسای شورای مشورتی انجمن‌های نمایش استانی رسیده، از دغدغه‌ها و چالش‌های پیش روی تئاتر استان‌ها سخن گفته شده است. او می‌گوید: «ما در این شورای مشورتی به این نتیجه رسیدیم که نگارش و ارسال چنین نامه‌ای به وزیر، باعث می‌شود که او آگاهی بهتر و بیشتری از وضعیت تئاتر استان‌ها داشته باشد و با این آگاهی ترکیب و تدارک لازم را در چینش‌های مدیریتی و... اعمال کند که در نهایت مشکلی از مشکلات تئاتر کشور حل شود.» صادق‌حسنی معتقد است: «توجه به تئاتر استان‌ها و در اولویت قراردادن آن توسط وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی حتماً می‌تواند موجبات خیر شود و از نظر من بسیار حرکت خوبی است.» او در گفت‌وگو با «ایران» به بحث بودجه، علی‌الخصوص در حوزه تئاتر خیابانی هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «تئاتر خیابانی هم همان مشکلاتی را در استان‌ها دارد که تئاترهای صحنه‌ای؛ ولی مشکلات در این حوزه از جهات مختلف بسیار بیشتر و عمیق‌تر است. اول اینکه هنرمندان تئاترخیابانی در استان‌ها، برای اجراهای عمومی هیچ دستمزدی دریافت نمی‌کنند و فقط در شش ماه دوم سال 99 دو میلیون تومان به تئاترخیابانی استان آن‌هم برای شرکت در جشنواره کمک شده که این دومیلیون بین چهار گروه تقسیم شده که واقعاً می‌توان گفت با صفر برابر است.

این در حالی است که به تئاتر خیابانی به‌دلیل نزدیکی با مردم و وجه آموزشی و آگاهی‌بخش آن در جامعه کمک بیشتری کرد تا این گروه‌ها و هنرمندان بتوانند با انگیزه‌ بیشتری کار کنند.» او درپایان درباره شکل و مقدار تخصیص بودجه به تئاتر استان‌ها هم می‌گوید: «از نظر من استانی مثل تهران وقتی 15 میلیون جمعیت دارد طبیعی است که بودجه بیشتری بگیرد و به‌عقیده من بودجه تهران، آنقدر نیست که بگوییم تهران بودجه خوبی دارد و استان‌های دیگر نه. مسأله اصلی اینجاست که کل این بودجه کم است. سال گذشته 4 میلیارد تومان بابت اجراها به تئاتر تمامی استان‌ها بودجه پرداخت شده که با کسر بودجه استان تهران، به سایر استان‌ها 2میلیارد و 100 میلیون تومان بودجه پرداخت شده که اگر بنا را بر این بگذاریم که هر استان مبلغی بین 50 تا 70 میلیون تومان دریافت کرده باشد این عدد برای استانی مثل گیلان که سال گذشته 5 اثر فاخر تولید کرده واقعاً رقم بسیار کمی است. کلیت این بودجه باید افزایش پیدا کند.»

ساخت و تجهیز پلاتو
فاتح بادپروا مدیر انجمن‌ نمایش استان کردستان، با اشاره به صحبت‌های اخیر محمدمهدی اسماعیلی، آن را امیدوارکننده می‌داند و از افق‌هایی روشن برای آینده حرف می‌زند. او می‌گوید: «صحبت‌های وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی برای همه اهالی فرهنگ و هنر، علی‌الخصوص جامعه تئاتری که در استان‌ها و شهرهای مختلف فعالیت می‌کنند امیدوارکننده بود و من و همکاران هنرمندم در استان کردستان امیدواریم در این دوره شاهد اتفاقات خوبی باشیم و بتوانیم همه در راه اعتلای کشور قدم‌های روبه‌ رشد و مهمی برداریم.» بادپروا درباره انتظارات اهالی تئاتر کردستان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم می‌گوید: «ما انتظار داریم به جایگاه انجمن‌های نمایشی استان‌ها توجه بیشتری شود و اگر این مسیر را به‌عنوان یک چشم‌انداز و ایده اصلی انتخاب کرده‌ایم به‌صورت عملی هم به آن مقید باشیم و به این نکته باور داشته باشیم که ایران فقط تهران نیست. خالصانه بگویم که برای ما آرزو شده بود که وزیری بر مسند وزارت بنشیند و توجه و حرف و عمل معطوف به تئاتر استان‌ها، علی‌الخصوص استان‌های کم برخوردار باشد.

استان ما با وجود هنرمندان شاخص و چهره‌های نخبه، پتانسیل بسیار بالایی برای رشد هرچه بیشتر دارد و این را ما در جشنواره‌هایی که در استان برگزار کرده‌ایم بارها و بارها نشان داده‌ایم و امید داریم این پتانسیل‌های بزرگ، بیشتر از هر زمان دیگر مورد تفقد و حمایت قرار بگیرند.» مدیر انجمن نمایش استان کردستان در بخشی دیگر از صحبت‌های خود درباره مشکلاتی که هنرمندان استان هم با آن درگیر هستند می‌گوید: «ما دو مشکل اصلی در بحث‌های زیرساختی و مدیریتی داریم، به‌عنوان مثال طی سه سال اخیر با همکاری اداره کل فرهنگ استان و سازمان برنامه بودجه، قرار شد 5 پلاتو ساخته شود که ساخت و تجهیز این پلاتوها با سرعت بیشتر و کیفیت بهتر، حتماً می‌توان باعث ایجاد موجی از امید و حرکت در هنرمندان استان ما باشد. در بحث دیگر، انتظار ما از مدیران فرهنگی این است که ترتیب یا قانونی تصویب کنند که سالن‌ها تئاتر یا فرهنگسراها و... را خود اهل تئاتر و فرهنگ مدیریت کنند و ما برای استفاده از این سالن‌ها، برای اجرای تئاتر یا.... مجبور نباشیم برویم و آنها را کرایه کنیم. درباره بودجه هم که وضعیت مشخص است. ما برای جشنواره استانی، هنوز همان 15 میلیون‌ تومانی را دریافت می‌کنیم که 10 سال پیش دریافت می‌کردیم. طبیعی است که در این 10 سال، جهش قیمت در همه چیز داشته‌ایم و اداره کار با چنین بودجه‌ای نمی‌تواند راه به‌ جایی ببرد؛ حق‌الزحمه‌هایی که ما پرداخت می‌کنیم هم همین‌طور. در مدت یکسال‌ و نیم اخیر هم که کرونا تقریباً همه ما را فلج کرده «هنر کارت» توانست کمی به بچه‌ها امید بدهد، ولی واقعاً ضرر و زیان‌هایی که اهالی تئاتر در این استان و حتماً تمام استان‌ها متحمل شدند بسیار بیشتر از این‌هاست و ما در این حوزه هم امیدواریم که دولت جدید و وزیر آن، باری از دوش هنرمندان بردارد.»